ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Hordes of chaos” – KREATOR
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2009
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Steamhammer
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Moses Schneider
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρα – Mille Petrozza
Κιθάρα – Sami Yli-Sirniö
Μπάσο – Christian Giesler
Τύμπανα – Ventor
Τέσσερα ακριβώς χρόνια μετά τον θρίαμβο που προκάλεσε το “Enemy of god”, οι KREATOR ύστερα από τη μεγαλύτερη δισκογραφική τους απουσία στην καριέρα τους, ήταν έτοιμοι να κυκλοφορήσουν το δωδέκατο άλμπουμ τους. O Mille Petrozza πριν βγει ο δίσκος, εξήρε το αποτέλεσμα της τότε νέας τους προσπάθειας, λέγοντας ότι ήταν ο πρώτος τους δίσκος από την εποχή του “Pleasure to kill” που ηχογραφήθηκε με την μπάντα να παίζει ζωντανά στο στούντιο, ώστε να επιτευχθεί μία πιο ωμή προσέγγιση ηχητικά. Σύμφωνα με δηλώσεις του τότε, “το άλμπουμ συνδυάζει τις καλύτερες στιγμές των προηγούμενων δίσκων μας με την ένταση και την εμπειρία του 2009”. Το άλμπουμ διήρκησε μόλις 38μιση λεπτά, όντας το μικρότερο τους σε διάρκεια 20 ετών από την εποχή του “Extreme aggression” και είναι συνολικά το τρίτο μικρότερο τους σε διάρκεια (με τα “Terrible certainty” και “Extreme aggression” να κατέχουν τις δύο πρώτες θέσεις).
Ο κόσμος μετά από 4 χρόνια περίμενε ανυπόμονα και οι Γερμανοί εξαπέλυσαν λίγο πριν την κυκλοφορία του δίσκου το βίντεο για το φοβερό ομότιτλο κομμάτι (με υπότιτλο “Α necrologue for the elite”) το οποίο έκανε πάταγο και γεννούσε προσδοκίες και για το νέο άλμπουμ γενικότερα. Στο βίντεο έχουμε έναν τύπο α λα Κόναν να αποκεφαλίζει εχθρούς και παντώς είδους αλλόθρησκους, με αποτέλεσμα πολλοί να τρολάρουν τότε σε φάση “KREATOR goes MANOWAR” (δεν θέλετε να ανοίξω το στόμα μου για τη χαώδη διαφορά των δύο συγκροτημάτων σε νοοτροπία, τσίπα, δισκογραφία και γενική προσφορά στο μεταλλικό ήχο, υπέρ των Γερμανών φυσικά). Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε παραγωγή του Moses Schneider, μία ακατανόητη επιλογή για την εποχή, καθώς ο Andy Sneap τους είχε αναστήσει ηχητικά στα “Violent revolution”/”Enemy of God”, δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ τη στιγμή αυτή αν δεν ήταν διαθέσιμος εκείνη την εποχή, καθώς δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο σοβαρό λόγο. Η παραγωγή φυσικά δικαίωσε τον Schneider, οποίος έχει δώσει ένα συμπαγέστατο ήχο στη μπάντα, με τις κιθάρες να μπουκώνουν πανέμορφα τα ηχεία, τα τύμπανα του Ventor να ηχούν φοβερά και τον Mille να δοκιμάζει και να τραγουδάει κανονικά χωρίς κόμπλεξ, ποτίζοντας τα κομμάτια με έξτρα πινελιές ανανέωσης, η αρχή του “Amok run” για παράδειγμα και το πώς εξελίσσεται το κομμάτι από “Endorama”-like ύμνος σε Αγία Ράβδο με φοβερή δομή, είναι μάθημα του πώς να μη φοβάσαι να εμπλουτίζεις κομμάτι με κάθε δυνατή προσθήκη.
Η θεωρητική πρώτη πλευρά του δίσκου πλάι στο ομότιτλο κομμάτι με τα “War curse”, “Escalation”, “Amok run” και “Destroy what destroys you” κυριολεκτικά πάει αίμα όποιον ήθελε να τους αμφισβητήσει, φοβερή ποιότητα, τίμιο ξύλο, εύστοχες μελωδίες (εν έτει 2009 αυτό ήταν παραπάνω από προνόμιο), αρκετή METALLICA/MAIDEN/PRIEST λογική σε κάποια κομμάτια (ειδικά το ομότιτλο είναι μακρινό ξαδερφάκι του “Blackened”, όπου το break riff είναι σχεδόν ξεπατίκωμα), η οποία ήδη είχε αρχίσει να φαίνεται από το “Enemy of God” αλλά εδώ ειδικά (και στο μέλλον ακόμα περισσότερο) έκανε πιο έντονη την παρουσία της. Η αντίστοιχη δεύτερη πλευρά του δίσκου χωρίς να είναι καθόλου κακή, είναι το λιγότερο άνιση με την πρώτη, όλα τα προαναφερθέντα κομμάτια είναι κλασσικά ήδη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, άσχετα φυσικά αν δε μπορούν να μπουν στο ίδιο ζύγι με τους παλιότερους ύμνους τους.
