ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Κατά τον δαίμονα εαυτού” – ROTTING CHRIST
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΙΑ: Season Of Mist
ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ: Σάκης Τόλης, Jens Borgen
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Σάκης Τόλης – φωνητικά, κιθάρες, μπάσο, πλήκτρα
Θέμης Τόλης – τύμπανα
Με το τρίτο album της ολικής επαναφοράς τους, το “Theogonia”, οι ROTTING CHRIST επισφράγισαν την νέα εποχή στην οποία είχαν μπει από το 2007. Το “Κατά τον δαίμονα εαυτού” θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το πιο πλήρες album τους μέχρι εκείνη τη στιγμή, τόσο σε θεματολογικό περιεχόμενο όσο και ηχητικά. Αντίθετα από το ελληνοκεντρικό “Aealo”, κάπου εδώ το πολυπολιτισμικό στοιχείο θριάμβευσε, έχοντας σε κάθε μέρος του και μια αναφορά σε πολιτισμούς και «νεκρές» γλώσσες. Αποκορύφωμα η μεταγραφή σε metal έκδοχη της ρουμάνικης κατάρας, “Cine iubeşte şi lasă”, με τη συμμετοχή της Σουζάνας και Ελένης Βουγιουκλή, οι οποίες παρουσιάζουν πάντα στις εμφανίσεις τους με καθηλωτικό τρόπο. Ο ευφυής τρόπος ένταξης όλων των ξένων γλωσσών αλλά και της ελληνικής διαμορφώνουν ένα κολάζ μοναδικό στη δισκογραφία τους, γεγονός που βοήθησε να πάει το όνομα τους σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Σημαντική αλλαγή είναι η αλλαγή πλεύσης στην ηχητική κατεύθυνση, αφήνοντας πίσω τον ξερό ήχο του “Aealo”, με έναν πιο οργανικό και συμπαγή ήχο που τους ταιριάζει περισσότερο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάπου εδώ με τη βοήθεια του Jens Borgen, ο Σάκης καταφέρνει να διαμορφώσει τον ιδανικό ήχο για τις ιδέες του που ξεδιπλώνονται αριστοτεχνικά σε κάθε κομμάτι. Ακόμα και shredding επιστρατεύεται σε ορισμένα solos που δεν ακολουθούν την επιλογή των lead κιθαριστικών θεμάτων. Το κοφτό ρυθμικό παίξιμο στην κιθάρα που εγκαινιάστηκε στο “Aealo” είναι παρόν σε σημεία, δίνοντας τη θέση του στα lead θέματα, τα οποία εμπλουτίζουν τις ρυθμικές κιθάρες που οδηγούν τις συνθέσεις μαζί με τις φωνητικές γραμμές. Τα μέρη των φωνητικών είναι πολυδιάστατα, δίνοντας ιδιότυπη ατμόσφαιρα όποτε κάνουν την εμφάνιση τους σε οποιαδήποτε γλώσσα με την Ανδρονίκη Σκουλά να ξεχωρίζει.
Η αλλαγή στο line up φέρνει τον Βαγγέλη Καρζή στο μπάσο και Γιώργο Εμμανουήλ στην κιθάρα, ο οποίος με το καλημέρα αφήνεται να σολάρει στο “Gilgameš” . Για πολλούς αυτή η σύνθεση είναι η καλύτερη που είχαν ποτέ, γεγονός που αποτυπώθηκε ιδανικά στο χορταστικό “Lucifer over Athens” live album από την, μεγαλύτερη σε διάρκεια, συναυλία που έχουν δώσει ποτέ.
Είναι το κλείσιμο μιας άτυπης τριλογίας δίσκων που έχει ο καθένας του τη δική του ταυτότητα; Θα μπορούσε να πει κανείς πως ισχύει, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα επόμενα album αντλούν στοιχεία από αυτούς.
Did you know that:
- Αντίθετα από το “Aealo”, προτιμήθηκε o τίτλος του δίσκου στα ελληνικά και μάλιστα στο εξώφυλλο δεν υπάρχει αναφορά στο συγκρότημα. Πολλοί θεώρησαν ότι το επέλεξαν από την επιγραφή που υπάρχει στον τάφο του Jim Morrison των DOORS, κάτι που ο Σάκης έχει επισημάνει ότι το έμαθε εκ των υστέρων.
Λευτέρης Τσουρέας
