a
Όπως υποσχέθηκα την προηγούμενη εβδομάδα, το “Beyond The Pale” επιστρέφει με τις τελευταίες εκκρεμότητες για το 2019, ώστε να μπούμε πανηγυρικά στο 2020 και να σας παρουσιάσω σιγά-σιγά όλες τις σημαντικές κυκλοφορίες στον ευρύτερο σκοτεινό χώρο, πάντοτε κατά την ταπεινή μου άποψη. Όπως επίσης θα καταλάβατε, έχει αρχίσει και η σταδιακή ανανέωση της στήλης. Αρχίζοντας από το φρέσκο λογότυπό της (θερμές ευχαριστίες στην Έλενα Βασιλάκη) και συνεχίζοντας με τη ραδιοφωνική εκπομπή της στήλης.
Η αρχή έγινε το βράδυ του Σαββάτου, αλλά ήταν λίγο επεισοδιακή. Γι’ αυτό λοιπόν η εκπομπή θα γίνει αυτή τη φορά μέσα από το γνώριμο διαδικτυακό ραδιόφωνο των συντακτών του Rock Hard. Μεγάλη Παρασκευή λοιπόν, από τις 10 το βράδυ και για όσο αντέξουμε στο Rock Hard Greece Radio https://rockhardgreeceradio.radio12345.com/, το “Beyond The Pale” αποκτά τη δική του εκπομπή. Θα μπορέσετε να ακούσετε όλα όσα διαβάζετε και εδώ στην πρώτη ώρα, ενώ για τη συνέχεια οι δικές σας παραγγελιές είναι παραπάνω από καλοδεχούμενες. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να ανατρέξετε και στο αντίστοιχο event στο Facebook https://www.facebook.com/events/227538578349540/.
Μην ξεχνάτε βέβαια ότι υπάρχει και η κλασική μας λίστα στο Spotify, η οποία βρίσκεται στο τέλος της στήλης και έχει τα πάντα με όσα έχουμε ασχοληθεί από την αρχή και η οποία εμπλουτίζεται συνέχεια. Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα με κάποιες πολύ σημαντικές κυκλοφορίες του 2020, ενώ έρχεται σιγά σιγά και το αφιέρωμα για τα καλύτερα albums της προηγούμενης δεκαετίας. Μέχρι τότε, να προσέχετε, να μείνετε στα σπίτια σας όσο γίνεται περισσότερο, να πλένετε τα χέρια σας και να ακούτε όση περισσότερη μουσική μπορείτε.
Καλή ανάγνωση και καλή ακρόαση!
NEW RELEASES
Nick Cave & THE BAD SEEDS – “Ghosteen” (Ghosteen Ltd.)
Πως μπορείς να λυτρωθείς για μια τόση μεγάλη απώλεια, όπως αυτή του δεκαπεντάχρονου παιδιού σου; Στην περίπτωση του Nick Cave, αυτή η διέξοδος υπάρχει στη μουσική του και υλοποιείται μέσα από το “Ghosteen”, το δέκατο έβδομο album του μαζί με τους THE BAD SEEDS και τελευταίο μέρος της τριλογίας, μαζί με τα “Push the sky away” και “Skeleton tree”. Έχοντας γράψει σχεδόν εξ ολοκλήρου το album, μαζί με τον συνθέτη και παραγωγό Warren Ellis, ο Cave έχει προσθέσει μερικούς από τους πιο συγκλονιστικούς του στίχους, ώστε να περιγράψει με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια τη θλίψη και την πικρία που νιώθει εξαιτίας αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος που τον έχει στιγματίσει για τα καλά. Στο “Ghosteen” δεν υπάρχουν εξάρσεις, αλλά μουσική αποκλειστικά ακουστική, η οποία όμως σε συνδυασμό με τις κραυγές απόγνωσης του Cave, σου προκαλεί μια μόνιμη ανατριχίλα στη σπονδυλική σου στήλη. Δύσκολο album, που απαιτεί πολύ χρόνο και ακροάσεις από εσένα, ώστε να σου γίνει βίωμα. Άπαξ και δείξεις υπομονή και σεβασμό στον καλλιτέχνη Nick Cave, αποκλείεται να μην το λατρέψεις.
