a
Με τους ASPHYX να μαγειρεύουν το φετινό (άτιτλο ακόμα) δισκογραφικό τους χτύπημα και τους PESTILENCE να έχουν ορίσει το Σεπτέμβρη ως μήνα κυκλοφορίας του “Exitivm”, τα πράγματα πάνε καλά για τις Κάτω Χώρες στο death metal. Και αν το καλό GOD DETHRONED (“Illuminati”), μαζί με το εξαιρετικό THANATOS (“Violent death rituals”), σας άνοιξαν την όρεξη για Ολλανδική βαρβαρότητα φέτος, τότε το νέο SINISTER θα χορτάσει τα πεινασμένα για ασυμβίβαστο death metal αυτιά σας!
Φέτος, συμπληρώνονται 15 χρόνια από την επανασύνδεση των Ολλανδών. 15 χρόνια, 6 δίσκοι αξιοζήλευτης ποιότητας και τσίπας, με τη μπάντα να βρίσκεται σε ένα τρομερό σερί, που δείχνει να μη σταματάει. Το ολόφρεσκο πόνημα των SINISTER, κυκλοφόρησε στις 29 Μαίου από την Massacre Records (σταθερή δισκογραφική τους στέγη από το “The silent howling” του 2008) και ονομάζεται “Deformation of the holy realm”. Τι προσθέτει λοιπόν στη δισκογραφία των SINISTER το 7ο μετά την επανασύνδεση και 13ο συνολικά άλμπουμ τους;
Ατμοσφαιρική, σινεματική σχεδόν εισαγωγή, με το “The funeral march”. Μπαίνουμε στο κλίμα ωραία και όμορφα. Μόνο και μόνο για να έρθει το ομώνυμο, με τα blast-beats και το θρασάρισμα που αγαπήσαμε στους SINISTER. Ολλανδικό βρωμόξυλο, όπως πρέπει να πέφτει! Τα πάντα είναι στη θέση τους και γαρνίρονται με γουστόζικα σολίδια. Τη δουλειά αυτή, τη συνεχίζει το πρώτο κομμάτι που διέρρευσε από το δίσκο, επ’ ονόματι “Apostles of the weak”, με τις χορωδίες και τις ακουστικές κιθάρες να προσθέτουν μία ατμοσφαιρική πινελιά, τόσο – όσο, σε μία μπάντα που κυρίως βαράει, αλλά έχει και τη mid-tempo πλευρά της. Τολμηρή κίνηση πάντως, να βγάζεις για πρώτο κομμάτι προς τα έξω το δεύτερο μεγαλύτερο σε διάρκεια. Οφείλουμε να τους βγάλουμε το καπέλο σε αυτό. Άλλη μπάντα, θα διάλεγε το ομώνυμο φερειπείν.
Και επειδή το ξύλο, είναι κομμάτι της φύσης τέτοιων συγκροτημάτων, έρχεται το δίδυμο των “Unbound sacrilege” και ”Unique death experience”, να μας θυμίσει πως πέφτει σωστά, με τις απαραίτητες ανάσες σε πολύ όμορφα κοψίματα και με μεγάλη ποικιλία σε riffs. Είναι ένα πράγμα το απλώς να δέρνεις και άλλο το να το κάνεις με στυλ. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, οι SINISTER το ξέρουν καλά αυτό. Και έρχεται να το επιβεβαιώσει το πιο γκρουβάτο “Scourged by demons”, το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του δίσκου. Ένα riff-o-rama, που δεν καταλαβαίνεις πότε περνάνε έξι λεπτά μουσικής. Στο “Suffering from immortal death”, σε ξεγελάει η ατμοσφαιρική εισαγωγή, προτού ξεβιδωθείς στο κοπάνημα επιστρέφοντας έτσι στα γκάζια του δίσκου, τόσο με αυτό, όσο και με το φονικό “Oasis of peace – blood from the chalice”, που παρακαλάει να παιχτεί live. Ο δίσκος κλείνει με το “The ominous truth”, που παρά την ατμοσφαιρική εισαγωγή, χτίζεται σε γνήσιο κόφτη. Το “Entering the underworld”, λειτουργεί ως ο ατμοσφαιρικός, σχεδόν ποιητικός επίλογος μιας ακόμα επιτυχημένης σφαγής. Προσωπικά, το ερμηνεύω σαν το κλείσιμο ενός κύκλου, ειδικά αν δει κάποιος τις ομοιότητες στα θέματα που ακούγονται τόσο εδώ, όσο και στην εισαγωγή. Βίαιου και ματωμένου μεν, κύκλου δε.
Συνοψίζοντας τις σκέψεις μου σε μερικές προτάσεις, οι SINISTER, συνεχίζουν να κάνουν τη σκηνή της χώρας τους να φουσκώνει από υπερηφάνεια, 28 ολόκληρα χρόνια μετά το “Cross the styx”, επιδεικνύοντας ζήλο, γούστο και συνθετική αρτιότητα στο βίαιο και ανίερο death metal το οποίο υπηρετούν. Και τους ευχαριστούμε που υπάρχουν και δείχνουν το δρόμο. Τώρα, θέλω τα νέα DISAVOWED (“Revocation of the fallen”) και PESTILENCE (“Exitivm”), να φτερουγίσει η καρδούλα μου (ήρεμα το λέω)!
8,5 / 10
Γιάννης Σαββίδης
