ONOMA ΑΛΜΠΟΥΜ: “Sworn to a great divide”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2007
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Peter Wildoer, Klas Ideberg, SOILWORK
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Björn “Speed” Strid − φωνητικά
Sven Karlsson – πλήκτρα, sampling
Daniel Antonsson – κιθάρα
Ola Frenning – κιθάρα
Ola Flink − μπάσο
Dirk Verbeuren – ντραμς
Υπάρχουν συγκροτήματα που για πολλούς και διάφορους λόγους κρύφτηκαν στη σκιά μίας άλλης μπάντας. Ένα από αυτά τα συγκροτήματα είναι και οι Σουηδοί SOILWORK, οι οποίοι είχαν την ατυχία, από το ξεκίνημα της καριέρας τους, να αντιμετωπίσουν το ολοένα και πιο εμπορικό φαινόμενο στο σκανδιναβικό death metal, τους IN FLAMES. Έχοντας έναν ήχο πολύ κοντά σε αυτόν της μπάντας από το Gothenburg, ήταν πολύ δύσκολο γι’ αυτούς να βγουν περισσότερο στην επιφάνεια και αυτό διότι όταν οι SOILWORK ξεκινούσαν με το “Steelbath suicide” το 1998, οι IN FLAMES είχαν ήδη κυκλοφορήσει το τρίτο τους άλμπουμ, “Whoracle”, σημειώνοντας και με αυτό την απόλυτη επιτυχία.
Στα χρόνια που ακολούθησαν δεν άλλαξαν και πολύ τα πράγματα για τους SOILWORK. Εν αντιθέσει με τον ισχυρισμό της πλειοψηφίας που στηρίζει την άποψη πως το τελευταίο καλό άλμπουμ των IN FLAMES είναι το “Clayman”, θεωρώ πως οι IN FLAMES μέχρι το “Come clarity” ήταν απλά το πιο εμπορικό και το πιο επιτυχημένο σχήμα του είδους, που φρόντιζε με κάθε κυκλοφορία του να ανανεώνει τον ήχο του και να κερδίζει ολοένα και περισσότερους οπαδούς. Οι SOILWORK από την άλλη κυκλοφόρησαν ορισμένους πολύ καλούς δίσκους όπως τo εξαιρετικό “Stabbing the drama”, αλλά δεν έδειξαν την ίδια συνέπεια με τους IN FLAMES, κυκλοφορώντας πολύ μέτρια άλμπουμ όπως το “Sworn to a great divide”.
To “Sworn to a great divide” έκανε την εμφάνιση του δύο χρόνια μετά το “Stabbing the drama” και οι απαιτήσεις είχαν αυξηθεί για τους SOILWORK. Στο μεσοδιάστημα, o τραγουδιστής Björn “Speed” Strid είχε ανακοινώσει πως δούλευε επάνω στο τρίτο άλμπουμ των DISARMONIA MUNDI, ενώ είχε προηγηθεί η φυγή του ιδρυτικού μέλους και κιθαρίστα της μπάντας Peter Wichers, ο οποίος αποχώρησε για δικούς του προσωπικούς λόγους αλλά και λόγω κούρασης. Ίσως τα παραπάνω περιστατικά ήταν και οι δύο βασικές αιτίες που επηρέασαν το “Sworn to a great divide”, καθώς ενώ το άλμπουμ δεν είναι κακό, είναι ανέμπνευστο και πολύ μέτριο.
Παρόλα αυτά, η επιτυχία που σημείωσε προηγουμένως το “Stabbing the drama” λειτούργησε ως προωθητικός μηχανισμός, καταφέρνοντας το άλμπουμ να γίνει, μέχρι εκείνη την στιγμή, η πιο εμπορική επιτυχία των SOILWORK. Το “Sworn to a great divide” σημείωσε 5000 πωλήσεις την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ έφτασε μέχρι την δεύτερη θέση στα Top Heatseekers charts.
Did you know that:
– Ο Devin Townsend είχε αναλάβει την παραγωγή των φωνητικών του δίσκου.
– Το “Sworn to a great divide” είναι το μοναδικό άλμπουμ των SOILWORK στο οποίο συμμετέχει ο κιθαρίστας Daniel Antonsson, που αντικατέστησε τον Peter Wichers. Επίσης είναι και το τελευταίο άλμπουμ για τον Ola Flenning, καθώς αποχώρησε έπειτα από δέκα χρόνια παρουσίας με το συγκρότημα.
