ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Electrify” – PARADOX
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2007
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: AFM Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Charly Steinhauer
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Charly Steinhauer – κιθάρα, φωνή
Kai Pasemann – κιθάρα
Olly Keller – μπάσο
Roland Jahoda – τύμπανα
Ο όρος “power-thrash” κάποτε ήταν πολύ της μόδας. Όταν μία μπάντα ήταν πολύ «τραχιά» για να τη χαρακτηρίσεις ως power metal, ή περισσότερο μελωδική από το γνώριμο thrash ύφος για να την πεις έτσι, ερχόταν το “power-thrash” και μας έλυνε τα χέρια. Οι Γερμανοί PARADOX είναι μια τέτοια μπάντα, και θα μπορούσα να πω πως είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα!
Δύο δίσκοι καθαρόαιμου thrash στα 80s (“Product of imagination”, “Heresy”), ήταν αρκετοί για τους Βαυαρούς ώστε να δημιουργήσουν ένα καλό όνομα στο χώρο. Πραγματικά αποκτήματα για όποιον αρέσκεται στον ήχο αυτό. Όπως τόσα και τόσα όμως συγκροτήματα, διαλύθηκαν το 1991 (ή κατ’ άλλους απλά «έμειναν στον πάγο») για να δραστηριοποιηθούν ξανά το 1998. Κυκλοφορούν το πολύ καλό (ως power-thrash μπάντα πλέον) “Collision course” το 2000 και «ξαναφρενάρουν», για άλλα οκτώ χρόνια. Το status είναι ακόμη ψηλά, έχουν αποκτήσει και μία σχεδόν cult «αύρα», οπότε το “Electrify”, δικαιολογημένα, δεν πέρασε απαρατήρητο.
Όπως δεν πέρασε απαρατήρητη η καθιέρωση του νέου τους ήχου. Καμία σχέση με Ευρώπη πια, πόσο μάλλον με Γερμανία. Κάπου μεταξύ του US power metal, με εμφανέστατες επιρροές από μπάντες όπως οι STEEL PROPHET (με το power σε σημεία να κερδίζει το ματς), του επίσης αμερικανικού thrash ήχου και με κάποια μικρά αλλά κατανοητά και ευκρινή progressive στοιχεία, το “Electrify” είναι ένας δίσκος από αυτούς που σου κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Οι κιθάρες του δίδυμου Steinhauer – Pasemann είναι εξαιρετικά «δεμένες» μεταξύ τους, η μία συμπληρώνει την άλλη, τα riffs ογκώδη μα και μελωδικά ταυτόχρονα, solos to the point, το rhythm section των Keller – Jahoda δίνει ρέστα, φωνή επίσης από τον Steinhauer «γήινη», «πηγαία», χωρίς εξάρσεις. Ατμοσφαιρικά περάσματα, ακουστικά μέρη και τραγούδια πολύ καλά όπως τα “Monument”, “Hyperspeed Hallucinations”, “Bridge To Silence” και το τρομερό “Disconnected” να αβαντάρονται από μια ιδανική για το ύφος παραγωγή…
Οι PARADOX αξίζουν της προσοχής σας. Ολόκληρη η δισκογραφία τους στέκεται με σιγουριά πάνω από τον μέσο όρο, και κάποιες (αρκετές) στιγμές, αξίζουν ιδιαίτερης μνείας. Μια από αυτές, είναι και το “Electrify”. Αν μια μπάντα έχει έμπνευση και θέληση, να τι καταφέρνει…
Did you know that:
– Σε κάποιες κόπιες το cd έχει ημερομηνία παραγωγής 2008; Όποιος το έχει ή το βρει, είναι τυχερούλης.
Δημήτρης Τσέλλος
Ακολουθεί η παρουσίαση που είχε γίνει στο δίσκο στο έντυπο Rock Hard από τον Σάκη Φράγκο και η face to face συνέντευξη με τον Charlie Steinhauer και τον Kai Pasemann με πολλές κι ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις!!!
