ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Projector” – DARK TRANQUILLITY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Fredrik Nordstrom
ΣΥΝΘΕΣΗ: Mikael Stanne – φωνητικά
Niklas Sundin – κιθάρα
Fredrik Johansson – κιθάρα
Martin Henriksson – μπάσο
Anders Jivarp – τύμπανα
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
Τα καμάρια του Γκέτεμποργκ, εκ των ηγετών του melodic death metal στα 90s, η μόνη από το σύνολο αυτών των σχημάτων (AT THE GATES, DARK TRANQUILLITY, IN FLAMES, HYPOCRISY), που έχει τέτοια συνέπεια και συνέχεια στη δισκογραφική της ποιότητα. Και μιλάμε για πλήθος δίσκων και πόσοι από αυτούς είναι σε υψηλό επίπεδο. Και η μπάντα που ναι μεν άλλαζε και δοκίμαζε πράγματα στον ήχο της, χωρίς να εφυσηχάζεται από την όποια εκάστοτε επιτυχία, αλλά διατηρούσε την ποιότητα σε υψηλότατα επίπεδα. ΟΚ. Έχουν και το “We are the void” που είναι το «χειρότερο» άλμπουμ τους (χωρίς εννοείται να είναι κακό), αλλά η γενικότερη εικόνα είναι αυτή.
Ήδη, οι DARK TRANQUILLITY είχαν φτιάξει το μύθο τους στο χώρο του μελωδικού, Σουηδικού death metal. “Skydancer”, “The gallery” και “The mind’s I”, ήταν μία τριάδα-φωτιά. Και ειδικά το “The gallery” μνημονεύεται ακόμα δίπλα στο “Slaughter of the soul” των AT THE GATES και το “The jester race” των IN FLAMES, σαν τα 3 πιο διάσημα και σημαντικά ίσως άλμπουμ αυτού του ιδιώματος. Και ας ξινίζουν πολλοί με τον όρο melodic death metal. Έτσι «βαφτίστηκε» τότε, έτσι πέρασε, έτσι καθιερώθηκε.
Ήδη, από τους τρεις πρώτους δίσκους τους λοιπόν, οι D.T. (οι αληθινοί, ορθόδοξοι D.T. Σάκη Φράγκο), έδειχναν ότι είναι μία μπάντα με «ανησυχίες» όσον αφορά τη μουσική τους. Κρατούσαν τα στοιχεία τους, όμως συνεχώς, δίσκο με το δίσκο εξελισσόντουσαν και προσέθεταν νέα πράγματα. Στο “Projector” όμως, το πήγαν αλλού. Και το πήγαν τόσο μα τόσο απολαυστικά!
Οι μελωδίες του δίσκου είναι η μία καλύτερη από την άλλη, τα grooves δε γίνεται να μη σε κουνήσουν, τα αργά σημεία είναι μαγικά και η γενικότερη ατμόσφαιρα που πηγάζει από αυτό το άλμπουμ, είναι απλά καθηλωτική. Οι D.T. μαλακώνουν μεν τον ήχο τους συγκριτικά με τα τρία προηγούμενα άλμπουμ, όμως δε χάνουν σε κανένα σημείο την ταυτότητά τους, ούτε τη δυναμική τους. Προσθέτουν περισσότερα πλήκτρα και σημεία με πιάνο, τα καθαρά φωνητικά του Stanne εμφανίζονται όλο και περισσότερο και γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι των τραγουδιών τους, ενώ οι «καθαρές» κιθάρες όλο και πληθαίνουν και δίνουν ακόμη περισσότερο στην ατμόσφαιρα του δίσκου. Σε αυτό έχει παίξει ρόλο και η εξαιρετική παραγωγή του «γκουρού» του melodic death metal και των Σκανδιναβικών 90s γενικότερα, του Fredrik Nordstrom, ο οποίος έχει παίξει τα πλήκτρα και το πιάνο στο δίσκο, πέραν της μίξης και της παραγωγής του.