Στιχουργικά ο Mille δεν παραλείπει φυσικά να βάζει το φυτίλι της επαναστατικής τσίτας που μια ζωή τον διακρίνει όπως στο “Radical resistance” και το “Corpse of liberty”), δηλωμένος αντιφασίστας από πολύ μικρή ηλικία και χωρίς ποτέ να κάνει κωλοτούμπα επί του θέματος. Εν τέλει το “Hordes of chaos” κερδίζει με τον φυσικό αναλογικό του ήχο, το οποίο εξ αρχής ήθελε η μπάντα, σε συνδυασμό με μπομπάτη παραγωγή. Από την άλλη το δικό μου μεγάλο παράπονο (όπως και πολλών οπαδών της μπάντας) ήταν και είναι ότι οι KREATOR μετά το “Violent revolution” στην ουσία έχουν βγάλει άλλες τέσσερις φορές τον ίδιο σχεδόν δίσκο με μικρές προσθαφαιρέσεις και με κάθε φορά το αποτέλεσμα να φθίνει του προκατόχου του (αν και προσωπικά προτιμώ το”Gods of violence” από το “Phantom antichrist”. Ειδικά όμως από το “Hordes of chaos” και μετά, χωρίς να ξεχνάνε να θρασάρουν, κάπου είναι εμφανής η στασιμότητά τους. Όταν έχεις μεγαλώσει με τους KREATOR που στα 90’s δε δίνανε δεκάρα τι θα πει ο κόσμος και κατά σειρά κυκλοφόρησαν τέσσερα αντίστοιχα άλμπουμ που διέφεραν τόσο πολύ μεταξύ τους (“Renewal”/”Cause for conflict”/”Outcast”/”Endorama”), όσο να’ ναι σε πειράζει, ειδικά όταν ο πειραματισμός τους τότε ήταν επιτυχημένος.
Στον αντίποδα, κάποιος μπορεί εύκολα να ισχυριστεί ότι εμπορικά τότε είχαν πατώσει, είχαν καταντήσει να παίζουν μέχρι και support στους PARADISE LOST το ’97-’98 (KREATOR είσαι, όσο σούπερ και να ήταν οι LOST, απαγορεύεται να φτάσεις να παίζεις από κάτω τους), ενώ αντίστοιχα από το “Violent revolution” και μετά που έχουν ξεπατωθεί στις περιοδείες στην κυριολεξία, η εμπορική τους επιτυχία αυξάνεται ραγδαία, άρα ότι και να λέω εγώ για την ποιότητα των τελευταίων δίσκων, πωλήσεις και μπάτζετ με διαψεύδουν. Το 2009 μάλιστα έμελλε να είναι η απόλυτη συναυλιακή χρονιά της ιστορίας τους, με 115 (!) καταγεγραμμένες εμφανίσεις. Το “Hordes of chaos” έκλεισε πλέον 10 χρόνια (απίστευτο διότι μας φαίνεται σαν χθες), στέκει ως άξιο κομμάτι της δισκογραφίας τους, όχι αξιότερο των περισσοτέρων κυκλοφοριών τους προφανώς, αλλά τους έδωσε ακόμα μεγαλύτερη ώθηση και γέννησε νέες γενιές οπαδών, με τους KREATOR να μπορούν άνετα να υπερηφανεύονται ότι είναι μία από τις ελάχιστες ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ μπάντες του παρελθόντος που μπορούν ακόμα να καταφέρνουν κάτι τέτοιο.
Did you know that:
– Ο δίσκος ήταν ο πρώτος τους που μπήκε στα Αμερικάνικα charts στη θέση 165 του Billboard, πουλώντας 2.800 αντίτυπα την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του.
– Ο δίσκος κυκλοφόρησε σε τρείς εκδόσεις. Την κανονική jewel case έκδοση, την deluxe εdition με σταυρωτό digipack και dvd και ενάμιση χρόνο μετά την καταπληκτική Ultra riot έκδοση, η οποία περιέχει διαφορετικό εξώφυλλο, ενισχυμένο βιβλιαράκι, liner notes, bonus cd με διασκευές και demo, poster, postcard, sticker, 20σέλιδο photobook, terroshop voucher και μπόνους τα βίντεο των “Hordes of chaos” και “Destroy what destroys you”.
– Η περιοδεία του δίσκου τους έφερε φυσικά και πάλι στην Ελλάδα συνοδεία των CALIBAN (γιατί;) και ELUVEITIE (…), στις 6 Φεβρουαρίου στο κτίριο 56 του Ελληνικού Κόσμου και στις 7 Φεβρουαρίου στο Principal Club στη Θεσσαλονίκη, σε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις τους επί Ελληνικού εδάφους και την τελευταία που είχαν ένα εκπληκτικά ισορροπημένο σετ και ακούσαμε κομμάτια όπως τα “Coma of souls”, “Terrible certainty” και “Riot of violence”.
Άγγελος Κατσούρας
