ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Out of the abyss” – MANILLA ROAD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1988
ΕΤΑΙΡΙΑ: Leviathan Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: MANILLA ROAD, Max Merhoff and Rick Fisher
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Κιθάρα: Mark “the shark” Shelton
Τύμπανα: Richard Foxe
Μπάσο: Scott Park
Οι MANILLA ROAD κυκλοφόρησαν το 1988 τον έβδομο δίσκο τους, “Out of the abyss” από την Leviathan Records. Ένας δίσκος που ήταν μία φυσική εξέλιξη στον ήχο που είχαν οι προκάτοχοί του, “Mystification” (1987) και “Deluge” (1986) αλλά βέβαια μακριά από τον χαρακτηριστικό ήχο που είχαν οι πρώτοι δίσκοι τους. Ο δίσκος αυτός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με ασφάλεια ως επικό thrash/speed με τα επικά στοιχεία να υπολείπονται χαρακτηριστικά, σε σχέση με προηγούμενες κυκλοφορίες τους αλλά να βρίσκονται όμως εκεί.
Το “Out of the abyss” είναι σαφώς ένας από τους καλύτερους δίσκους των MANILLA ROAD, καθώς έχοντας κυκλοφορήσει έως τότε δίσκους διαμάντια στον χώρο του metal, όπως τα έπη “Crystal logic”, “Mystification”, “Open the gates” και “Deluge”, «έσπρωξαν» κι άλλο τα μουσικά τους όρια κυκλοφορώντας έναν εξαιρετικό άλμπουμ, εμφανώς πιο ακραίο και με μουσικό προσανατολισμό σε πιο thrash φόρμες. Παραμένει μέχρι σήμερα ότι πιο ακραίο μουσικά και σκοτεινό ταυτόχρονα σε ατμόσφαιρα που έχουν κυκλοφορήσει.
Μουσικά έχει πολλά “βίαια” και κοφτερά riffs που εναλλάσσονται σε σημεία με πιο heavy και δημιουργούν την κλασική επική ατμόσφαιρα των MANILLA ROAD. Το μπάσο σε αρκετά σημεία είναι μπροστά με αποτέλεσμα να δημιουργεί μια ατμόσφαιρα διαστροφική και σε συνδυασμό με τα ήδη ιδιαίτερα “απόκοσμα” φωνητικά του Mark, όπου σε κάποια σημεία απαγγέλει, διηγείται ιστορίες ή τραγουδάει αλά King Diamond βγάζοντας κραυγές (“Rites of blood”), το αποτέλεσμα που δημιουργείται είναι εξαιρετικό. Τα τραγούδια του δίσκου που ξεφεύγουν από τις thrash φόρμες είναι τα “War in heaven”, “Helicon” και “Return of the old ones” που είναι επικά με εντονότερο το heavy στοιχείο που έχει η μουσική τους και στους πρώτους δίσκους τους. Στιχουργικά ο Mark “the shark” Shelton, από τις ιστορίες για στοιχειωμένα σπίτια και τις Edgar Alan Poe αναζητήσεις που είχε σε προηγούμενο δίσκο, πέρασε σε ιστορίες για serial killers όπως το εξαιρετικό “Whitechapel” που διηγείται την ιστορία του Jack the Ripper σε πρώτο πρόσωπο, μοιράζοντας τις σκέψεις του (χαρακτήρα) μαζί μας αλλά και ιστορίες επηρεασμένες από τον Lovecraft όπως το ίσως κορυφαίο του δίσκου “Return of the old ones”, που διηγείται επίσης σε πρώτο πρόσωπο, την ιστορία κάποιου που αναμένει τον ερχομό του Cthulhu.
Το “Out of the abyss” είναι ένας δίσκος όπου σίγουρα δεν θα τον πρότεινα σε κάποιον για να ξεκινήσει το ταξίδι αναζήτησης της μουσικής των MANILLA ROAD καθώς δεν κυκλοφόρησαν ξανά κάτι αντίστοιχο, αλλά σίγουρα τον θεωρώ ένα από τα κορυφαία δείγματα επικού thrash/speed των 80’s. Αναλογιζόμενος το γεγονός ότι μία μελωδική επική heavy metal μπάντα, πρωτοπόροι σε αυτό που έπαιζαν έως τότε, έκαναν ένα βήμα έξω από τα νερά τους κι έβγαλαν ένα δίσκο εξαιρετικό, σίγουρα μένουμε με την απορία τι άλλο θα μπορούσαν να είχαν προσφέρει στον πιο ακραίο ήχο αν συνέχιζαν συνθετικά έτσι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι MANILLA ROAD δεν έχουν βγάλει ούτε έναν κακό δίσκο. Είναι από τις λίγες μπάντες που έχουν βγάλει αψεγάδιαστα «διαμάντια» ή πολύ καλούς δίσκους και το “Out of the abyss” είναι ένας πολύ καλός δίσκος. Ο Mark Shelton θα μνημονεύεται από τους απανταχού οπαδούς του είδους, ως μια από τις πιο εμβληματικές κι επιδραστικές περσόνες που πέρασαν και άφησαν το σημάδι τους με την μουσική τους και αναλογικά με το τι έχουν κυκλοφορήσει όλα αυτά τα χρόνια και την συνεισφορά τους στο χώρο, δικαίως θεωρούνται από τις πιο «αδικημένες» μπάντες.
Did you know that:
– Σε συνέντευξη του ο Mark Shelton είχε δηλώσει ότι μετά την εμπορική αποτυχία(!) της δισκάρας για τους απανταχού μεταλλάδες, “Mystification”, το “Out of the abyss” τους “ξαναέδωσε φτερά”, καθώς πήγε πολύ καλύτερα απ’ ότι περίμεναν και σίγουρα καλύτερα από τον προηγούμενο δίσκο.
– Mέσω της εταιρίας Leviathan Records κυκλοφόρησαν μόνο τον “Out of the abyss”.
Θάνος “Thanoz” Κολοκυθάς
