ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Songs For The Apocalypse Vol. IV” – MEMENTO MORI
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1997
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Black Mark Production
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Mike Wead
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Messiah Marcolin
Κιθάρες – Mike Wead, Nikkey Argento
Μπάσο – Marty Marteen
Drums – Tom Bjorn
Πλήκτρα – Miguel Robaina
Οι Σουηδοί MEMENTO MORI είναι μια άκρως υποτιμημένη μπάντα με αρκετές ιδιαιτερότητες. Ουσιαστικά είναι οι HEXENHAUS, το πνευματικό τέκνο του χαρισματικού κιθαρίστα Mike Wead (KING DIAMOND, MERCYFUL FATE μεταξύ πολλών) και ονομάστηκαν έτσι όταν ο εμβληματικός Messiah Marcolin (CANDLEMASS) ανέλαβε τα φωνητικά το 1992. Ως MEMENTO MORI κυκλοφόρησαν τέσσερις δίσκους, τους “Rhymes of Lunacy” (1993), “Life, Death and Other Morbid Tales” (1994), “La Danse Macabre”(1996-χωρίς τον Marcolin στη σύνθεση τους) και “ Songs For The Apocalypse Vol. IV” (1997), με το οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα.
Το κύκνειο άσμα των MEMENTO MORI κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1997 και, όπως και τα τρία προηγούμενα άλμπουμ τους, είναι και αυτό δισκάρα. Να πούμε κάπου εδώ σε όσους δεν γνωρίζουν, ότι ενώ οι HEXENHAUS επιδίδονταν περισσότερο στο τεχνικό speed/ thrash, οι MEMENTO MORI καταπιάνονταν περισσότερο με το power/ doom , με τη ζυγαριά να γέρνει πότε προς τη μια μεριά και πότε προς την άλλη. Το “Songs For The Apocalypse Vol. IV” αντικατοπτρίζει ακριβώς την εικόνα αυτή.
Το άλμπουμ ξεκινά με το “The Things You See (And The Things You Don’t) με το παρανοικό riff του να κλέβει τις εντυπώσεις. Από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου που πραγματικά δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες της μπάντας αυτής. Πιο απλό στη δομή του αλλά όχι λιγότερο εντυπωσιακό το “Under My Blackened Sky” με όμορφες εναλλαγές. Το “One Sign Too Many” είναι βαρύ όσο πρέπει με το ρυθμό να τείνει περισσότερο προς το doom. Ακολουθεί η προσωπική μου αδυναμία από τον συγκεκριμένο δίσκο, το φανταστικό “Burned By Light” με τις στοιχειωμένες ανατολίτικες μελωδίες του και με έναν Wead να βγάζει φωτιές από την κιθάρα του. Στη συνέχεια έχουμε τα πιο, ας μου επιτραπεί η έκφραση, CANDLEMASS κομμάτια του δίσκου, τα “Memento Mori” και “I Prayed” με το πρώτο να είναι πραγματικά ένας doom οδοστρωτήρας και το δεύτερο να ξεκινά με ένα ξεσάλωμα του Wead για να καταλήξει και αυτό σε ένα ογκώδες κομμάτι. To “Out Of Darkness” τέλος, είναι ένα τυπικό MEMENTO MORI κομμάτι, με το power να εναλλάσεται αρμονικά με το doom και τα riffs του Wead για μια ακόμη φορά να αφήνουν τον ακροατή με το στόμα ανοιχτό.
Η διασκευή στο “Animal Magnetism” των SCORPIONS πιστώνει με επιπλέον πόντους τον δίσκο, καθώς το κομμάτι ακούγεται πλήρως κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των MEMENTO MORI, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συναγωνίζεται την φανταστική διασκευή που έκαναν στο “Lost Horizons” των M.S.G. στο ντεμπούτο τους. Τα θεατρικά φωνητικά του Messiah κλέβουν την παράσταση ενώ τα solos του Mike Wead είναι πραγματικά για σεμινάριο. Άξια αναφοράς, τέλος, η πολύ καλή παραγωγή του δίσκου από τον ίδιο τον Mike Wead , καθώς και το εντυπωσιακό εξώφυλλο που “κουμπώνει” απόλυτα με τον τίτλο του.
Ο δίσκος αγαπήθηκε πολύ από τους οπαδούς, παρόλα αυτά, ο Messiah Marcolin αποφάσισε να αποχωρήσει από τη μπάντα καθώς από τότε είχαν αρχίσει οι ζυμώσεις για μια πιθανή επιστροφή του στους CANDLEMASS, ενώ και ο Mike Wead βρισκόταν σε στενή επαφή με τον King Diamond, τόσο για το προσωπικό σχήμα του Βασιλιά όσο και για τους MERCYFUL FATE. Μοιραία οπότε, οι MEMENTO MORI οδηγήθηκαν στη διάλυση, τουλάχιστον σε αυτή τη μορφή…
Το “Songs For The Apocalypse Vol. IV” μπορεί να μην είναι η καλύτερη δουλειά των MEMENTO MORI, (αυτός ο τίτλος μάλλον θα πρέπει να πάει στο ντεμπούτο τους) είναι όμως σίγουρα η αγαπημένη μου. Και η ακρόαση του μου αφήνει πάντα μια γλυκόπικρη γεύση καθώς δεν μου βγαίνει από το μυαλό η εκτίμηση ότι η συγκεκριμένη μπάντα θα μπορούσε να προσφέρει πολλά περισσότερα. Ίσως όμως να είναι και καλύτερα έτσι, ποιος ξέρει…
Did you know that:
– Μετά την αποχώρηση του Marcolin και την διάλυση των MEMENTO MORI, ο Mike Wead αποφάσισε να προχωρήσει στην επαναδραστηριοποίηση των HEXENHAUS και μάλιστα την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε μαζί τους το “Dejavoodoo”. Εντύπωση προκαλεί ότι ο συγκεκριμένος δίσκος ηχογραφήθηκε στις αρχές του 1997, πράγμα που σημαίνει ότι το τέλος των MEMENTO MORI ήταν από πριν προδιαγεγραμμένο και μάλλον αναπόφευκτο.
Θοδωρής Κλώνης