PARADOX interview
“Pray to the Godz of thrash”
Έχω μιλήσει επανειλημμένως για το σεβασμό που τρέφω για τους PARADOX, τη γερμανική thrash μπάντα που έχει βγάλει μία σειρά από πολύ καλούς δίσκους, στο ύφος των METALLICA του “Ride the lightning” και του “Master of puppets”. Με αφορμή την κυκλοφορία του τέταρτου δίσκου τους, με τίτλο “Electrify”, αλλά και τη συναυλία τους στο An (όπου έγινε Ο πανικός με σκηνικά που είχα να συναντήσω στην Ελλάδα πάνω από 15 χρόνια), μιλήσαμε με τον ιθύνοντα νου του σχήματος, Charlie Steinhauer και τον «συνάδελφο» (είναι δικηγόρος για το γερμανικό ROCK HARD), Kai Pasemann. Respect στον Charlie, ο οποίος παρά τα πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας που είχε, με το έντερό του, φτάνοντας λίγο πριν το τέλος και το θάνατο του πατέρα του, της γυναίκας του κι άλλων στενών συγγενικών του προσώπων, βρήκε τη δύναμη να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να δημιουργήσει έναν ακόμη σπουδαίο δίσκο…
Το άλμπουμ σας, “Electrify”, έχει ένα κοινό στιχουργικό θέμα: την εξάρτηση των σύγχρονων ανθρώπων από το internet. Αυτό προφανώς έχει σχέση και με το εξώφυλλο του δίσκου, έτσι;
Kai: Όπως είναι φυσικό, το εξώφυλλο του δίσκου φτιάχτηκε από τον καλλιτέχνη, έχοντας στο μυαλό του τους στίχους μας που μιλάνε για την εξάρτηση των νέων ανθρώπων από το διαδίκτυο και τη σύγχρονη τεχνολογία. Αλλά δεν ασχολείται όλο το άλμπουμ στιχουργικά μ’ αυτό το θέμα, αφού υπάρχουν και κάποια τραγούδια που έχουν ιστορίες τρόμου κτλ.
Να υποθέσω ότι αυτή τη φορά δεν είχατε άλλους ανθρώπους να σας γράφουν στίχους, όπως στο “Product of imagination”, όπου χρησιμοποιήσατε τους Peter και Nigel Vogt.
Charlie: (γέλια) Αυτοί ήταν φίλοι μας από την Αγγλία που έγραψαν τους στίχους και στο “Heresy”. Εκείνη την περίοδο που γράφτηκαν οι στίχοι του “Heresy”, έμεναν ήδη στη Γαλλία.
Και είχα απορία, πώς μία γερμανική thrash metal μπάντα που παίζει στο ύφος του Bay Area, έχει σαν concept μία ιστορία βασισμένη σε γεγονότα που συνέβησαν στη Γαλλία!!!
Charlie: Είχαν δείξει τα συγκεκριμένα άτομα, μεγάλο ενδιαφέρον για την ιστορία του τόπου που έμεναν και ήθελαν να περιγράψουν όλη αυτή την κτηνωδία που είχε διαπραχθεί στο όνομα της θρησκείας.
Σ’ αυτό το δίσκο, για πρώτη φορά, παρουσιάζετε μία ποικιλία στον ήχο σας. Μπορεί στη βάση του να είναι αγνό, ασυμβίβαστο thrash, αλλά για πρώτη φορά για παράδειγμα, έχετε κάποια πιο αργά κομμάτια. Θέλατε να αλλάξετε το ύφος σας ή απλά να προσθέσετε ποικιλία στο δίσκο;
Charlie: Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου όταν συνθέτω. Απλά βάζω όλες τις ιδέες μου μαζί και προσπαθώ να συνθέσω τα καλύτερα δυνατά κομμάτια. Άλλωστε οι παλιοί οπαδοί μας έχουν ήδη πολλά γρήγορα τραγούδια και θα έχουν και πολλά στο μέλλον. Ξέρεις, πάρα πολύς κόσμος λέει ότι μοιάζουμε στους METALLICA. Αλλά και οι METALLICA είχαν αργά σημεία στα τραγούδια τους!!!
Αφού μοιάζετε με τους METALLICA του “Ride the lightning” και του “Master of puppets”, υπήρχαν σ’ αυτούς τους δίσκους τα “Fade to black” και “Sanitarium”…
Charlie: Αυτό ακριβώς θέλω να πω. Ακόμα και τα γρήγορα τραγούδια τους όμως είχαν και αργά σημεία…
Έχετε γνώση της σύγχρονης μουσικής σκηνής με σχήματα όπως οι TRIVIUM και οι BULLET FOR MY VALENTINE, τα οποία ακούγονται πάρα πολύ και αναβιώνουν τη μουσική που παίζετε με το δικό τους τρόπο; Αυτές οι μπάντες παίζουν όπως οι παλιοί METALLICA και είναι εξαιρετικά δημοφιλείς στις μέρες μας. Θεωρείς ότι μπορεί να σας βοηθήσει αυτή η συγκυρία να αποκτήσετε νέους οπαδούς κι όχι μόνο αυτούς που σας άκουγαν από παλιά;
Kai: Φυσικά και γνωρίζουμε αυτό το κίνημα που λες και την επιστροφή αυτού του ήχου. Πιθανώς μάλιστα να είναι κάτι από το οποίο να μπορέσουμε να επωφεληθούμε. Ήταν μία πολύ καλή σύμπτωση να επανέλθουμε κι εμείς στο προσκήνιο μετά από τόσα χρόνια με ένα νέο άλμπουμ και να είμαστε στο σωστό μέρος το σωστό χρόνο. Έχω την εντύπωση ότι πριν από πέντε χρόνια θα είχαμε πολύ λιγότερο κόσμο στη συναυλία μας.