Από κάτω, μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που είχε δώσει ο τραγουδιστής του σχήματος, Bjorn “Speed” Strid, στον Σάββα Στανή, για το δίσκο εκείνο, καθώς και την παρουσίαση που είχε γίνει στο έντυπο ROCK HARD. Όπως πάντα, με φωτογραφίες εποχής!!!
SOILWORK interview (Björn “Speed” Strid)
“My back bone is made of metal”
Λίγο μετά τα Χριστούγεννα του 2005 ο βασικός συνθέτης των SOILWORK, Peter Wichers ανακοινώνει στο υπόλοιπο συγκρότημα την επιθυμία του να αποχωρήσει από τις τάξεις τους, με σκοπό να μετακομίσει με τη δεύτερη γυναίκα του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Speed, τραγουδιστής του σχήματος δεν έδειξε να εκπλήσσεται από την απόφαση του Peter αν και η αλήθεια είναι πως προσπάθησε, αρχικά, να τον μεταπείσει. «Έβλεπα την απόσταση μεταξύ μας μέρα με τη μέρα να μεγαλώνει. Γνωρίζω τον Peter πάνω από δεκαπέντε χρόνια και όπως και να το κάνεις στενοχωρήθηκα πολύ όταν μου είπε ότι θα φύγει. Η αλήθεια όμως είναι ότι ήμουν προετοιμασμένος. Για μένα δεν αποτέλεσε έκπληξη το γεγονός αλλά παρόλα αυτά δεν ήταν ότι πιο εύκολο». Οι SOILWORK πήραν την απόφαση να συνεχίσουν και να μετατρέψουν τη φυγή του Wichers σε κάτι θετικό. Άλλωστε, οι ίδιοι δηλώνουν ξανά και ξανά πως έχουν πολλά να προσφέρουν ακόμα στη μουσική σκηνή. Ο Speed επισημαίνει πως κανένας δεν πρέπει αμφισβητεί την αξία τους και την ικανότητά τους να γράφουν κομμάτια. Ο ίδιος τόσα χρόνια γράφει όλες τις μελωδίες των φωνητικών αλλά και οι υπόλοιποι είναι ενεργά μέλη ενός μουσικού συνόλου που πρωτοστατεί τα τελευταία δέκα χρόνια.
Μπορεί ο Peter να προσφέρθηκε να βοηθήσει το συγκρότημα στη συγγραφή νέων κομματιών ακόμα και από απόσταση αλλά οι SOILWORK αρνήθηκαν εξ αρχής. Ο Speed χαρακτηριστικά αναφέρει: «Για να είμαι ειλικρινής όταν πρότεινε να γράψει κομμάτια το θεώρησα πολύ καλή ιδέα αλλά συζητώντας με τα άλλα παιδιά συνειδητοποιήσαμε πως κάτι τέτοιο θα προξενούσε προβλήματα σε βάθος χρόνου. Έπρεπε να σταθούμε στα πόδια μας γιατί θα ήταν πολύ περίεργο συναίσθημα να βρούμε αντικαταστάτη στην κιθάρα και να έχουν κάποιον άλλο να γράφει για μας». Αρκετά έξυπνη επιλογή αν σκεφτεί κανείς πως κάποια στιγμή ο Peter δεν θα ήταν εκεί για να τους βοηθήσει. Οι οπαδοί θα περίμεναν σε κάθε άλμπουμ τη συμβολή του και οι SOILWORK θα έμπαιναν σταδιακά σε μια κατάσταση ομηρίας. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα με συγκροτήματα που έχασαν τον βασικό τους συνθέτη και κατέρρευσαν όπως οι QUEENSRYCHE λόγου χάρη. Γι’ αυτό και οι SOILWORK έπρεπε τώρα να δείξουν ότι μπορούν να σταθούν στα δικά τους πόδια πράγμα που όπως όλα δείχνουν το κατάφεραν με τον καλύτερο τρόπο. «Η μπάντα χρειαζόταν αυτή την πρόκληση. Η πορεία των SOILWORK όλα αυτά τα χρόνια ήταν γεμάτη προκλήσεις και αυτή ήταν ακόμα μία που έπρεπε να αντιμετωπιστεί».
