ΑΛΜΠΟΥΜ: “Agent orange” – SODOM
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Steamhammer/SPV
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Harris Johns
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Tom Angelripper – μπάσο, φωνητικά
Frank Blackfire – κιθάρα
Chris Witchhunter – τύμπανα
Το σωτήριον έτος 1989 είχε μπει καταπληκτικά για τους SODOM. Όχι απλά γιατί ήταν στην κορύφωση του παιξίματός τους και με τον ερχομό του Frank “Blackfire” Gosdzik θύμιζαν πραγματικό συγκρότημα και όχι μάζωξη κουλών, αλλά και γιατί είδαν τη φήμη τους να φτάνει στο απόγειο της με μία φοβερή εμφάνιση στο Katowice της Πολωνίας, την οποία υπολογίζεται ότι παρακολούθησαν περίπου 10.000 οπαδοί. Σκεφτείτε λίγο τι σημαίνει ένα τέτοιο νούμερο 30 χρόνια πριν σε μία χώρα του τέως Ανατολικού Μπλοκ και καταλαβαίνετε τη σημασία του επιτεύγματος. Οι SODOM χωρίς να χάσουν καθόλου χρόνο ήταν έτοιμοι σαν από καιρό για το απόλυτο άλμπουμ της καριέρας τους και μίας ολόκληρης γενιάς. Το μυστικό της επιτυχίας άκουγε στο όνομα Harris Johns στην κονσόλα της παραγωγής, ένας άνθρωπος που μεταξύ άλλων είχε ήδη δώσει τα διαπιστευτήρια του στους HELLOWEEN, VOIVOD, KREATOR και πολλούς άλλους. Με το σπρώξιμο που τους έκανε και με το τρίο των Tom Angelripper, Frank Blackfire και Tom Witchhunter σε εκπληκτική φόρμα, το “Agent orange” κυκλοφόρησε την πρωτομηνιά του Ιούνη του 1989, και πήρε άμεσα τη θέση που του άξιζε στην ιστορία, όπου και γράφτηκε με ολόχρυσα γράμματα και η αξία του προφανώς δεν φθίνει διόλου μέσα στα χρόνια, αλλά αντίθετα ακούγεται φρεσκότερο.
Ο Tom βαθιά επηρεασμένος από τον πόλεμο του Βιετνάμ, εισήγαγε στους στίχους πολλά τεκταινόμενα εκείνης της περιόδου και είναι ένας από τους πολλούς λόγους που το άλμπουμ έγινε τόσο αγαπητό στο μεταλλικό κοινό. Ο δίσκος μόνο στην Γερμανία πούλησε πάνω από 100.000 αντίτυπα (!), βάζοντας μάλιστα την μπάντα στα charts στο νούμερο 36 (!!) και τους άνοιξε διάπλατα τις πόρτες σε όλο τον κόσμο με την αποδοχή του δίσκου να είναι καθολική και με όλους σχεδόν (ή τουλάχιστον τους περισσότερους από) τους Sodomaniacs και μη να συμφωνούν ότι αν πρέπει απαραίτητα κάποιος να έχει μόνο ένα δίσκο τους, αυτός είναι σίγουρα το ‘Agent Orange’. Το ομότιτλο κομμάτι που άνοιγε το δίσκο άρχιζε και το χορό του κοπανήματος, ενώ ακούγονται τόσο σίγουροι και ανανεωμένοι που δεν ήταν τυχαίος ο ήχος αυτός που βγήκε. Προφανώς η προσοχή όλων καρφώνεται άμεσα στον Blackfire με τις ριφφάρες και σολάρες που έχει κεντήσει, αλλά και ο μεν αρχηγός Angelripper ακούγεται μεστός όσο ποτέ τότε, κι από την άλλη, ο Witchhunter παρά τα πάμπολλα προβλήματα με το αλκοόλ, αφήνει λυτά πόδια και χέρια και καταστρέφει μετά μανίας (αλλά και παικτικής ωριμότητας) το σετ του. Σε προσωπικό επίπεδο καθαρά, το “Agent orange” έμελλε να αλλάξει τη ζωή τους.
