a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Invasion” – MANILLA ROAD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1980
ΕΤΑΙΡΙΑ: Roadster Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jon Miller, Eric Enns
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Κιθάρες: Mark W. Shelton
Μπάσο: Scott Park
Τύμπανα: Rick Fisher
Ο Mark W. Shelton θεωρείται, και μάλλον δικαίως, ο «πατέρας» του επικού heavy metal. Πριν από αυτόν υπήρχε μεν έντονο το επικό στοιχείο στον «σκληρό ήχο», αλλά μόνο σε hard rock ή progressive rock επίπεδο. Στο heavy metal τους πρώτους «σπόρους», όπως σχεδόν ισχύει σε κάθε περίπτωση, μπορεί να «έσπειραν» οι BLACK SABBATH (ολόκληρο σχεδόν το “Heaven and Hell”) και οι JUDAS PRIEST (αν δεν είναι επικά κομμάτια το “Dreamer deceiver”, το “Here come the tears” ή το “Beyond the realms of death”, τότε κάτι δεν ακούμε σωστά νομίζω), ωστόσο έπρεπε να έρθει αυτός ο μεγάλος μουσικός από το Kansas για να δημιουργήσει τούτο το τόσο αγαπημένο υποείδος. Εντάξει, μαζί με τον Joey DeMaio, χαλαρώστε οι Manowarriors! Αν λοιπόν θεωρήσουμε την δεύτερη πλευρά του “Battle Hymns” και το “Into glory ride” τους προσφερόμενους θεμέλιους λίθους από πλευράς DeMaio, από πλευράς Mark W. Shelton τέτοιοι είναι, εκτός φυσικά του άλμπουμ “Crystal logic”, διάφορα κομμάτια, μεμονωμένα μα ενδεικτικά, στους δίσκους “Invasion”, “Metal” και “Mark of the Beast” οι οποίοι και προηγήθηκαν. Ας δούμε λοιπόν τι ακούγεται από τα «αυλάκια» του ντεμπούτου των MANILLA ROAD το οποίο και συμπληρώνει φέτος σαράντα (40) χρόνια ζωής.
Σε τούτο τον δίσκο η τριάδα των Shelton, Park και Rick Fisher ξεκινούν το μαγευτικό ταξί του θρυλικού αυτού group από την αφετηρία του progressive rock με metal προεκτάσεις. Η πρώτες μπάντες που σου έρχονται στο μυαλό ως αυτές που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση του ήχου του “Invasion” είναι οι BLACK SABBATH του δεύτερου μισού της Ozzy εποχής, οι JUDAS PRIEST των πρώτων δύο δίσκων, οι RUSH στον υπερθετικό βαθμό και γιατί όχι οι BUDGIE. Ξεχάστε το ανόθευτο μυστικιστικό ατσάλι των μετά το “Crystal logic” δίσκων, εδώ οι όροι «επικός» και «λυρικός» αναφέρονται στην ατμόσφαιρα συγκεκριμένων κομματιών του άλμπουμ, και όχι στην ολότητά του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δυάδα των “Centurian war games” και “The Empire”. To πρώτο είναι εντελώς μα εντελώς RUSH, ενώ στο δεύτερο τους RUSH συντροφεύουν οι JUDAS PRIEST του “Rocka rolla”, και έτσι δημιουργείται ένα τεράστιο έπος στα χνάρια του “Run of the mill”. Ένα ακόμη κομμάτι ενδεικτικό του πειραματισμού και της χαοτικής κατάστασης που επικρατεί εδώ, είναι το γεμάτο αυτοσχεδιασμούς “Cat and mouse”. Αξίζει να του δώσετε προσοχή, όχι μόνο επειδή είναι καλό τραγούδι, αλλά πρωτίστως γιατί αντικατοπτρίζει πλήρως αυτό που ήταν οι MANILLA ROAD τότε.
Ξέρω πως ετούτη η πρώτη περίοδος των Αμερικανών είναι δύσκολη, «δύσπεπτη» και απέχει πολύ από το στυλ που τους καθιέρωσε στην ιστορία και στην συνείδηση των οπαδών του επικού heavy metal. Η ποιότητα όμως βάδιζε μαζί της χέρι – χέρι από την πρώτη νότα. Οπότε, αν μέχρι τώρα ήσασταν από αυτούς που δεν ήθελαν λόγω πείσματος να ασχοληθούν, μάλλον ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε.
Δημήτρης Τσέλλος
