a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Panzer division marduk” – MARDUK
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Osmose Productions
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Peter Tagtgren
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Erik “Legion” Hagsteldt
Κιθάρες – Morgan “Evil” Hakansson
Μπάσο – Roger “B. War” Svensson
Drums – Fredrik Andersson
Black metal λοιπόν, το επίκαιρο ιδίωμα αυτές τις μέρες για πολλούς λόγους. Θες το “Lords of chaos” που συζητείται εντόνως, θες οι πρόσφατες συναυλίες επί ελληνικού εδάφους τόσο των MORTUARY DRAPE, όσο και των ARCHGOAT, το black metal παραμένει στα στόματα των ακραίων και μη οπαδών ως θέμα συζήτησης. Σήμερα, επικεντρωνόμαστε, σε μια από τις αγαπημένες σκηνές του είδους για τον γράφοντα: την Σουηδία και τους σπουδαίους MARDUK!
Μετά από μια θρυλική κασέτα (“Fuck me Jesus” – ότι πρέπει για ρομαντικό δείπνο με δεσμό που είναι του κατηχητικού!) και πέντε δεκάρια ακατέβατα (“Dark endless”, “Those of the unlight”, “Opus nocturne”, “Heaven shall burn…when we are gathered”, “Nightwing”) οι Σουηδοί μακελάρηδες μπαίνουν στα Abyss studios του Peter Tagtgren, για να ηχογραφήσουν το επόμενο τους άλμπουμ. Το αποτέλεσμα είναι ένα από τα πιο βίαια άλμπουμ που έχει ακούσει black metal οπαδός ή metal οπαδός γενικότερα. 3 λέξεις, ένα εξώφυλλο: “Panzer division marduk”. Το αγέρωχο και επιβλητικό τεθωρακισμένο του εξωφύλλου, αποτελεί τη τέλεια απεικόνιση του μουσικού ολέθρου που λαμβάνει χώρα στο δίσκο!
Ανοίγει ο δίσκος, με ιαχές από το πεδίο της μάχης, και δίνεται το σύνθημα: “FIRE!”. Μπαίνει το φερώνυμο καθώς και το “Baptism by fire”, και ήδη νιώθει ο ακροατής το Panzer να τον καταπλακώνει. Riffs-ξυράφια, τύμπανα που ακούγονται σαν πολυβόλα κατά ρυπάς και ωμή βία (το λένε και “Christraping black metal”), δοσμένη μέσα από την φινέτσα που προσωπικά πάντα θαύμαζα στους Σουηδούς στο black metal (πρωτίστως στους ΆΡΧΟΝΤΕΣ DISSECTION, αλλά και στους λοιπούς σπουδαίους: WATAIN, NAGLFAR, NECROPHOBIC, PROFUNDI, THE BLACK και πάει λέγοντας). Ένα μακελειό χωρίς έλεος, παίζει ο δίσκος και νιώθεις λες και μπορείς να γευτείς το μπαρούτι από ένα πεδίο μάχης. “Scorched earth” λέγεται ένα κομμάτι, αυτό ακριβώς! Καμένη γη και πτώματα αφήνει πίσω του αυτός ο δίσκος. Ορκίζομαι πως κάθε φορά που τον ακούω, σκέφτομαι ότι μιλάμε για το “Pleasure to kill” του black metal. Από την άλλη, θυμάμαι τον βασικό συνθέτη των MARDUK, Morgan Hakansson να λέει στο “Live kreation” DVD των KREATOR ότι το “Pleasure to kill” είναι ότι καλύτερο έχει βγει ποτέ, και όλα βγάζουν νόημα.
Όλος ο δίσκος, έχει ένα μιλιταριστικό περιεχόμενο στιχουργικά μιλώντας, με την εξαίρεση των “Christraping black metal” και “Fistfucking god’s planet” που τα πράγματα γίνονται πιο “γιορτινά” ούτως ειπείν, πιο “ευλόγησον και σώσον ημάς” ας πούμε! Αυτό που δεν αποτελεί εξαίρεση είναι η ΒΙΑ, που βγαίνει για 30 λεπτά και 2 δευτερόλεπτα από τα ηχεία μας, κάθε φορά που παίζει το “Panzer division marduk” καθόλα τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του. Και κάθε φορά, νιώθεις το ίδιο δέος. Αυτό σημαίνει ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΔΙΣΚΟΣ κυρίες και κύριοι. Τελεία και παύλα.
Did you know that:
-Το “502”, που στιχουργικά, αναφέρεται στη 502η Μεραρχία Panzer που χρησιμοποιήθηκε στη πολιορκία του Leningrad. Μέρος των στίχων, είναι παρμένο από το “Panzerlied”, που αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα τραγούδια της Wehrmacht.
-Στο original εξώφυλλο, δεν έχουμε ένα Panzer όπως υπονοεί ο τίτλος, αλλά ένα Σουηδικό Stridsvagn 104 main-battle tank. Στην επανέκδοση του 2008, βλέπουμε ένα Γερμανικό Panzerkampfwagen VI Tiger heavy tank, τη μάχη στο Kyrck, τον Ιούλιο του 1943
-Αποτελεί τον 3ο σε μια σειρά 5 δίσκων για τον Legion στο μικρόφωνο, που ξεκίνησε με το “Heaven shall burn…when we are gathered” (1996) και τελείωσε με το “World funeral” (2003). Το ίδιο διάστημα, εμπιστεύονταν τη μίξη των δίσκων τους οι MARDUK στον Peter Tagtgren και τα Abyss studios.
Γιάννης Σαββίδης
