ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Anno domini high definition” – RIVERSIDE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2009
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: InsideOut Music
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Riverside και Szymon Chech
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Mariusz Duda – Φωνητικά, μπάσο
Piotr Grudziński – κιθάρα
Michał Łapaj – Πλήκτρα
Piotr Kozieradzki – Τύμπανα
Day to remember σήμερα για τους Πολωνούς progsters RIVERSIDE, μπάντας που απέκτησε πλατιά καλλιτεχνική αναγνώριση και εμπορική επιτυχία με το σπαθί της και μετά κόπων. Σήμερα λοιπόν κλείνουν δέκα χρόνια από τη κυκλοφορία του κομβικού τέταρτου δίσκου της μπάντας με τον οξυδερκή τίτλο “Anno domini high definition” και με μόνο πέντε κομμάτια, φτάνοντας σε συνολική διάρκεια τα 45 λεπτά. Μιλάμε όμως για πέντε prog δυναμίτες που για τον γράφοντα αποτέλεσαν αφορμή πριν δέκα χρόνια να ασχοληθεί με τη μπάντα του χαρισματικού μπασίστα, συνθέτη και frontman των LUNATIC SOUL επιπλέον, Mariusz Duda. Ας τα πάρουμε από την αρχή.
Η μπάντα ιδρύθηκε γύρω στο 2001 και δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της “Out of myself” που μέχρι και σήμερα αποτελεί ισχυρό διαπιστευτήριο για το ιδιαίτερο ύφος και progressive rock/metal των RIVERSIDE: τίγκα ατμοσφαιρικό, μελαγχολικό και σκοτεινό χωρίς πολλά φρου φρου και αρώματα, λυρικό και πολύ προσωπικό. Βλέπετε, οι RIVERSIDE ανήκουν στη σχολή του progressive rock που δίνει έμφαση στον ήχο, τη διάθεση και την ατμόσφαιρα, στο λυρισμό και τη μελωδία, ακολουθώντας το μονοπάτι των PINK FLOYD, MARILLION, PETER GABRIEL και ύστερων RUSH. Δεν θα ακούσετε ΠΟΤΕ σόλο με υπερηχητικές ταχύτητες από τον συγχωρεμένο Piotr Grudzinski, ούτε από τον ακόλουθο που ακούμε στο πολύ ωραίο “Wasteland” που βγήκε πέρυσι. Αυτό είναι που κάνει τη μπάντα να ξεχωρίζει και όταν ακούς κομμάτι τους να λες “RIVERSIDE” αμέσως.
Το ντεμπούτο της μπάντας προκάλεσε έναν μικρό σεισμό στη Πολωνία. Πολύ σύντομα το όνομα RIVERSIDE απέκτησε κύρος και δύο χρόνια μετά η μπάντα μετακόμισε στην Inside Out, την κατεξοχήν progressive εταιρεία. Το 2005 βγήκε το “Second life syndrome” που αποτέλεσε το πρώτο breakthrough της μπάντας με τον τοπικό και ξένο τύπο να μιλάει με θαυμαστικά και παιάνες για τη μπάντα. Όλα καλά μέχρι τώρα.
Για το τέταρτο άλμπουμ, η μπάντα έφυγε από τη Βαρσοβία, άλλαξε στούντιο και περιβάλλον και πήρε την απόφαση, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Duda, να γράψει έναν δίσκο με απόλυτη συνοχή και ροή στο μουσικό και στιχουργικό κομμάτι. Έτσι λοιπόν, το “Anno domini high definition” έχει μόλις πέντε κομμάτια με μέση διάρκεια τα εννιά λεπτά. Ο δίσκος βασίζεται στιχουργικά στα κείμενα πάνω στη νεοτερικότητα και μετανεοτερικότητα (modernity/postmodernity) του Πολωνού φιλοσόφου και κοινωνιολόγου Zygmunt Bauman. Το στιχουργικό κομμάτι λοιπόν μιλάει για την ανασφάλεια, νευρικότητα και ανησυχία που βιώνουν ο σύγχρονος άνθρωπος και οι σύγχρονες (δυτικές) κοινωνίες μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για μια γενικότερη κοινωνική, οικονομική και ιδεολογική κρίση. Έτσι λοιπόν, σε αντίθεση με τους προκατόχους του, τα πέντε κομμάτια του “Anno domini high definition” χαρακτηρίζονται σε μουσικό επίπεδο από νευρικότητα και μια τραχύτητα που δεν μας είχε συνηθίσει η μπάντα. Ναι λοιπόν, ο τέταρτος δίσκος των RIVERSIDE είναι ο πρώτος progressive metal δίσκος με εμφανέστατες επιρροές από TOOL και ακόμα και από DREAM THEATER. Και γι’ αυτό ξεκίνησα λέγοντας πως μιλάμε για κομβικό δίσκο. Η μπάντα πάτησε πάνω στην επιτυχία των προηγούμενων δίσκων και πήρε μερικά ρίσκα που απογοήτευσαν μια αρκετά μεγάλη μερίδα φανατικών οπαδών που ακόμα και σήμερα ορκίζονται πάνω στα πρώτα τρία άλμπουμ μιας και δω η σκοτεινή ατμόσφαιρα, μελαγχολία και πιο ambient διάθεση που πάντοτε συνόδευαν και συνοδεύουν και σήμερα τους RIVERSIDE, ξαφνικά απουσίαζαν. Αυτό όμως δεν χάλασε τους κριτικούς που το υποδέχθηκαν πολύ θερμά. Προσωπικά και δέκα χρόνια μετά, ακούω το “Anno domini high definition” με την ίδια ευχαρίστηση και στις συναυλίες τους πάντοτε προσεύχομαι να παίξουν κάποια από τα δύο έπη του δίσκου – τα “Left out” ή “Hybrid times” που τα θεωρώ αριστουργήματα του progressive ήχου γενικά. Κλείνοντας, να πω επίσης πως από δω και μπρος αρχίζει και γράφεται ένα νέο κεφάλαιο για τους RIVERSIDE μιας και ο ακόλουθος, και καλύτερος τους δίσκος κατ εμέ, “New generation slaves” είναι το magnum opus τους. Το κεφάλαιο αυτό φαίνεται να έχει κλείσει με το ξαφνικό θάνατο του Grudszinski το Φεβρουάριο του 2016, που λείπει πολύ από τη μπάντα και όλους μας.
Φίλιππος Φίλης