Ο δίσκος είναι γεμάτος εναλλαγές, τόσο στην ένταση των τραγουδιών, όσο και στη δυναμική τους, με πολλά ατμοσφαιρικά σημεία, πολλές «μπαλάντες», αλλά και κλασικά πλέον κομμάτια-δυναμίτες της μπάντας. Άλλωστε το “ThereIn”, αν δεν είναι το πλέον γνωστό κομμάτι τους, είναι σίγουρα στο top5 της λίστας. Εκτός αυτού όμως, έχεις κάτι “The sun fired blanks”, έχεις το εναρκτήριο “FreeCard” με το ψαρωτικό του intro και που σε βάζει με τη μία στο κλίμα του δίσκου, έχεις “Dobermann”, έχεις και το (προσωπικό λατρεμένο) “On your time” με αυτό το ΕΠΙΚΟ τελευταίο λεπτό του. Έχεις όμως από την άλλη και την πιο «απαλή» μεριά, που είναι απολύτως ισάξια. “Auctioned”, “Day to end” (και κλάμα). Έχεις και την «ενδιάμεση» μεριά, επίσης ισάξια, με κάτι “Undo control” (με τα γυναικεία φωνητικά να ανήκουν στην κυρία Johanna Andersson), “Nether novas” (με περάσματα που θυμίζουν μέχρι και SAVIOUR MACHINE και ολίγη γκοθίλα) και “To a bitter halt”. Από όλα έχει ο μπαξές και τα προϊόντα του είναι Α ποιότητας. Η μπάντα ήταν σε περίοδο τρομερής έμπνευσης, αλλά και όρεξης για μουσική αναζήτηση, κάτι που αποδεικνύεται με την κυκλοφορία του “Haven” ένα μόλις χρόνο μετά.
Σε αυτόν το δίσκο έχουμε και την πρώτη (από τις λίγες είναι η αλήθεια) σοβαρή απώλεια μουσικού από τους D.T. Ο λόγος για τον Fredrik Johansson, που αποτέλεσε παρελθόν μετά την ολοκλήρωση του δίσκου και πριν την κυκλοφορία του. Αυτό έφερε τον μέχρι τότε μπασίστα, Martin Henriksson, να αναλαμβάνει τη δεύτερη κιθάρα και τον Michael Nicklasson να γίνεται ο μπασίστας της μπάντας. Επίσης, η αλλαγή στον ήχο του σχήματος, έκανε επιβεβλημένη πλέον και την παρουσία πληκτρά, ο οποίος βρέθηκε στο πρόσωπο του Martin Brandstrom.
“Projector”. Τεράστια λατρεία. DARK TRANQUILLITY, από τις πλέον αγαπημένες μπάντες εκεί έξω, μία αρρώστια που κρατάει χρόνια τώρα. Σκανδιναβική μαγεία 90s. Από τους κορυφαίους δίσκους του είδους, στο χαλαρό. Σταματάω γιατί πρέπει. Αλλιώς θα γράψω έκθεση με αποθεωτικά σχόλια. Άντε γειά!
Did you know that:
• Το εξώφυλλο του δίσκου, είναι δουλειά του κιθαρίστα της μπάντας, Niklas Sundin, ο οποίος πέραν των εξωφύλλων του συγκροτήματός του, έχει κάνει την ίδια δουλειά για μπάντες όπως οι ARCH ENEMY, IN FLAMES, SENTENCED, SPIRITUAL BEGGARS, CEREMONIAL OATH, AJATARRA, CHARON, DRAGONLAND, EMPYRIUM, ELUVEITIE, ABLAZE MY SORROW, GARDENIAN, GREEN CARNATION, ETERNAL TEARS OF SORROW, KALMAH, MERCENARY, LOST HORIZON, NAGLFAR, POWERWOLF, NIGHTRAGE και και και.
• Η Johanna Andersson που ανέλαβε τα γυναικεία φωνητικά στο “Undo control”, έχει κάνει και τα γυναικεία φωνητικά στο άλμπουμ “Starfall” των DRAGONLAND
• Αν δεν έχετε ακούσει, να ακούσετε το “Asleep in the bandaged light”, ένα κομμάτι που υπάρχει στην επανακυκλοφορία του “Projector” του 2009, είναι ορχηστρικό και έχει μέρος της μελωδίας του “FreeCard”
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