Ίσως τα στελέχη της Nuclear Blast να ήταν αγχωμένα μέχρι να δουν τι μπορούν να κάνουν χωρίς τον Wichers αλλά σε καμία περίπτωση δεν προσπάθησαν να παρέμβουν στο τελικό αποτέλεσμα. Άλλωστε ο Speed και η παρέα του δεν άκουσαν ποτέ κανέναν παρά μόνο το μουσικό τους ένστικτό. «Έχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο που δεν δεχόμαστε εντολές από κανένα αλλά δεν θα σου πω ψέματα. Δεχτήκαμε αρκετή πίεση από ανθρώπους που πιστεύουν πραγματικά σε μας, αλλά αυτό ήταν που χρειαζόμασταν. Χωρίς πίεση δε νομίζω ότι θα τα είχαμε καταφέρει τόσο καλά». Και η αλήθεια είναι αυτή. Το αποτέλεσμα του “Sworn to a great divine” επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο τις λέξεις του Speed. Οι SOILWORK κατά κάποιο τρόπο, με το νέο τους άλμπουμ επιστρέφουν στις σουηδικές τους ρίζες αφού το “Stabbing the drama” ήταν πολύ κοντά στον αμερικάνικο ήχο. Φυσικά, αυτό από μόνο του δεν θα σήμαινε πολλά αν οι συνθέσεις ήταν ανούσιες και ξεπερασμένες. Οι Σουηδοί όμως απέφυγαν αυτή την παγίδα με πολύ επιδέξιο τρόπο. «Έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν είναι ότι προσπαθήσαμε εσκεμμένα να ακουστούμε σαν τους Αμερικάνους στο “Stabbing the drama” αλλά το αποτέλεσμα ήταν όντως έτσι. Όταν αρχίσαμε να γράφουμε μουσική για το νέο CD ανακαλύψαμε πως όλοι είχαμε πεθυμήσει τον thrashy ήχο που είχαμε στο παρελθόν και τις διπλές αρμονίες στις κιθάρες. Βέβαια θα μπορούσες να πεις πως κάτι τέτοιο το κάναμε στο παρελθόν, ιδίως στο “Natural born chaos” αλλά με διαφορετικό τρόπο. Αυτή τη φορά προσπαθήσαμε απλά να πάρουμε την ενέργεια του “Natural born chaos” και να την αναμείξουμε με τη μελωδία που μας χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια. Γνώμη μου είναι ότι καταφέραμε να ισορροπήσουμε αυτά τα στοιχεία με ακρίβεια».
Μετά την αποχώρηση του Peter Wichers οι SOILWORK πέρασαν από οντισιόν πολλούς κιθαρίστες και μάλιστα με τους περισσότερους έδωσαν και αρκετά live. Ο Daniel Antonsson (DIMENSION ZERO) ήταν τελικά ο άνθρωπος που έγινε μόνιμο μέλος τους. «Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που έκανε τον Daniel να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους αλλά ήταν ομόφωνη απόφαση η επιλογή του. Συνεργαστήκαμε αρχικά για λίγες μέρες και γρήγορα καταλάβαμε πως αυτός ήταν ο άνθρωπος που θέλαμε στους SOILWORK. Ο Daniel έχει thrash καταβολές και αυτό μας εντυπωσίασε. Εκτός βέβαια από αυτό, ξέρει να χρησιμοποιεί με επιδέξιο τρόπο τις μελωδίες σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που το έκανε και ο Peter. Οπότε όπως καταλαβαίνεις ήταν αυτό ακριβώς που ψάχναμε». Ο Daniel μπήκε από νωρίς στα βαθιά μιας και βοήθησε τη μπάντα να γράψει πολλά κομμάτια πότε συνεργαζόμενος με τον Speed και πότε με τον Ola. Εκ του αποτελέσματος βέβαια φάνηκε ότι η εμπειρία του με τους DIMENSION ZERO του έδωσε όλα τα εφόδια για να ανέβει κατηγορία.