Charlie: Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως είδαμε πολύ νεαρό κόσμο κι αυτό είναι ενθαρρυντικό.
Πως και δεν χρησιμοποιήσατε τα αδέρφια Holzwarth ξανά;
Charlie: Βασικά τώρα είμαστε μία κανονική μπάντα. Μπορούμε να κάνουμε συνέχεια πρόβες και να μην έχουμε προβλήματα με τα προγράμματα των υπολοίπων που οι PARADOX δεν είναι το κανονικό τους γκρουπ. Για παράδειγμα, είχαμε κλείσει μία θέση στο Bang Your Head στην ίδια σκηνή με τους SLAYER και ήμασταν όλοι πολύ ενθουσιασμένοι κι ο Oliver Holzwarth, κάποια στιγμή αργότερα, μας είπε ότι εκείνη τη μέρα οι BLIND GUARDIAN είχαν κλείσει μία συναυλία στην Κωνσταντινούπολη κι αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε αυτή την εμφάνισή μας. Πρέπει να πω όμως ότι είμαστε πολύ καλοί φίλοι και με τον Olly και με τον Alex. Είναι τιμή μας που παίξαμε με τέτοιους εξαιρετικούς μουσικούς. Έφτασε κάποια στιγμή που είπα ότι ήθελα να είχα μία κανονική μπάντα και να μπορούμε να κάνουμε πρόβες τακτικά, με μουσικούς που η προτεραιότητά τους να είναι οι PARADOX. Άσε που πολλοί μας χαρακτήριζαν ως project με τα αδέρφια Holzwarth!
Και η δική μου αίσθηση ήταν ότι οι συγκεκριμένοι μουσικοί, που τους εκτιμώ πολύ, θα έπαιζαν για ένα δίσκο και θα έφευγαν, όπως κι έγινε.
Charlie: Πρέπει να σου πω όμως ότι κανείς τους δεν πήρε ούτε ένα ευρώ για να παίξει μαζί μας!!! Ο Alex με βρήκε στο Bang Your Head το 1988 και μου είπε: «είμαι οπαδός των δίσκων σας, παίζαμε στο ίδιο στούντιο και να ξέρεις ότι αν χρειαστείς ντράμερ, είμαι στη διάθεσή σου»!!! Το σκέφτηκα για μερικές μήνες και είπα να το προχωρήσω ακόμα περισσότερο, επειδή χρειαζόμασταν και μπασίστα. Ο Oliver συμφώνησε αμέσως και παίξαμε στο Wacken Open Air χωρίς να έχουμε δίσκο. Τα παιδιά δεν πήραν ούτε ένα ευρώ. Το επαναλαμβάνω. Έπαιξαν μαζί μας επειδή γούσταραν, απλά από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσαν να είναι και στους BLIND GUARDIAN και στους RHAPSODY OF FIRE και στους SIEGES EVEN και στους PARADOX…
Έχετε γυρίσει κι ένα video για το “Infected”…
Charlie: Ήρθε ο φίλος μου Micky Wehner, κιθαρίστας των VENDETTA και προσφέρθηκε να μας κάνει το video clip δωρεάν, οπότε απλά εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία!!!
Kai: Στις μέρες μας, υπάρχει το myspace και το internet κι όλοι μπορούν να δουν το video clip σου, χωρίς να χρειάζεται να περιμένεις το MTV όπως παλιά…
Έχετε ηχογραφήσει και μία διασκευή στο “Zombie attack” των TANKARD στο bonus CD της τελευταίας συλλογής τους.