Facebook: https://www.facebook.com/nickcaveofficial/
Spotify: https://open.spotify.com/album/6UOvMBrdfOWGqSvtQohiso
NOX ARCANA – “The haunted symphony” (Monolith Graphics)
Δε συνηθίζω να παρουσιάζω neoclassical albums μέσα από τη στήλη, αλλά θα κάνω την εξαίρεση λόγω ημερών. Οι NOX ARCANA είναι το σχήμα που ίδρυσε ο Joseph Vargo από το Cleveland, έχοντας πίσω από την κονσόλα τον συνθέτη soundtracks William Piotrowski, πίσω στο μακρινό 2003. Αισίως το “The haunted symphony” είναι το υπ’ αριθμόν 18 album τους (!!!), αποδεικνύοντας ότι, αν έχεις έμπνευση, μπορείς να τη δίνεις στη δημοσιότητα, αγνοώντας τις χρονικές αποστάσεις μεταξύ των δίσκων σου. Όπως κάθε neoclassical album που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι εδώ θα συναντήσεις καθηλωτικές ατμόσφαιρες, σχεδόν αποπνικτικές, σα να περιφέρεσαι στα αμέτρητα δωμάτια μιας αχανούς, στοιχειωμένης βίλας. Σίγουρα δεν είναι για όλες τις ώρες της ημέρας, αλλά όταν πέσει το φως του ήλιου, σβήσε το φως, άναψε δυο-τρία κεριά και θα νιώσεις τον τρόμο για τα καλά! Αν ένα τέτοιο σκηνικό φαντάζει ιδανικό, το “The haunted symphony” θα μπορούσε να γίνει το δικό σου soundtrack της καραντίνας.
Facebook: https://www.facebook.com/NoxArcana/
Bandcamp: https://noxarcana.bandcamp.com/album/the-haunted-symphony
Spotify: https://open.spotify.com/album/5QTlSV7SUvWD7KqbDkq1cm
BLACK HEAVEN – “Suicide songs” (Trisol)
Περίεργη περίπτωση οι BLACK HEAVEN. Ξεκίνησαν ως side project των γνωστών στη NDH σκηνή MANTUS, εκφράζοντας τις electro goth ανησυχίες του Martin Schindler και της συνοδοιπόρου του Thalia. Η τελευταία αποχώρησε και από τα δύο σχήματα το 2010 και έκτοτε, οι BLACK HEAVEN είναι το solo project του Schindler. Η πρωτοτυπία σε ότι αφορά το “Suicide songs”, είναι ότι πρόκειται για την πρώτη αμιγώς αγγλόφωνη κυκλοφορία τους, καθώς όλες οι προηγούμενες τους ήταν στη μητρική τους γλώσσα. Από εκεί και πέρα, ηχητικά δεν άλλαξαν και θα τολμούσα να πω ότι αποτελούν μια εξαιρετική εναλλακτική των DIARY OF DREAMS. Καλογραμμένες συνθέσεις, βασισμένες αποκλειστικά σε πολλές στρώσεις μελωδικών πλήκτρων και τα βαριά φωνητικά του Martin να δίνουν την απαραίτητη γοτθική, αλά Hates νότα. Ρίξτε τους ένα τσεκάρισμα.
Facebook: https://www.facebook.com/Black-Heaven-183146875047967/
Spotify: https://open.spotify.com/album/4A06zkj20wjL0c483luADc
OCTOBER BURNS BLACK – “Reflections EP” (934840 Records)
Η μοναδική φράση που θα μπορούσε να περιγράψει επαρκώς τους OCTOBER BURNS BLACK είναι “gothic rock supergroup”. Και δεν θα μπορούσε να περιγραφεί αλλιώς, μιας και όλα τους τα μέλη είναι εξέχοντα και με μακρά πορεία στη gothic rock σκηνή. Έχουμε και λέμε: Rod Hanna, η φωνή των ιστορικών RETURN TO KHAF’JI. James Tramel, μπασίστας των θεών THE WAKE. Tommy Olsson στην κιθάρα, βασικός συνθέτης των MORENDOES και ELUSIVE, του “Aegis” των THEATRE OF TRAGEDY και mastermind των LONG NIGHT. Lars Kappeler, κιθαρίστας των ανερχόμενων SWEET EMENGARDE. Και τέλος, ο Simon Rippin, drummer στο “Zoon” των NEFILIM, των FIELDS OF THE NEPHILIM έκτοτε, καθώς και στους SENSORIUM, THE EDEN HOUSE, NFD, RED SUN REVIVAL και σε πάρα πολλούς άλλους. Μιλάμε για πολύ βαριά βιογραφικά, όχι αστεία! Η ιστορία έχει δείξει ότι τα παντός είδους supergroups είναι στην πλειοψηφία τους μεγαλεπήβολα projects που τελειώνουν άδοξα, γιατί ο εγωισμός των μελών τους μπαίνει πιο πάνω από τη μουσική, που είναι και το ζητούμενο. Στην περίπτωση των OCTOBER BURNS BLACK και στα δύο EΡs που μας έχουν προσφέρει μέχρι και σήμερα, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Θα τολμούσα μάλιστα να πω, ότι το αποτέλεσμα είναι άψογο, καθώς μπολιάζεται ο ήχος που κουβαλάει ο καθένας από το συγκρότημά του και δημιουργείται κάτι που και προσωπικότητά έχει, αλλά και ποιότητα. Άκου για παράδειγμα το εναρκτήριο “The predator” κι αν έχεις ακούσει καλύτερο gothic rock τραγούδι τον τελευταίο καιρό, έλα να το πεις και σε εμένα.