Ο Speed τρέφει μεγάλο σεβασμό για τον Devin Townsend. Προσπάθησε να συνεργαστεί μαζί του στο “Figure number five” και στο “Stabbing the drama” αλλά το βαρύ πρόγραμμα του μουσικού δεν το επέτρεψε. Τώρα με το “Sworn to a great divine” παρουσιάστηκε ακόμα μια ευκαιρία, και αφού πήρε το OK του Townsend ταξίδεψε μέχρι το Βανκούβερ του Καναδά, εγκαταστάθηκε σπίτι του και εκεί δούλεψαν τα φωνητικά του άλμπουμ. «Ξέρεις, ήθελα την παραγωγή του CD να την κάνουμε εντελώς μόνοι μας για να δεθούμε ακόμα περισσότερο ως συγκρότημα. Δεν ήθελα να επέμβει κανένας και το τελικό αποτέλεσμα φαίνεται πως μας δικαίωσε. Η επιθυμία μου όμως να συνεργαστώ με τον Devin ήταν κάτι που κρατούσε πολλά χρόνια. Τα υπόλοιπα μέλη συμφώνησαν και έτσι βρέθηκα στο υπόγειο του σπιτιού του να γράφω φωνητικά. Μ’ έκανε να αισθανθώ πολύ άνετα. Δεν ένιωσα καμία πίεση. Αισθανόμουν σα να ηχογραφώ φωνητικά με ένα φίλο στο σπίτι. Δεν ξέρω πως σου ακούγεται το αποτέλεσμα στα αυτιά σου αλλά η γνώμη μου είναι ότι ακούγομαι καλύτερος από ποτέ. Εννοώ κάθε στίχο που λέω, κάθε λέξη που τραγουδάω. Είναι σίγουρα τα πιο δυναμικά φωνητικά που έχω κάνει μέχρι σήμερα». Παρακολουθώντας όλα αυτά τα χρόνια την πορεία των SOILWORK και του Speed, συγκεκριμένα, είναι ξεκάθαρο ότι τα καθαρά του φωνητικά πολλαπλασιάζονται κάθε φορά που ένα νέο τους CD βγαίνει στην αγορά. Δεν είναι λίγοι οι οπαδοί τους που ανησυχούν για τη στιγμή που όλες οι κραυγές θα αντικατασταθούν από καθαρά φωνητικά αλλά ο Speed δηλώνει επανειλημμένα πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Τα brutal φωνητικά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της μπάντας και θα ήταν αδιανόητο να εκλείψουν από τις συνθέσεις. «Με την πάροδο των χρόνων έρχεται κάποια στιγμή που συνειδητοποιείς πως τα brutal φωνητικά δεν είναι αυτά που σε κάνουν σκληρό. Μπορείς να εκφραστείς σκληρά και άγρια, ακόμα και με μελωδικές γραμμές αν το κάνεις με το σωστό τρόπο».
Παρόλο που ο Peter Wichers εδώ και δυο-τρία περίπου χρόνια είναι εκτός συγκροτήματος κλήθηκε να συνεργαστεί με τον Speed στο επετειακό άλμπουμ της Nuclear Blast “Out of the dark”. Ο τραγουδιστής των Σουηδών συμμετείχε σ’ ένα κομμάτι αρκετά διαφορετικό από αυτά που μας έχει συνηθίσει γι’ αυτό βέβαια και έκλεψε την παράσταση ανάμεσα από πολλούς διάσημους συναδέλφους του. Ο Peter ήθελε να κάνει ένα άλμπουμ με διαφορετικό ύφος τραγουδιών. Δεν ήθελε να ακούγεται όλο ως ένα CD συγκροτήματος αλλά σαν μια πραγματική συλλογή από διάφορους καλλιτέχνες. «Ήμουν πολύ περίεργος να δω τι μου είχε ετοιμάσει. Η αλήθεια είναι ότι ήξερα ότι δεν θα έμοιαζε με SOILWORK γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ προβλέψιμο. Το κομμάτι ήταν αρκετά μαλακό και αυτό ήταν ακόμα μία πρόκληση για μένα. Πάντως συνεργαστήκαμε άψογα, οπότε ανακαλύψαμε πως η χημεία εξακολουθεί να υπάρχει ανάμεσά μας». Οι SOILWORK ανήκουν στο roster μιας μεγάλης ανεξάρτητης εταιρίας, ίσως της μεγαλύτερης στο χώρο της σκληρής μουσικής. Δεκάδες συγκροτήματα έχουν δημιουργηθεί και μεγαλουργήσει στους κόλπους της. Το αγαπημένο όμως του Speed είναι οι EXODUS γι’ αυτό και όταν του βρεθεί η ευκαιρία θα ήθελε να δοκιμάσει μια διασκευή τους. Πάντως σύμφωνα με τα λεγόμενά του σε καμία περίπτωση δεν θα άφηνε τους SOILWORK. Είναι το συγκρότημα που ο ίδιος δημιούργησε γι’ αυτό και δεν φαντάζεται πως θα μπορούσαν να υπάρξουν χωρίς αυτόν.