Charlie: Ο manager τους, ο Buffo, μας ζήτησε να παίξουμε και διαλέξαμε το συγκεκριμένο κομμάτι…
Φαντάζομαι ότι θα ήπιατε πολλές μπύρες στις ηχογραφήσεις για να πιάσετε το σωστό feeling!!! (γέλια) Πάμε όμως σε κάτι άλλο. Charlie, πέρασες κάποια προσωπικά προβλήματα πολύ σοβαρά και κυρίως αναφέρομαι στην υγεία σου, που λίγο έλειψε να σου στοιχίσουν και τη ζωή σου. Πόσο σε επηρέασαν αυτά στη σύνθεση των κομματιών; Μήπως στην πιο επιθετική πλευρά του δίσκου;
Charlie: Μάλλον όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετώπισα, με επηρέασαν ώστε να γράψω κάποια πιο μελαγχολικά περάσματα στα τραγούδια. Δεν ήθελα να βάλω προσωπικούς στίχους για τα προβλήματά μου στα τραγούδια. Ήμουν στο νοσοκομείο κινδυνεύοντας να χάσω τη ζωή μου και τηλεφώνησα στον Kai και του είπα: «Αν βγω ζωντανός από εδώ μέσα, θέλω να συνεχίσουμε να παίζουμε μουσική και να βγάλουμε τον καλύτερο δυνατό δίσκο».
Βγάλατε δύο δίσκους στα τέλη της δεκαετίας του ’80, έναν το 1999, έναν το 2008. ο επόμενο άλμπουμ να το περιμένουμε στα τέλη της επόμενης δεκαετίας; (γέλια) Οι DEF LEPPARD του thrash έχετε γίνει!!!
Kai: Μακάρι να πουλούσαμε και τόσο!!! (γέλια)
Charlie: Έχουμε ήδη έτοιμες ιδέες και για τον επόμενο δίσκο, οπότε δεν θα μας πάρει πολύ χρόνο λογικά.
Έχετε όμως συμβόλαιο με την AFM ή θα πρέπει να ψάξετε για άλλη εταιρία αν δεν πάνε τα πράγματα καλά;
Charlie: Ήμουν στο νοσοκομείο όταν μιλούσα με τον μακαρίτη Andy Allendorfer, αφεντικό της AFM Records τότε (και μέλος των SQUEALER), και μου έλεγε ότι έχει εμπιστοσύνη στη μπάντα και ότι μπορώ να γράφω κομμάτια όσο αργά θέλω. Μία εβδομάδα αργότερα σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα κι όλα άλλαξαν. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν να αφιερώσω το άλμπουμ μου σ’ αυτόν. Έχουν το δικαίωμα να μας βγάλουν κι ένα δίσκο ακόμα αν πάει το “Electrify” καλά!
Έχω παρατηρήσει ότι αν και είσαι αριστερόχειρας, κουρδίζεις την κιθάρα και τοποθετείς τις χορδές όπως οι δεξιόχειρες!!! Γιατί το κάνεις αυτό;
Charlie: Όταν ήμουν μικρός έπαιζα με μία κιθάρα που είχε μόνο μία χορδή! Νόμιζα ότι έτσι είναι το σωστό. Όταν λοιπόν μου είπαν ότι πρέπει να βάλω και τις έξι χορδές, μου τις έβαλαν για να παίξω σαν δεξιόχειρας. Οπότε εγώ έμαθα να παίζω ανάποδα, μόνο και μόνο επειδή ξεκίνησα λάθος!!! Δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος γι’ αυτό!!! Ξέρεις κάποιον άλλο που να παίζει έτσι;
Νομίζω ο κιθαρίστας των ATHEIST… Όπως σου έχω πει πολλές φορές, οι PARADOX ήταν πολύ δημοφιλείς στην Ελλάδα και παραξενευτήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι σταματήσατε να παίζετε μουσική μετά το “Heresy”. Ξέρω ότι ένας λόγος ήταν η αλλαγή του ανθρώπου που σας έκανε το promo στη Roadrunner, του Uwe Lerch και η αντικατάστασή του με την Alexandra Durrie. Δεν σας πίστευαν πια;
Charlie: Μας ζήτησαν να παίξουμε με άλλους μουσικούς, playback και απλά να κουνιόμαστε μόνο και μόνο για να εμφανιστούμε σε κάποιες συναυλίες, παρόλο που δεν είχαμε όλα τα μέλη μας διαθέσιμα. Φυσικά εμείς αρνηθήκαμε κατηγορηματικά! Ο άλλος λόγος ήταν ότι άλλαξαν οι προτεραιότητές τους και αποφάσισαν να επενδύσουν σε άλλα είδη μουσικής. Από τη στιγμή που δεν είχαμε σταθερό line up και δεν μπορούσαμε να παίζουμε πολλές συναυλίες, σταμάτησαν να ασχολούνται μαζί μας.
