a
Μετά από το κείμενο που εστιάσαμε στο παρελθόν και στο “World painted blood” (2009), μεταφερόμαστε στο παρόν, το 2019, όπου οι SLAYER, αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, έδωσαν την τελευταία τους συναυλία και αποσύρθηκαν μία για πάντα (;) από την ενεργό δράση.
Η μπάντα, κατόπιν δήλωσης του manager της, Rick Sales, μπαίνει σε legacy mode (ήτοι, δεν βγάζει κάτι καινούργιο ξανά, παρά μόνο διαχειρίζεται ότι ήδη έχει βγάλει). Το τελευταίο κυκλοφόρημα των απόλυτων θεών του thrash λοιπόν ως ενεργό συγκρότημα, είναι το πολυσυζητημένο “The repentless killogy” live album. Αποτελεί το ακουστικό κομμάτι του δεύτερου μέρους της ταινίας που προβλήθηκε στις 6 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους παγκοσμίως. Το πρώτο μέρος αυτής, αποτελεί μια gore/splatter ταινία μίας ώρας (οριακά μικρού μήκους δηλαδή), που αρχίζει με τα βίντεο για το “Repentless” και επεκτείνει αυτή την ιστορία. Δε θα κάνω χαλάστρα σε όποιον δεν την έχει δει, οπότε ας περάσουμε στο δια ταύτα.
Πρόκειται για μία από τις τελευταίες συναυλίες προώθησης του κύκνειου άσματος των θεών, επ’ ονόματι “Repentless”, το 2017, σε ένα κατάμεστο Forum του Los Angeles. Εντός έδρας μακελειό δηλαδή. Ξεκίνημα με “Delusions of saviour” και το κοινό να τα χάνει, δείγμα του πόσο πολύ αγκαλιάστηκε αυτός ο δίσκος από τους οπαδούς. Μπαίνει το ομώνυμο κομμάτι και στο ρεφρέν ακούγονται όλοι να φωνάζουν, δίνοντας παραπάνω δύναμη στον Araya να γκαρίξει ”let it riiiiiiide”. Σίγουρα το κομμάτι που ο Hanneman θα αγαπούσε παραπάνω από όλα! Από εκεί και πέρα, πριονοκορδέλα εν όψει, με την τετράδα “The antichrist”/“Disciple”/“Postmortem”/”Hate worldwide” και για 15 λεπτά περίπου χάνεται η μπάλα! Βρωμόξυλο, από τους πατέρες (αγκαζέ με HELLHAMMER/CELTIC FROST, SODOM, POSSESSED και τους προπάτορες όλων VENOM/MOTORHEAD) του ακραίου metal ήχου συνολικά, όπως έχουν μάθει να το μοιράζουν επί 36 συναπτά έτη, από το ντεμπούτο τους (και 38 από την ίδρυση τους). Έτσι, χωρίς πολλά πολλά ρε παιδί μου. “Come and die with me forever, share insanity… do you want to die?” ρωτάει ο Χιλιανός επιβήτορας (δε μπορώ να το γράψω αλλιώς, βαρύς ο πέλεκυς της λογοκρισίας βλέπετε), και του λες “ΕΔΩ, ΘΑ ΓΙΝΕΙ, Ο ΤΑ-ΦΟΣ ΜΑΣ” και λοιπά χαριτωμένα γηπεδικά. Παύση για μερικές ανάσες και ο Araya προειδοποιεί: “This is the part where you should get off the ride, if you need to get off the ride. Are you sure you’re ready? WAAAAAAAAAR EEEEENSEEEMBLEEEEEEEE!”. Ω ρε μάνα μου! Ω ρε μάνα μου κατακαημένη! Πόλεμος, αίμα και σπέρμα πετάγεται ολούθε, σε ένα thrash metal ολοκαύτωμα που μόνο Εκείνοι μπορούν να προκαλούν. Το βλέμμα χαμηλώνει, οι ρυθμοί το ίδιο, “When the stillness comes” με την εισαγωγή που θα μπορούσε να είχε βγει από το “South of heaven”, συνδυασμένη με τη γκρούβα του “Divine intervention”, σε ένα άρρωστο κομμάτι, στα πρότυπα του “213” και “Spill the blood”. Και αυτό το riff στο τέλος πάντα θα με σκοτώνει! Και πάρε καπάκια το επίσης φρέσκο “You against you”, να διαλύει με τα κοψίματα και τα γκάζια του τα πάντα. Για το κλείσιμο του πρώτου CD, οι Σφαγείς μας επιφυλάσσουν δύο έργα σεξ (“Mandatory suicide”, “Dead skin mask”) και ενδιάμεσα ένα έργο καράτε (“Hallowed point”). Ο θάνατος στη πρώτη γραμμή της μάχης, ο Ed Gein και ο χορός του με τους νεκρούς στα όνειρά του και η δύναμη των όπλων που χρησιμοποιούνται με πειστικότητα.
