a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ – “The frozen tears of angels” – RHAPSODY OF FIRE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ – 2010
ΕΤΑΙΡΙΑ – Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – Luca Turilli και Alex Staropoli
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ
Κιθάρες – Luca Turili
Φωνητικά – Fabio Lione
Πλήκτρα – Alex Staropoli
Μπάσο – Patrick Guers
Τύμπανα – Alex Holzwarth
30 Μαρτίου 2010 γράφει το ημερολόγιο σήμερα και ο κλήρος πέφτει στο “The frozen tears of angels” των RHAPSODY OF FIRE, το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας του κιθαρίστα και ιδρυτικού μέλους, Luca Turilli, και όγδοο από τότε που λεγόντουσαν απλά RHAPSODY. Είναι επίσης το προτελευταίο προτού πέσει ο ουρανός στο κεφάλι των Ιταλών και αλλάξουν άρδην το κλασσικό τους line-up, χωρίς τον Fabio Lione στα φωνητικά – πράγμα αδιανόητο για τον γράφοντα. Δυστυχώς, το ενδιαφέρον πολλών για τη μπάντα που γέννησε πολλούς μιμητές και το παρακλάδι του “Hollywood metal”, είχε χαθεί προ πολλού καθώς η μαγεία των πρώτων δίσκων δεν έλαμπε ιδιαίτερα, ίσως εξαιτίας της δικαστικής διαμάχης που κόστισε το όνομα της μπάντας (ανάμεσα σε άλλους λόγους όπως την υπέρμετρη αφοσίωση στο φαντασιακό concept παρά στη μουσική).
Ας τα πάρουμε απ την αρχή. Το 2003, εξαιτίας θεμάτων που αφορούσαν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright), η μπάντα αναγκάστηκε να αλλάξει το όνομα της από RHAPSODY σε RHAPSODY OF FIRE, κάτι που ο Turili θεώρησε ταιριαστό στο πόσο μεγαλεπήβολη ήταν η μουσική τους λέγοντας πως «η φλόγα του δράκου θα είναι πιο λαμπρή από ποτέ πριν». Κάτι τέτοιες γραφικότητες πραγματικά δεν τις αντέχω, αν και είναι ουσιαστικά χαρακτηριστικά του μουσικού και λογοτεχνικού κόσμου που έχτισε ο Ιταλός και αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της μπάντας μέχρι σήμερα (μπορείτε ειλικρινά να φανταστείτε δίσκο των RHAPSODY OF FIRE άνευ concept και στίχους λες και τους έγραψε ένας έφηβος λάτρης του J.R.R. Tolkien;). Έτσι λοιπόν, κυκλοφόρησαν το 2006 τον πρώτο δίσκο υπό το καινούργιο όνομα, το “Triumph of agony” μέσω της Magic Circle Music (MCM) του Joey De Maio. Τα δικαστικής φύσεως προβλήματα όμως δεν είχαν λήξει για τους RHAPSODY OF FIRE καθώς, το 2008, ενεπλάκησαν σε μια ακόμα δύσκολη διαμάχη με τον De Maio και την MCM που τους ανάγκασε να αναβάλουν προσωρινά οποιαδήποτε δραστηριότητα ως RHAPSODY OF FIRE. Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι τη κυκλοφορία του επόμενου τους δίσκου, αυτή τη φορά με νέο δισκογραφικό συμβόλαιο, ο Lione επέστρεψε στη προηγούμενη μπάντα του, τους VISION DIVINE, ενώ ο Turilli αφοσιώθηκε στη σόλο καριέρα του.
Το 2009, η μπάντα υπέγραψε συμβόλαιο με τη Nuclear Blast που κρατάει μέχρι σήμερα και τον Απρίλιο του 2010, ύστερα από μερικές αναβολές στην ημερομηνία, κυκλοφόρησε το “The frozen tears of angels”. Μιλάμε για έναν σαφώς καλύτερο δίσκο από τον προκάτοχο, αν και δεν υπάρχουν εκπλήξεις και κάτι που να υπερβαίνει τις όποιες προσδοκίες στο μουσικό ή στιχουργικό κομμάτι. Ο Christopher Lee βρίσκεται πάλι εδώ ως αφηγητής, προσδίδοντας το βάρος και δέος που συνοδεύουν τη φωνή του. Το concept (που ανάθεμα αν το παρακολούθησα και διάβασα) αφορά εδώ το τρίτο μέρος του “Dark secret” έπους, που ακολούθησε την εξιστόρηση του “Emerald sword saga” που έκλεισε με το “Power of the dragonflame” του 2002. Το πρώτο κομμάτι, μετά το τυπικό intro, είναι το κλασσικό σκερτσόζικο sing-along τραγούδι που πάντοτε (νισάφι πια!) βρίσκουμε στη δεύτερη θέση ενώ ο δίσκος κλείνει, όπως πάντα, μ ένα μεγαλεπήβολο επικό κομμάτι που φτάνει, στο ελάχιστο, τα δέκα λεπτά. Το κομμάτι που ξεχωρίζει περισσότερο είναι σίγουρα το “Danza di fuoco e ghiaccio”, όπου ο τεράστιος Lione αποδεικνύει γιατί οι βαρύτονοι με κλασσική παιδεία το κάνουν καλύτερα απ όλους. Κομμάτια με ιταλικό στίχο έβρισκες από το “Power of the dragonflame” και έπειτα, και ομολογώ πως (αν και κάπως επιτηδευμένα) μου αρέσουν. Κατά τα άλλα όμως, το “Frozen tears of angels” δεν είναι και το πιο αξιομνημόνευτο άλμπουμ τους. Σε γενικές γραμμές είναι καλό, και ευχαριστήθηκα που, με αφορμή τα δέκατα γενέθλια του, το άκουσα ξανά. Οι συνθέσεις μαρτυρούν τη παιδεία και το δημιουργικό μένος του διδύμου Lione/Staropoli, η ορχήστρα και χορωδία φυσικά προσφέρουν τα δέοντα, και ο Lione είναι ΦΥΣΙΚΑ εκπληκτικός (έχω ένα θέμα όπως καταλάβατε). Απλά, στα 61 λεπτά του δίσκου δεν βιώνω (ίσως όχι όσο πριν δέκα χρόνια) κάποια ανάταση ψυχής, όπως με τα πρώτα άλμπουμ της μπάντας που παραμένουν εξαιρετικά όσα χρόνια και αν περάσουν.
Did you know that:
– Στο βιβλιαράκι του CD, ο Turili προσφέρει πληροφορίες για όσους ενδιαφέρονται να κάνουν διαδικτυακά μαθήματα κιθάρας μαζί του.
– Από το “Triumph or agony” και μέχρι την αποχώρηση του, ο Lione έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο στο κομμάτι της σύνθεσης. Στο “Frozen tears of angels” έχει συγγράψει το ομώνυμο έπος και τα “Sea of fate”, “Lost in cold dreams”.
– Ο Christopher Lee δεν είναι ο μοναδικός καλεσμένος αφηγητής, μιας και πλαισιώνεται από άλλους έξι. Ο Lee είχε το ρόλο του (βαθιά ανάσα) Uriel, King of Elgard aka the Wizard King (και μάλιστα στο βιβλιαράκι, απεικονίζεται με σπαθί, στέμμα και κάπα, σαν μια συνέχεια του Saruman που ο ίδιος ερμήνευσε στον “Άρχοντα των δαχτυλιδιών”).
Φίλιππος Φίλης
