ΟΝΟΜΑ ALBUM: “The headless children” – W.A.S.P.
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΙΑ: Capitol
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Blackie Lawless
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρα – Blackie Lawless
Κιθάρες – Chris Holmes
Μπάσο – Cliff Williams
Τύμπανα – Frankie Banali
Λίγο πριν δύσει η αγαπημένη και λατρεμένη δεκαετία του 1980, οι W.A.S.P. κυκλοφορούσαν τον τέταρτό τους δίσκο υπό τον τίτλο “The headless children”. Έναν δίσκο που αποτέλεσε το έναυσμα για τον Blackie Lawless και την παρέα του ώστε μετά από λίγα χρόνια να μας σερβίρουν το μυθικό “Crimson idol”. Δεν μου αρέσει να κάνω κριτική του οποιοδήποτε άλμπουμ σε τούτη εδώ τη στήλη. Αντίθετα γουστάρω με τρέλα να καταθέτω συναισθήματα. Δε βρίσκω τον λόγο να κάνω παρουσίαση σε έναν δίσκο που έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στην αγαπημένη μας μουσική.
Αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, η μπάντα μέχρι εκείνο το σημείο είχε κυκλοφορήσει τρία καταπληκτικά άλμπουμ, ασχέτως αν και πολύς κόσμος προσπερνάει επιδεικτικά το “Inside the electric circus”. Μπαίνοντας στο στούντιο, φαντάζει εξωπραγματικό, αλλά ήταν σαν ο Blackie Lawless να είχε κάποια μηχανή του χρόνου με την οποία ταξίδεψε προς το μέλλον και είδε τη χρειάζεται η μουσική του προκειμένου να λάβει καθολικής αποδοχής. Χωρίς να έχει αφαιρέσει τα rock ‘n’ roll στοιχεία από τη μουσική της μπάντας, πρόσθεσε τις επιρροές του που τον στοίχειωναν από μικρό παιδί και πέτυχε την τέλεια μίξη του παρελθόντος με το μέλλον που προβλεπόταν χρυσό. Ολόχρυσο βασικά. Δε διστάζει να καυτηριάσει μέσω των στίχων του κοινωνικά θέματα που τον απασχολούσαν, ντύνοντάς τα με τον κατάλληλο μουσικό μανδύα, δημιουργώντας ένα μουσικό αμάλγαμα μελωδιών και riff που όμοιό του σπάνια είχε δει το φως αυτού του πλανήτη μέχρι τότε. Και στο έκανε ακόμα πιο ξεκάθαρο με τα τρία τραγούδια που ανοίγουν το συγκεκριμένο αριστούργημα, τα “The heretic (The lost child)”, “The headless children” και το μυθικό “Thunderhead”, συν την καταπληκτική διασκευή του “Real me” των θρυλικών THE WHO.
Αντιλαμβανόσουν πως κάτι διαφορετικό συμβαίνει και πως οι εποχές του ηλιόλουστου Sunset Strip ή των δρόμων του Miami είχαν περάσει ανεπιστρεπτί για τον ήρωά μας. Όχι όμως ολοκληρωτικά. Ο Blackie Lawless ήταν αληταρία και μαζί με τον Holmes σκηνοθετούσαν ένα δίδυμο φωτιά. Δεν είναι τυχαίο πως οι στίχοι του “Mean man” αγκάλιασαν τον τρόπο ζωής τους τρίπτυχου sex, drugs and rock ‘n’ roll. Αυτό που πάντα με εξίταρε στο συγκρότημα ήταν αυτή η «θλιμμένη» χροιά του Lawless. Ένιωθα και ακόμα νιώθω πως ο τύπος ότι τραγούδαγε το έκανε από τα βάθη της καρδιάς του. Είτε αυτό ήταν κάποιο πολιτικό μήνυμα όπου και φερόταν κατά παντός επί στητού ή μία μπαλάντα ή κάποιο σεξιστικό περιεχόμενο. Δε γίνεται να μη το καταλαβαίνεις. Άκου πιο προσεχτικά τον ύμνο “The neutron bomber” και εν συνεχεία το άκρως συναισθηματικό και επηρεασμένο από LYNYRD SKYNYRD, “Forever free” και είμαι σίγουρος πως θα αντιληφθείς στο έπακρο αυτό που σου λέω. Είχε και έχει αυτό το τρομερό χάρισμα να σου δημιουργεί εικόνες με τη φωνή του! Εκπληκτικός! Ο δίσκος κλείνει με δύο δυναμίτες. Και πρέπει εγώ να κάτσω να βρω λέξεις για να χαρακτηρίσω τα “Maneater” και “Rebel in the F.D.G.”. Μόνο μία λέξη μου έρχεται στο μυαλό. ΑΛΗΤΕΙΑ!
Και τώρα ο επίλογος. Ο δίσκος είναι ασύλληπτος! Από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι το τελευταίο. Για μένα είναι ο πλέον αγαπημένος μου, αναγνωρίζοντας όμως πως το “Crimson idol” είναι η κορυφαία δουλειά των W.A.S.P. Είναι ένας δίσκος που έβγαλε προς τα έξω την σοβαρή υπόσταση μίας μπάντας που μέχρι εκείνο το διάστημα θεωρούνταν από τις πιο επικίνδυνες στην μουσική βιομηχανία. Ήταν ο δίσκος που για πρώτη φορά ο Blackie Lawless πειραματίζεται στον βαθμό που του επιτρέπουν τα τραγούδια του και τα καταφέρνει περίφημα. Είναι ο δίσκος που χωρίς αυτόν ίσως να μην είχε κυκλοφορήσει ο διάδοχός του ποτέ. Είναι ο πλέον ισορροπημένος δίσκος, αγκαλιάζοντας το χθες με το αύριο της μπάντας. Είναι Must Have! Είναι διαμάντι, ατόφιο χρυσάφι, αποτελεί μουσική κληρονομιά για τον πλανήτη μας! Είναι δισκάρα!
Did you know that:
– Tα πλήκτρα στο ομώνυμο τραγούδι είναι παιγμένα από τον μυθικό Ken Hensley.
– Τα αρχικά “F.D.G.” σημαίνουν “Fucking decadent generation”.
– To τραγούδι “The Neutron bomber” γράφτηκε για τον πρόεδρο τον Η.Π.Α. Ronald Reagan. Βέβαια, όταν το άλμπουμ κυκλοφόρησε την προεδρία την είχε πάρει ο George Bush!
– To εξώφυλλο του δίσκου είναι βασισμένο στο comic “Gateway to Stalingrad” του Daniel R. Fitzpatrick, όπου μεταξύ άλλων παρουσιάζει μία σειρά ιστορικών προσώπων όπως οι Αδόλφος Χίτλερ, Χάινριχ Χίμλερ, Ιωσήφ Στάλιν, Μπενίτο Μουσολίνι, Αλ Καπόνε και μέλη της ΚΚΚ (Κου Κλουξ Κλαν).
Ντίνος “Mean Man” Γανίτης
