ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Snake bite love”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1998
ΕΤΑΙΡΙΑ: SPV
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Howard Benson, MOTORHEAD
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Μπάσο – Lemmy Kilmister
Κιθάρα – Phil Campbell
Τύμπανα – Mikkey Dee
Είναι μερικά άλμπουμ, που όσο και να αγαπάς ένα γκρουπ, δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς πως είναι από τα πιο αδύναμα της καριέρας τους κι αν τα είχε βγάλει κάποιο άλλο γκρουπ, θα είχαν πάει άπατα. Μία τέτοια περίπτωση είναι το “Snake bite love”, μία από τις πιο αδύναμες στιγμές στη δισκογραφία των MOTORHEAD, ένα άλμπουμ το οποίο ουδέποτε στήριξε ακόμα και το ίδιο το γκρουπ, αφού ελάχιστα τραγούδια του έχουν παρουσιαστεί ζωντανά κι αυτά κατά τη διάρκεια της περιοδείας του, 20 χρόνια πίσω.
Όπως αναφέρουν και τα ίδια τα μέλη του γκρουπ, βασικός λόγος που το άλμπουμ αυτό βγήκε τόσο μέτριο, είναι το ότι ηχογραφήθηκε σε διαφορετικά στούντιο, έχοντας πολύ περιορισμένο χρόνο στη διάθεσή τους. Μη νομίζετε ότι σε όλες τις περιόδους οι MOTORHEAD ήταν ένα σχήμα που απολάμβανε την καριέρα των superstar. Όπως σχεδόν όλα τα σχήματα αυτής της μουσικής, εκεί κοντά στα μέσα της δεκαετίας του ’90, υπέφεραν και μόνη διέξοδός τους ήταν τα live. Απλά θυμηθείτε τους δίσκους που έβγαλαν μεγαθήρια όπως οι IRON MAIDEN, JUDAS PRIEST κτλ, εκείνη την περίοδο και θα καταλάβετε. Και φυσικά, μη νομίζετε ότι οι πωλήσεις των δίσκων του γκρουπ, από ένα σημείο και μετά, ήταν τίποτα το ιδιαίτερο. Όπως μου έλεγε κάποτε ο ιδιοκτήτης της SPV, γκρουπ όπως οι SAXON και οι MOTORHEAD, είχαν κάτι σαν συνδρομητικό κοινό, που αγόραζε τους δίσκους τους, αλλά υπερπολλαπλάσιο που πήγαινε και τους έβλεπε στις συναυλίες. Οπότε, γνωρίζοντάς το αυτό, υπήρξαν και κάποιες περιπτώσεις που ο Lemmy και η παρέα του, έβγαζαν δίσκους μόνο και μόνο για να περιοδεύσουν…
Ακούγοντας τον δίσκο τώρα, 20 χρόνια αργότερα, συνειδητοποίησα εκ νέου γιατί είχα τόσα χρόνια να τον ακούσω. Ειλικρινά, δεν μου είχαν μείνει παρά ελάχιστα κομμάτια στο μυαλό. Το εναρκτήριο “Love for sale”, που θα μπορούσε να είναι σε οποιονδήποτε καλό δίσκο τους, το εντελώς rock n’ roll ομώνυμο κομμάτι, αργόσυρτο “Joy of labour”, άντε και το “Dogs of war”. Από την άλλη, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί μπήκαν στη διαδικασία να γράψουν το “Sacrifice part 2” και να το ονομάσουν “Assassin” ή το “Night side”, το οποίο είναι ένα β’ κατηγορίας “Rock out” (άσχετα αν το τελευταίο βγήκε αργότερα). Για το συγκεκριμένο τραγούδι, βέβαια, υπάρχει και η ομολογία του Mikkey Dee, ότι είναι το χειρότερο κομμάτι που έχουν γράψει ποτέ. Παράλληλα, ο Lemmy είχε εκφράσει τη δυσαρέσκειά του και για τα δύο κομμάτια που έκλειναν το δίσκο, το “Desperate for you” και το “Better off dead”…
Εντάξει, ακούγοντας ένα δίσκο MOTORHEAD, δεν ανακαλύπτει κανείς την Αμερική, αφού ξέρει πάνω-κάτω τι να ακούσει. Στο “Snake bite love” όμως, ακούμε ένα συγκρότημα αποπροσανατολισμένο, που μας προσφέρει πάνω-κάτω, αυτό που περιμένουμε και θέλουμε να ακούσουμε από αυτούς, με ελάχιστη έμπνευση όμως και χωρίς τις συνθέσεις που θα ξεχωρίσουν. Εξ ου και αποτελεί μία μακρινή ανάμνηση…
Did you know that:
Στα liner notes, ο Phil Campbell, από ένα εσωτερικό αστείο, δεν αναφέρεται με το όνομά του, αλλά με ενός είδους «ιερογλυφικό», με την επεξήγηση: “The Artist Frequently Seen at the Liquor Store”, με σαφείς επιρροές από το «σήμα» του Prince που επεξηγούσε ότι επρόκειτο για τον “The artist formerly known as Prince”!!!
Σάκης Φράγκος
