ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Shades of Deep Purple” – DEEP PURPLE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1968
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Parlophone
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Derek Lawrence
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Jon Lord – Πλήκτρα
Ritchie Blackmore – Κιθάρα
Ian Paice – Drums
Rod Evans – Φωνητικά
Nick Simper – Μπάσο
Από εδώ ξεκίνησαν όλα, έτσι δεν είναι; Εντάξει, μπορεί ουσιαστικά η αρχή να έγινε δύο χρόνια μετά με το “In Rock” αλλά τυπικά η γέννηση των DEEP PURPLE εντοπίζεται στις αρχές του 1968 και το “Shades of Deep Purple” αποτελεί το δισκογραφικό ντεμπούτο του Βρετανικού θρυλικού συγκροτήματος. Οι συνθήκες που συνετέλεσαν στη δημιουργία των DEEP PURPLE είναι πολλές, πολύπλοκες και άκρως ενδιαφέρουσες. Ωστόσο, είναι όλες επαρκώς καταγεγραμμένες και ο καθένας μπορεί να εντρυφήσει σε αυτές με ένα απλό σερφάρισμα στο internet. Ωστόσο, πρέπει να σας πω ότι για όλους εμάς τους οπαδούς της μπάντας πριν την εποχή του διαδικτύου ήταν εξαιρετικά ομιχλώδες το τοπίο αναφορικά με τις λεπτομέρειες της απαρχής των PURPLE.
Η αλήθεια είναι ότι το “Shades of Deep Purple” μπορεί να μην είναι ένα αντιπροσωπευτικό άλμπουμ του συγκροτήματος αλλά σίγουρα είναι ένα αντιπροσωπευτικό άλμπουμ της εποχής του και έτσι θα πρέπει να αποτιμηθεί. Το ψυχεδελικό progressive rock εμπλουτισμένο με πληθώρα power pop στοιχείων ήταν τόσο δημοφιλές στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 που δίχως ίχνος υπερβολής η συντριπτική πλειονότητα των νέων συγκροτημάτων έπρεπε να εστιάσει σε αυτό το στυλ αν θα ήθελαν να δουν τη δουλειά τους στα ράφια των δισκοπωλείων (πόσο μάλλον να παιχτεί στα ραδιόφωνα). Και το “Shades of Deep Purple” δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Οι DEEP PURPLE ακόμη δεν έπαιρναν εκείνοι τις αποφάσεις για την μουσική πορεία του συγκροτήματος αλλά τα πρώτα δείγματα γραφής ήταν ευδιάκριτα και πολύ ελπιδοφόρα. Για παράδειγμα, ο Jon Lord φανέρωνε από πολύ νωρίς την κλασικότροπη παιδεία του και το περίσσιο ταλέντο του, ο Ian Paice ήταν αψεγάδιαστος ήδη από τότε ενώ στα λίγα σημεία που η κιθάρα γινόταν το επίκεντρο της σύνθεσης, ο Blackmore φανέρωνε τα πρώτα δείγματα της μεγαλοφυΐας του!
Και μπορεί οι original συνθέσεις να ήταν μόλις τέσσερις (με το “Mandrake root” να είναι η κορυφαία αυτών) αλλά το…μπαμ έγινε με τη διασκευή στο “Hush” όπου «εκτόξευσε» τους PURPLE στις πρώτες θέσεις των charts στη Βόρεια Αμερική (την ίδια στιγμή που στην Αγγλία αδιαφορούσαν γι’ αυτό). Βέβαια, δεν θα μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την αναιμική διασκευή στο “Help!” των THE BEATLES αλλά μικρή σημασία έχουν αυτά.
Επαναλαμβάνουμε ότι το “Shades of Deep Purple” είναι ο ορισμός της χρονοκάψουλας. Είναι ο ορισμός ενός μουσικού τοπίου των τελών της δεκαετίας του ‘60 και το κυριότερο είναι ο ορισμός της απαρχής ενός εκ των κορυφαίων ever συγκροτημάτων που είχαμε και έχουμε την ευτυχία να απολαμβάνουμε μέχρι σήμερα. Είμαι σίγουρος ότι έχετε πολύ καιρό να το ακούσετε…και εγώ το ίδιο. Πάω, λοιπόν, να το ξανακούσω!
Did you know that:
– O Hugh Hefner προσκάλεσε τους PURPLE σε ένα από τα περίφημα Playboy Parties του και έπαιξαν εκεί το “Hush”; Υπάρχει καταγεγραμμένο σε DVD του 2007 και φαντάζομαι κάπου θα παίζει και στο YouTube (δεν το έχω ψάξει…).
– Ο δίσκος είχε κυκλοφορήσει δύο μήνες νωρίτερα στις ΗΠΑ από την Tetragrammaton;
– To “Mandrake root” ήταν το όνομα μίας μπάντας που προσπάθησε να δημιουργήσει ο Blackmore το 1967 στη Γερμανία;
Σάκης Νίκας