Ο Speed είναι μεγάλος οπαδός της hard rock μουσικής και ιδιαίτερα συγκροτημάτων όπως οι MOTLEY CRUE, οι FOREIGNER, οι AEROSMITH και Alice Cooper. Εντύπωση του προκαλεί πως ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι τέτοια συγκροτήματα πρέπει να μένουν μακριά από τις metal δισκοθήκες. «Ξέρω μερικούς τέτοιους ανθρώπους αλλά θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι οπαδοί του metal στις μέρες μας έχουν ξεφύγει από αυτή την αντίληψη. Πάντως εμένα ας με συγχωρέσουν. Μπορεί η σπονδυλική μου στήλη να είναι φτιαγμένη από μέταλλο αλλά δεν θα σταματήσω ποτέ να είμαι οπαδός της μουσικής γενικότερα», λέει χαρακτηριστικά χαμογελώντας και με ρωτάει για την κατάσταση στην Ελλάδα. Ευτυχώς έχουμε ξεφύγει από την γελοία εικόνα που επικρατούσε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 όπου χαρακτηρίζαμε τον BON JOVI, γυναίκα μουσικό.
Κάτι λιγότερο από δέκα χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους άλμπουμ “Steelbath suicide”. Δέκα χρόνια στην πρώτη γραμμή του σουηδικού death metal οι SOILWORK έχουν αποδείξει πως κυριαρχούν ανάμεσα σε εκατοντάδες κλώνους και δεκάδες, δίχως λόγω ύπαρξης, μιμητές. Ο Bjorn Strid είδε ένα μεγάλο μέρος της σουηδικής σκηνής να μεταλλάσσεται, να εξελίσσεται, να προοδεύει. «Στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 στη Σουηδία τα περισσότερα συγκροτήματα είχαν πάνω κάτω των ίδιο ήχο. Οι διαφορές ήταν ελάχιστες γι’ αυτό και είμαι πολύ ικανοποιημένος με τον τρόπο που εξελίχθηκαν τα πράγματα. Εμείς, οι DARK TRANQUILLITY, οι IN FLAMES, οι THE HAUNTED έχουμε τελείως διαφορετικό ήχο μεταξύ μας, γι’ αυτό και μπορούμε να κινούμαστε σε διαφορετικά σημεία και με διαφορετικές προεκτάσεις». Πάντως το αγαπημένο του συγκρότημα της χώρας του ήταν και παραμένουν οι THE HAUNTED. Συγκεκριμένα ο τραγουδιστής τους είναι και πηγή έμπνευσης γι’ αυτόν. Η συζήτηση όμως για της μπάντες της Σουηδίας δεν σταμάτησε εδώ. «Θυμάμαι όταν οι IN FLAMES κυκλοφορούσαν ένα CD μέναμε με ανοιχτό το στόμα. Τότε ήταν που πεισμώναμε και λέγαμε ότι εμείς μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα. Ζορίζαμε τους εαυτούς μας για να τους ξεπεράσουμε και έτσι προέκυπτε η μουσική μας. Σίγουρα μας έχει κάνει πολύ καλύτερους αυτός ο συναγωνισμός. Δεν θα σου κρύψω όμως ότι πολλές φορές στενοχωρήθηκα συζητώντας με διάφορους δημοσιογράφους. Κάθε φορά που δίνω μια συνέντευξη πρέπει να αναφερθούν και οι IN FLAMES. Πιστεύω ότι είμαστε πολύ διαφορετικοί από αυτούς και είναι κρίμα για ένα συγκρότημα όπως οι SOILWORK, που έχει κάνει τόσα πολλά, να παραμένει στη σκιά τους. Πιστεύω ότι μας αξίζει να μας κρίνουν μεμονωμένα και όχι σε σύγκριση με κάποιους άλλους».