Facebook: https://www.facebook.com/OctoberBurnsBlack/
Bandcamp: https://octoberburnsblack.bandcamp.com/
Spotify: https://open.spotify.com/album/0ZofahTi063wc4tS5oqWjM
LIQIUID GREY – “Mercury” (Self-Released)
Είναι γνωστή η ευρύτερη μουσική παιδεία που υπάρχει στις σκανδιναβικές χώρες. Έτσι λοιπόν και το traditional gothic rock δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Οι LIQUID GREY είναι το solo project του Robert Steen-Antonssen και το οποίο φέτος κλείνει δέκα χρόνια ζωής. Το δε “Mercury” είναι μόλις το τρίτο album τους, πέντε χρόνια μετά το “Arsenic Dreams”, που είχε αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις. Ανάλογες είναι οι εντυπώσεις όμως και από τη νέα δουλειά των LIQUID GREY. Όπως κάθε traditional gothic rock album που σέβεται το cult status του και εδώ οι εκπλήξεις είναι ελάχιστες. Μην περιμένεις γυαλισμένη παραγωγή, αλλά πάθος και σκοτάδι που ξεχειλίζουν, φωνητικά που κάνουν εικόνισμα τον Carl McCoy (τι σημαίνει ποιος είναι αυτός;) και μουσική που έχει στέρεες βάσεις στις διδαχές των NOSFERATU. Ποιος σας είπε ότι το trad gothic rock παίζεται καλά μόνο από τους Άγγλους;
Facebook: https://www.facebook.com/LIQUIDGREY.OFFICIAL/
Bandcamp: https://jnbmediarecords.bandcamp.com/album/mercury
Spotify: https://open.spotify.com/album/0OXDOxoetfSVIfioNhi0I3
NIGHT SINS – “Portrait in silver” (Trisol)
Πάμε τώρα στην αγαπημένη μου πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών, τη Philadelphia. Το ντουέτο των NIGHT SINS είχε ένα ένδοξο hardcore παρελθόν σε μπάντες όπως οι MOTHER OF MERCY και οι SALVATION, αλλά μετά ανακάλυψαν την αγάπη τους στο gothic rock. Δυστυχώς όμως, όσο υψηλές προσδοκίες μας είχαν αφήσει με τα τρία πρώτα albums τους, στο “Portrait in silver” αλλάζουν εντελώς ρότα και θέλουν να γίνουν DEPECHE MODE στη θέση των DEPECHE MODE. Ακούστε για παράδειγμα το “Daisy chain”, το οποίο είναι ξεδιάντροπη κλοπή του “Strangelove”. Δεν είναι κακό να θέλεις να μοιάσεις τους ήρωες σου, αλλά καλό είναι να μπολιάζεις τις επιρροές σου και να κάνεις κάτι εντελώς δικό σου. Για τους φίλους των DM μπορεί να αποδειχθούν βάλσαμο, τρία χρόνια μετά το “Spirit”, αλλά εγώ θα προσπεράσω απογοητευμένος.
Facebook: https://www.facebook.com/nightsins/
Bandcamp: https://funeralparty.bandcamp.com/album/portrait-in-silver
Spotify: https://open.spotify.com/album/4ISDOfOw8akkUMwi7yVx2g
PHASERLAND – “Flip the switch” (Self-Released)
Κλείνουμε κλασικά με λίγο αγαπημένο synthwave. Οι PHASERLAND είναι το one-man project του Ross Trinkaus από την Motor City, το Detroit του Michigan. Δύο χρόνια μετά το εκπληκτικό “Cosmic boundaries”, οι PHASERLAND επανέρχονται με το “Flip the switch” και, όπως μας έχουν συνηθίσει, έρχονται να μας φτιάξουν τη διάθεση. Σε αντίθεση με το μουντό κλίμα που επικρατεί στον αμερικάνικο Βορρά, η μουσική στέκεται στο εντελώς άλλο άκρο και περιλούζεται από ηλιοφάνεια και καλή διάθεση. Καλοπαιγμένο retrowave, με κυριότερη επιρροή τον πρωτοπόρο Mitch Murder, ιδανική συντροφιά για την ατομική σας άσκηση αν προτιμήσετε να βγείτε για λίγο έξω ή για να βγείτε στο μπαλκόνι σας και να συνοδεύει τον καφέ σας ή ένα καλό βιβλίο. Καλό και άγιο το σκοτάδι, αλλά μια νότα αισιοδοξίας την έχουμε ανάγκη αυτές τις δύσκολες ημέρες. Have fun!
Facebook: https://www.facebook.com/phaserland/
Bandcamp: https://phaserland.bandcamp.com/album/flip-the-switch
Spotify: https://open.spotify.com/album/3nM1PxjQxaZQVb7PzGDKaL
VIDEO OF THE WEEK
Την άλλη εβδομάδα λοιπόν θα ξεκινήσουμε με τις παρουσιάσεις των κυκλοφοριών για το 2020. Μια από τις πιο σημαντικές είναι και των local heroes THE BLACK CAPES. Σας αφήνω για πρώτη γεύση το “And I wait” και θα τα πούμε αναλυτικά στο επόμενο ραντεβού μας.