Ο Cees Wessels, αφεντικό της Roadrunner, ξέρω ότι δεν σας έδωσε καθόλου χρήματα για τους δίσκους που πουλήσατε. Αν είχατε τον Kai στη μπάντα τότε, ίσως να είχατε σώσει κάποια λεφτά… (γέλια)
Kai: Δυστυχώς προσπάθησα εκ των υστέρων να σπάσουμε το συμβόλαιο, αλλά αφορούσε το ολλανδικό δίκαιο και δεν μπορούσαμε να κάνουμε απολύτως τίποτα μετά από τόσα χρόνια. Απλά έπρεπε να μην έχει υπογραφεί. Με λίγα λόγια το συμβόλαιο έλεγε ότι οι PARADOX θα παίζουν μουσική και η Roadrunner θα παίρνει τα λεφτά.
Έχουν γίνει δύο επανακυκλοφορίες των δίσκων σας, με πιο πρόσφατη αυτή από τη Metal Mind την πολωνική…
Kai: Από εκεί παίρνουμε κάτι λίγα χρήματα από ποσοστά, αλλά είναι τόσο ελάχιστα που ουσιαστικά μιλάμε για ανέκδοτο…
Charlie: Μας είχαν δέσμιους του συμβολαίου και δεν μας άφηναν να φύγουμε. Όταν τελικά αποφάσισαν να μας αποδεσμεύσουν το 1991, είχα κουραστεί τόσο, που το μόνο που σκεφτόμουν είναι να κάνω ένα διάλλειμα από όλα αυτά.
Kai: Όσον αφορά τις άλλες επανακυκλοφορίες που είχαν γίνει την περίοδο του “Collision course”, και πάλι δεν πήραμε τίποτα, γιατί ο τύπος που τις έκανε, απλά εξαφανίστηκε από προσώπου γης…
Τι απέγινε ο αρχικός σας ντράμερ κι ένα από να ιδρυτικά σας μέλη, ο Alex Blaha;
Charlie: Σταμάτησε να παίζει μουσική, αλλά είναι ακόμα πολύ καλός μου φίλος. Ο μπασίστας μας, ο Markus, παίζει σε μία μπάντα διασκευών και βγάζει πολλά λεφτά. Δεν έχουμε όμως και τόσο τακτική επαφή πλέον.
Ελπίζω να τα πούμε ξανά πραγματικά σύντομα λοιπόν…
Σάκης Φράγκος
PARADOX – “Electrify” (AFM)
Στην Ελλάδα οι PARADOX, από την εποχή του ντεμπούτου τους, “Product of imagination”, είχαν αποκτήσει ένα σπουδαίο όνομα και καλή φήμη. Το φανταστικό “Heresy” που ακολούθησε, πήγε να τους καθιερώσει, αλλά ξαφνικά εξαφανίστηκαν από προσώπου γης. Ένα από τα πιο αξιόλογα σχήματα-κλώνους (κατά κάποιο τρόπο) των METALLICA της περιόδου “Ride the lighting” και “Master of puppets”, χάθηκε και στο τέλος της δεκαετίας του ’90, δέκα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, έβγαλαν το πολύ αξιόλογο “Collision course” με τα αδέρφια Oliver και Alex Holzwarth να πλαισιώνουν την μπάντα. Πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας όμως άρχισαν να βασανίζουν τον ηγέτη του σχήματος, Charlie Steinhauer, σε σημείο να κινδυνεύει η ίδια του η ζωή. Βρήκε όμως το κουράγιο και νέους μουσικούς και αποφάσισε να μας βομβαρδίσει με έναν πολύ καλό thrash δίσκο, το “Electrify”.
Προσωπικά, θεωρώ ότι μπορεί να ακουστεί τόσο και από τους οπαδούς του thrash metal, όλων των παρακλαδιών του, αλλά και από τους οπαδούς σχημάτων όπως οι TRIVIUM και BULLET FOR MY VALENTINE, που έκαναν το είδος αυτό να ξαναβγεί στην επιφάνεια. Ίσως είναι η χρυσή ευκαιρία του γκρουπ, είκοσι και πλέον χρόνια μετά την ίδρυσή του, να βγει από την αφάνεια. Δεν θυμάμαι να έχω ακούσει πολλούς δίσκους thrash metal χωρίς συμβιβασμούς, που να σέβεται το παρελθόν αλλά να ακούγεται ταυτόχρονα κι όσο μοντέρνο πρέπει. Οι παλιοί οπαδοί των PARADOX που σέβονται τον εαυτό τους, επιβάλλεται να αποκτήσουν το “Electrify” και να ακούσουν thrash ύμνους όπως το “Infected”. Όσοι πάλι ανήκουν στην κατηγορία των σχημάτων που τους αρέσουν οι METALLICA της περιόδου που προαναφέραμε, θα πρέπει να τους δώσουν μία ευκαιρία. Έστω και τώρα…
8 / 10
Σάκης Φράγκος