Η συζήτηση με τον τραγουδιστή των SOILWORK κράτησε κάμποση ώρα και μέσα σ’ αυτό το διάστημα ανακάλυψα για ακόμα μία φορά ότι η σκληρή δουλειά, η σεμνότητα και η αφοσίωση σ’ αυτό που κάνεις είναι ο μοναδικός δρόμος για την καταξίωση. Όλοι έχουμε χορτάσει από λόγια, ψωνίστικες συμπεριφορές, υπερασπιστές του heavy metal και πολλές άλλες αηδίες. Ομολογώ ότι πριν ακούσω το νέο τους CD, ήμουν κάτι περισσότερο επιφυλακτικός για τον μέλλον τους. Χαίρομαι για τον τρόπο που με διέψευσαν. Οι SOILWORK ξεκίνησαν και θα συνεχίσουν να είναι πρωταγωνιστές…
Σάββας Στανής
SOILWORK – “Sworn to a great divide” (Nuclear Blast)
Σχεδόν μια δεκαετία μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ, οι Σουηδοί SOILWORK εξακολουθούν να με εντυπωσιάζουν με τις κυκλοφορίες τους. Άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο. Σημασία έχει, πως ενώ τα περισσότερα συγκροτήματα της Σκανδιναβικής σκηνής έχουν κάνει αισθητή στροφή προς τον Αμερικάνικο ήχο, οι SOILWORK δείχνουν να διαγράφουν αντίθετη πορεία (αν και με την προηγούμενη κυκλοφορία τους, “Stabbing the drama”, έμοιαζαν να θέλουν να ακολουθήσουν και αυτοί το γενικότερο ρεύμα). Ίσως κάτι να έκανε κλικ μέσα στο μυαλό του πανούργου Bjorn “Speed” Strid και να συνειδητοποίησε πόσο λάθος μπορεί να ήταν μια τέτοια κίνηση για το μέλλον του συγκροτήματος. Δεν γνωρίζω προσωπικά αν η διαφοροποίηση των SOILWORK από τα άλλα συγκροτήματα αποτέλεσε και την έμπνευση για τον τίτλο του νέου τους άλμπουμ. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι. “Sworn to a great divide” λοιπόν, με τους Σουηδούς να μας παρουσιάζουν έντεκα τραγούδια, προσεγμένα ένας προς ένα, γεμάτα από τα μελωδικά περάσματα και τα άγρια ξεσπάσματα που πάντοτε τους χαρακτήριζαν. Ο χαρακτηριστικός ήχος και το στυλ που τους ανέδειξε σαν μπάντα είναι εδώ, αλλά αυτήν τη φορά συμπεριλαμβάνει και κάτι παραπάνω. Δεν είναι λίγα τα σημεία στο δίσκο όπου θα παρατηρήσει κανείς πως τα κλασικά στοιχεία της Σουηδικής death metal σκηνής είναι ίσως περισσότερο εμφανή τώρα από ποτέ. Με το δικό τους τρόπο, κάνοντας την αλλαγή αυτή στη ρότα τους, δίχως να μοιάζουν με IN FLAMES ή DARK TRANQUILLITY, οι SOILWORK είναι πιο επιθετικοί και άγριοι από την προηγούμενη κυκλοφορία τους και σίγουρα πιο melodic death από το “Figure number five”. Δεν θα διαφωνήσω με όσους ισχυριστούν πως τα “απαλά” φωνητικά του “Speed” είναι ακόμη εδώ. Αυτά δεν πρόκειται να φύγουν ποτέ. Είναι σήμα κατατεθέν αυτού του ιδιαίτερα ταλαντούχου τραγουδιστή. Οι ιδέες τους έγιναν πιο σκληρές, το παίξιμό τους ακόμη πιο δεμένο (απλά προσέξτε τις κιθάρες καθόλη τη διάρκεια του δίσκου) και τα brutal φωνητικά ακόμη πιο άγρια. Σε μια εποχή όπου πολλά πράγματα έχουν αρχίσει να χάνουν την αξία τους, οι SOILWORK κυκλοφορούν ένα άλμπουμ δυναμίτη το οποίο θα σας ανατινάξει από την βαρεμάρα σας και θα αποκτήσει προβάδισμα στο CD player σας έναντι πολλών άλλων νέων κυκλοφοριών.
9 / 10
Ορφέας Σπηλιωτόπουλος