Άνοιγμα του δεύτερου CD, με το κομμάτι που προοριζόταν για το “Reign in blood”, αλλά μπήκε στο “Seasons in the abyss”: “Born of fire”. Μπουρλότο, στάχτη και μπούρμπερη λέμε. Μετά πίσω στο παρόν με “Cast the first stone” και ο ακοπάνητος, πρώτος το λίθο βαλλέτω. Στακάτο και φτιαγμένο για κοπάνημα, κομμάτι που εδώ απογειώνεται! Είναι φοβερό πάντως, το πόσο καλά λειτουργούν τα καινούργια αυτά κομμάτια live, με τη δεδομένη λύσσα της live απόδοσης των SLAYER. Κάτι από το πρόσφατο παρελθόν, αλλά πιο γνώριμο και αγαπημένο για τη συνέχεια και “Bloodline”. Πιείτε τη σάρκα από την ίδια τη ζωή και ετοιμαστείτε να ζήσετε άλλα 1000 χρόνια. Αν αναφέρονται στη κληρονομιά Τους, συμφωνώ και επαυξάνω. Ακολουθεί το τελειότερο αργόσυρτο κομμάτι που γράψανε ποτέ οι Σφαγείς, δηλαδή το “Seasons in the abyss”. SABBATH-ική αρρώστεια, SLAYER-ική μοχθηρία και διαολεμένη φωνητική μελωδία στο ρεφρέν. Σαν να σου ψιθυρίζει κάτι ένας serial killer, πριν σου κόψει το λαρύγγι. “Frozen eyes stare deep in your mind as you die”. Στη συνέχεια όμως, επειδή για όλες τις όμορφες και κολασμένες στιγμές που περνάμε σε αυτό το κόσμο είμαστε ένοχοι και αμαρτωλοί, η Κόλαση, μας Περιμένει και το “Hell awaits” κάνει το μισό death metal να βαράει προσοχή (το άλλο μισό βαράει στους POSSESSED), επ’ ώμου, παρουσιάστε και ψέλνει μαζί με τον Araya “The gates of hell lie waiting as you see, there is no other way, just follow me, I can save your lost soul from the grave, Jesus knows your soul cannot be saved”. Εκεί που βρισκόμαστε όμως, είναι Νότια του Παραδείσου, όπου μας θυμίζει ότι “the root of all evil is the heart of the black soul” και εκεί θα μείνουμε, για πάντα, αφού αυτό επιλέξαμε. Σύντομα, αρχίζει να Βρέχει Αίμα, από τους ξεσκισμένους ουρανούς και τρέχουμε όλοι να σωθούμε, μια και “now I shall reign in blood”. Η πρώτη εντολή αυτής της Βασιλείας Τους, είναι μια: “Chemical warfare”. Γιατί οι θεοί από τους θρόνους τους θα πρέπει να παρακολουθούν από τη Κόλαση περιμένοντας τη μαζική γενοκτονία. Μία τόσο ζοφερή εικόνα, που ούτε οι δαίμονες δεν αντέχουν να δεχτούν το ενδεχόμενο να πεθάνουν. Από εκεί να καταλάβεις. Και όταν τα κουφάρια σχηματίσουν στοίβες στο απέραντο πεδίο μάχης κολασμένων ψυχών, ο “Angel of death”, θα πετάξει από πάνω τους, για να συλλέξει τις ψυχές τους για το τελικό Μεγάλο Ταξίδι στην άλλη πλευρά.
Στο τέλος αυτού του live, έχουν μείνει μόνο πετσοκομμένοι σβέρκοι και άνθρωποι που, σιωπηλά, παραδέχονται το μεγαλείο των SLAYER. Και κάπου στο βάθος, αχνοφαίνεται, ένα φάντασμα, στην άκρη της σκηνής. Ένας αγέρωχος, ξανθός δαίμονας, με μία κιθάρα ανά χείρας και το σαρδόνιο βλέμμα “σας άρεσε πουλάκια μου ε;” προς εμάς και το πονηρό “κάνατε καλή δουλειά κερατάδες, μπράβο σας… εσύ μη κουνιέσαι πολύ καράφλα, σε βλέπω!”, προς τους 4 τους. Αυτόν τον χαμογελαστό δαίμονα, τον μάθαμε με το γήινο όνομα John Jeffrey Hanneman. Το κείμενο αφιερώνεται ταπεινά σε εκείνον, όπως και στους ίδιους τους SLAYER. ΑΘΑΝΑΤΟΣ.
Γιάννης Σαββίδης
Αγοράστε το άλμπουμ από το Music Megastore