Ειδικά του Angelripper που μετά από χρόνια κατάφερε να απαλλαγεί από τη βασική του δουλειά σαν ανθρακωρύχος στα ορυχεία του Gelsenkirchen και να είναι πλέον σε θέση να ζει με κανονικό μισθό από την SPV, με το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των χιλίων μάρκων για μηνιάτικο. Ίσως σε πολλούς να μη φαίνονται πολλά, αλλά όσοι πρόλαβαν τότε την αξία που είχε το μάρκο σε σχέση με όλα τα νομίσματα (ακόμα και την Αγγλική λίρα), μπορούν να νιώσουν το μέγεθος του εξωπραγματικού deal. Φυσικά όλο το σύνολο του δίσκου είναι ο ορισμός του “all killers, no fillers”, έχει μέσα “Tired and red”, “Incest”, “Magic Dragon”, “Exhibition bout”, έχει τους πολιορκητικούς κριούς –και μόνιμα αγαπημένα των dj- “Ausgebombt” και “Remember the fallen”, ενώ οι αρχικές κόπιες του CD είχαν και την διασκευή στο “Don’t walk away” των TANK. Ανυπέρβλητα κομμάτια που έμειναν στην ιστορία, και μέχρι σήμερα λατρεύονται ως απαρχή μίας άλλης απίστευτης εποχής ειδικά για το thrash και συνολικά το μεταλλικό ήχο. Παρά τον πρότερο ανέντιμο βίο τους σαν μπάντα, οι SODOM για την περίοδο 1987-1989 άφησαν πίσω τον ενθουσιασμό και την «κακία» που βγάζανε και στρώνοντας κώλο κάτω με εξαντλητικούς ρυθμούς, γίνανε άριστοι επαγγελματίες που φτάσανε να ζήσουν από την –κακά τα ψέματα- αντιεμπορική μουσική τους.
Δυστυχώς ότι τις περισσότερες φορές αρχίζει ωραία, τελειώνει με πόνο, έτσι και η σχέση τους με τον Blackfire οδηγήθηκε σε τέλμα, με τον χαρισματικό κιθαρίστα να εξαπολύει συχνά μύδρους στον Angelripper για την εικόνα –και πολλές φορές συναυλιακή απόδοση- του Witchhunter, ο οποίος που χανόταν και που βρισκόταν, ήταν ΠΑΝΤΑ μεθυσμένος καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, πολλάκις ακόμα και την ώρα της συναυλίας. Στην προσπάθεια του Angelripper να κάνει τον μεσάζοντα και να κρατήσει την μπάντα του ζωντανή κι ενωμένη, ενώ ήταν ξεκάθαρα με το μέρος του Blackfire και ήξερε ότι είχε δίκιο, από την άλλη ήξερε –όπως πολλές φορές έχει εκφράσει μέσα στα χρόνια- ότι αν έδιωχνε τον Witchhunter, στην ουσία θα τον ωθούσε να αυτοκτονήσει, καθώς το συγκρότημα ήταν η ζωή του. Το χειρότερο είναι ότι σε πολλές του προσπάθειες να τον μεταπείσει, γινόταν και ο ίδιος ο Angelripper λιώμα μαζί με τον ντράμερ του και με τον Blackfire να είναι ο μόνος που απέδιδε σωστά κατά τις συναυλίες τους, το γυαλί είχε σπάσει. Η πρόταση του Mille Petrozza στον Blackfire να μπει στους KREATOR στη θέση του αποχωρήσαντα Tritze (ΤΟ ΠΟΥΛΕΝ), έμοιαζε σαν σανίδα σωτηρίας για τον κιθαρίστα και μόνο άρτιο παίχτη στους SODOM από την ίδρυση του συγκροτήματος.
