a
ΑΛΜΠΟΥΜ: “Hypocrisy” – HYPOCRISY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Peter Tagtgren
ΣΥΝΘΕΣΗ: Peter Tagtgren – φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα
Mikael Hedlung – μπάσο
Lars Szoke – τύμπανα
Ο αγαπημένος «θείος» Peter του melodic death metal, ο Johnny Depp του metal (έλα, παραδεχθείτε ότι μοιάζουν πολύ) «θείος» Peter Tagtgren, είναι τιτάνιο όνομα στο χώρο και μάλιστα από πολλές και διαφορετικές μεριές. Είτε αυτή του συνθέτη, είτε του παραγωγού, λίγο πολύ ο «τα κάνω όλα και συμφέρω». Και ειδικά σαν συνθέτης, είναι ένας από τους πλέον χαρισματικούς, όσο και αν οι HYPOCRISY δεν κατάφεραν τελικά να γίνουν ποτέ κάτι το τεράστιο στη σκηνή και πάντα ήταν πίσω από σχήματα όπως οι AT THE GATES, DARK TRANQUILLITY, IN FLAMES και CARCASS. Βασικά, αυτός και ο Dan Swano είναι από τα πλέον κομβικά και χαρισματικά άτομα του χώρου.
Στις 22 Ιουνίου 1999, αφού πρώτα είχαν κυκλοφορήσει το πρώτο live άλμπουμ τους, “Hypocrisy destroys Wacken” το Μάρτιο και χωρίς καμία ίντριγκα, διαφοροποίηση στο lineup ή οτιδήποτε αρνητικό από πίσω, οι HYPOCRISY κυκλοφορούν το έκτο κατά σειρά άλμπουμ τους, το οποίο είναι και το ομότιτλο. Έχοντας ήδη κάνει το δικό τους ντόρο, ειδικά με την τριάδα των “The fourth dimension”, “Abducted” και “The final chapter”, το “Hypocrisy” θα τους βάλει για πρώτη φορά και στα charts και συγκεκριμένα στη θέση Νο 85 των Γερμανικών. Μουσικά, είναι ένας δίσκος που κυλάει πολύ νορμάλ και χωρίς να κρύβει τρομερές εκπλήξεις στον ήχο του, μιας και συνεχίζει σταθερά στο μονοπάτι που είχε ήδη χαράξει η μπάντα. Βέβαια, όταν το άλμπουμ σου ξεκινάει με το κομμάτι που έχει το κορυφαίο intro που έχεις γράψει ποτέ (και προσωπικά ακόμα και σήμερα το αγαπημένο μου κομμάτι τους γενικότερα), το ανατριχιαστικό “Fractured millennium”, τότε δε μπορεί παρά να είναι βέβαιη η ποιότητά του. Και το “Hypocrisy” σε πιάνει από το «καλησπέρα σας». “Time warp”, “Elastic inverted visions” και “Reversed reflections”, δημιουργούν μία τριάδα που «σκοτώνει», με το σύνολο των 10 τραγουδιών του δίσκου να κυμαίνεται σε υψηλά συνθετικά επίπεδα, να μην κάνει καμία κοιλιά και να διατηρεί την ποιότητα που μας είχε μάθει ως τότε το συγκρότημα. ΟΚ, σίγουρα δεν είναι ισάξιο με τα 3 προηγούμενα, κάτι που άλλωστε θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, όμως στέκει χαλαρά δίπλα τους χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μελωδικό death metal της χρυσής εποχής του ήχου, που έρχεται να κλείσει τα τιμημένα 90s με πολύ ωραίο τρόπο και από μία μπάντα που κόντρα στο ρεύμα της εποχής που «έσπρωχνε» πλέον πολλά συγκροτήματα να αλλάζουν την ηχητική τους κατεύθυνση, παρέμενε μέσες άκρες σταθερή στην πορεία της, παίζοντας πάντα αυτό που γούσταρε. Άλλωστε, τις υπόλοιπες μουσικές ανησυχίες του, ο «θείος Peter» τις κάλυπτε με τους PAIN και τις κάλυπτε και μια χαρά μάλιστα. Άσχετο, αλλά ποιος θυμάται αυτό το live PAIN στο Gagarin; Δεν ήμασταν και πολλοί μέσα δυστυχώς.
Αγαπημένη μπάντα, αγαπημένος μουσικός και ένας δίσκος που πραγματικά είναι από τη μία τόσο καλός, αλλά από την άλλη δεν ξέρω αν είναι στους 5 καλύτερούς τους, καθώς και στα 00s, είχαμε πολλές καλές δουλειές από το σχήμα. Προσωπικά όμως είναι άνετα στην πεντάδα και ας είχε μόνο το “Fractured millennium”.
Did you know that:
• Ο μηχανικός ήχου του δίσκου, είναι ο Tommy Tagtgren, μεγάλος αδερφός του Peter (4 χρόνια μεγαλύτερος για την ακρίβεια), ο οποίος φυσικά έχει το ίδιο μικρόβιο όσων αφορά τις μίξεις και τις παραγωγές δίσκων, όμως όχι και αυτό του μουσικού. Οι περισσότερες δουλειές του Tommy πάντως, είναι στα 00’s και έχει δουλέψει με μπάντες όπως οι SABATON, THYRFING, SHINING (τους Σουδούς), GRAVE, ENTHRONED και άλλες.
• Ο drummer της μπάντας, Lars Szoke, είχε και αυτός το μικρόβιο του μηχανικού ήχου (όπως και ο μπασίστας, Mikael Hedlund) και μάλιστα έχει δουλέψει και με τους ROTTING CHRIST στο “Chronos”, αλλά και με IMMORTAL στο “Sons of northern darkness”, DESTRUCTION στο “The Antichrist” και AMON AMARTH στο “The crusher” μεταξύ άλλων.
• Ο «θείος Peter» έχει και δικό του χωριό! Αυτό λέγεται Parlby, έχει 120 κατοίκους και βρίσκεται σχεδόν 3 ώρες βορειοδυτικά της Στοκχόλμης. Εκεί φυσικά είναι και δήμαρχος, ενώ εκεί είναι και τα περίφημα Abyss Studios του.
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