Κάπως έτσι ήρθε το τέλος εποχής για τη θρυλική αυτή σύνθεση που προσέφερε τους δύο καλύτερους δίσκους στην ιστορία της μπάντας (δεν ξεχνάμε ΠΟΤΕ το “Persecution mania” που τους ανέστησε παικτικά και συνολικά σαν μπάντα). Τον Blackfire στην περιοδεία για το δίσκο όπου τους SODOM συνόδευσαν «κάποιοι» άσημοι Βραζιλιάνοι ονόματι… SEPULTURA (ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ “AGENT ORANGE”/”BENEATH THE REMAINS MAZI”… Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΦΑΓΗ), αντικατέστησε ο ΠΑΙΚ-ΤΑ-ΡΑΣ Uwe Baltrusch των ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ MEKONG DELTA, ίσως ο μόνος που θα μπορούσε άρτια να παίξει τα κομμάτια όπως ο Blackfire. Κάτι όμως η απουσία του τελευταίου, κάτι το γεγονός ότι οι SEPULTURA τις περισσότερες –αν όχι όλες- τις βραδιές έσβηναν επί σκηνής τους Γερμανούς, οδήγησε στο συναίσθημα ότι η μπάντα ποτέ δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το θόρυβο για τον καλύτερο της δίσκο και πως χάσανε μία τεράστια ευκαιρία για μεγαλύτερο άνοιγμα σε κοινό και ακόμα μεγαλύτερες πωλήσεις (αν και αυτές ήρθαν με το επόμενο άλμπουμ, το μνημειώδες “Better off dead”). Δε νομίζω να υπάρχει σώφρων άνθρωπος εκεί έξω που να μην έχει αναγνωρίσει την αξία του δίσκου αυτού και να μην έχει αναλογιστεί τη σημασία του, ειδικά για το μεταλλικό ήχο στην ήπειρο μας. Προσωπικά για τον υποφαινόμενο πάντα θα αποτελεί ένα από τα 30 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών και ακόμα και σε 30 χρόνια από τώρα, το ίδιο υπέροχο θα ακούγεται.
Did you know that:
– Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι στις σημειώσεις του δίσκου περιέχεται το μήνυμα ‘αυτό το άλμπουμ αφιερώνεται σε όλους τους ανθρώπους -στρατιώτες και πολίτες- που πέθαναν από αναίτιες επιθέσεις σε πολέμους σε όλο τον κόσμο’.
-To single “Ausgebombt” που ακολούθησε την κυκλοφορία του δίσκου, είχε το κομμάτι τραγουδισμένο στα Γερμανικά και μάλιστα με τη συμμετοχή του ντράμερ/τραγουδιστή (και ΜΕΓΑΛΟΥ Sodomaniac) Bela B. (ή αλλιώς Dr. Bela) των DIE ARZTE, καταπληκτικό συγκρότημα που πρέπει ο καθένας να τσεκάρει οπωσδήποτε.
-Το 2005 ο δίσκος περιλήφθηκε σε μεγάλο αφιέρωμα για τα 500 καλύτερα ροκ και μεταλλικά άλμπουμ όλων των εποχών, λαμβάνοντας τη θέση 299.
-Το 2010 υπήρξε μία καταπληκτική επανέκδοση του άλμπουμ σε digipack διπλό CD, με εμφανώς δυνατότερο ήχο και σπάνιο υλικό και φωτογραφίες.
-Το 1989, οι SODOM θα επισκεπτόντουσαν για πρώτη φορά την αγαπημένη τους Ελλάδα, όντας η πρώτη ακραία μπάντα που πάτησε το πόδι της στη χώρα μας και ανοίγοντας πόρτες για πολλές ανάλογες μπάντες που ακολούθησαν. Όσοι βρέθηκαν εκεί ακόμα το συζητάνε σαν μία από τις κορυφαίες στιγμές που έζησε ποτέ Ελληνικό κοινό κάθε είδους, ενώ η ίδια η μπάντα φοβήθηκε για τη ζωή της και πάντα μέχρι σήμερα, ο Angelripper τονίζει ότι εκείνη τη μέρα, κατάλαβε ότι για πάντα θα έμεναν δεμένοι με τους πιστούς Έλληνες οπαδούς τους.
Άγγελος Κατσούρας
