ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Piece of time” – ATHEIST
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΙΑ: Active Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Scott Burns, ATHEIST
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Kelly Shaefer: Κιθάρες και φωνητικά
Rand Burkey: Κιθάρες
Roger Patterson: Μπάσο
Steve Flynn: Τύμπανα
Άλλο ένα «βλαστάρι» των τιμημένων Morrisound Recording της Tampa, Florida. Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα στην ιστορία της μουσικής, ένα άλμπουμ από εκείνα που άνοιξαν δρόμους και αποτέλεσαν φάρο για κάθε μπάντα που ήθελε να «ταξιδέψει» σε «νερά» άγνωστα, αλλόκοτα, και να σπάσει «στεγανά». Το ότι δεν βρήκε την αναμενόμενη ανταπόκριση τον καιρό της κυκλοφορίας του ήταν σχεδόν εκ των ων ουκ άνευ, καθώς εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ογκόλιθο τεχνικού (tech) death metal, από ένα συγκρότημα που με τρεις μόλις δίσκους (τον τέταρτο της επανασύνδεσης δεν τον μετρώ για λόγους ευνόητους) προσπάθησε να αλλάξει την ροή των γεγονότων, να αλλάξει τον τρόπο σκέψης μουσικών και οπαδών και να καταστρέψει παρωπίδες και ωτασπίδες. Δύσκολο αυτό στις μέρες μας, φανταστείτε το 1989. “True metal needs closed minds”, έτσι δεν έλεγαν, και δεν λένε ακόμη κάποιοι;
Λοιπόν εδώ αυτοί οι «κάποιοι» βρίσκουν τον δάσκαλό τους… ή μπορεί και τον εφιάλτη τους! «Γεννημένοι» το 1987 στην Sarasota, οι ATHEIST εμφανίστηκαν ξαφνικά στο προσκήνιο και το αποτέλεσμα αυτής της εμφάνισης ήταν η συντριβή κάθε νόρμας και ορίου στον death metal χώρο. Ναι, υπήρχαν πιο πριν οι WATCHTOWER και VOIVOD, δεκτό. Αλλά ανήκαν στο thrash στρατόπεδο. Οι θεούληδες tech deathsters PESTILENCE του “Malleus Maleficarum” ήταν σαφώς πιο…βατοί, έστω και στα δικά τους ιδιαίτερα «χωράφια» κινούμενοι. Το ίδιο και οι SUFFOCATION του “Effigy of the forgotten”. Οι CYNIC πάλι, εμφανίστηκαν δισκογραφικά το 1993 και οι DEATH έκαναν την κίνηση – ματ να μεταπηδήσουν στο βαγόνι του ριζοσπαστικού death metal το 1991 (“Human”). Με την «αρμάδα» του Chuck αξίζει να σημειωθεί πως οι ATHEIST συνδέονται με ένα ιδιαίτερα ελκυστικό “ping pong” επιρροών. Γνωστό σε όλους μας είναι, θεωρώ, πως οι DEATH δημιούργησαν το death metal άρα εκ των πραγμάτων επηρέασαν ΚΑΙ την τιμώμενη μπάντα του κειμένου. Ακούστε όμως το “Piece of time”, για να διαπιστώσετε πόσο «άθεος» ακούγεται ο «θάνατος» στο “Human” και στο “Individual thought patterns”… Αυτά εν τάχει για τις απαρχές του προοδευτικού, τεχνικού death metal, συνεχίζουμε.
Το “Piece of time” κυκλοφόρησε αρχικά στην Ευρώπη μετά από αρκετές δυσκολίες. Για να γίνει αυτό, έπρεπε να βρεθεί η θυγατρική της RCA, Active Records, για να αγοράσει τα δικαιώματα του άλμπουμ από την προηγούμενη χρεωκοπημένη εταιρεία που είχε αναλάβει την κυκλοφορία του (Mean Machine Records). Και έπρεπε να περάσουν άλλοι έξι μήνες σχεδόν, για να μπορέσει να το ακούσει ο Αμερικανός metalhead μετά από ενέργειες της Metal Blade. O αντίκτυπός του τότε; Όχι ο αναμενόμενος, όπως προείπαμε. Ποιος άραγε οπαδός του ακραίου ήχου ήταν έτοιμος να ακούσει τέτοια τεχνοτροπία μέσα σε death metal «φόρμες»; Ποιος μπορούσε να αντέξει ένα τέτοιο «μουσικό μωσαϊκό»; Λίγοι. Έπρεπε να περάσουν τα χρόνια, να ανοίξουν οι ορίζοντες του μέσου ακροατή για να εισπράξει το “Piece of time” την αρμόζουσα προσοχή. Επιτέλους, τώρα πια αναγνωρίζεται πως αυτοί οι τέσσερεις «επιστήμονες» δεν αποτελούν απλά ένα τεχνικό σύνολο, αλλά είναι μια αξιοθαύμαστα ομοιογενής ομάδα δημιουργίας φανταστικών μουσικών εικόνων.
Kelly Shaefer και Rand Burkey στις κιθάρες, με τον πρώτο να αναλαμβάνει και τα φωνητικά. Ταχύτατα solos που δεν χάνουν τίποτα από την τεχνικότητά τους και ευέλικτα riffs που δεν χάνουν τίποτα από τον όγκο και την δυναμική τους. Roger Patterson στο μπάσο. Ένα πράγμα μόνο θα σας πω…την επόμενη φορά που στην είδηση της απώλειας ενός μουσικού αναφωνήσετε «πόσο μεγάλη απώλεια για τον χώρο, είχε τόσα να δώσει ακόμη», ακούστε ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ αυτός ο μόλις είκοσι ενός Νοεμβρίων μουσικός και αναλογιστείτε τι θα κατάφερνε και τι θα προσέφερε στον χώρο αν ζούσε περισσότερο και δεν «έφευγε» σε τροχαίο. Steve Flynn στα τύμπανα, να θυμίζει τραίνο μία ανάσα πριν τον εκτροχιασμό. Τραγούδια που τρομάζουν με την τελειότητά τους (και ένα προσωπικό αγαπημένο, τρομερό “Beyond”, του οποίου το riff κάτι θα σας θυμίσει, εξίσου αγαπημένο και μεταγενέστερο). Παραγωγή στα γνωστά επίπεδα από τον Scott Burns και εξώφυλλο από τον Ed Repka. Μόλις ολοκληρώθηκε η ομάδα – φωτιά.
Συγκρινόμενο με τα “Unquestionable presence” και “Elements” που το διαδέχτηκαν, τούτο το άλμπουμ είναι ό,τι πιο βατό έχουν να επιδείξουν οι ATHEIST. Και αυτό γιατί οι τρελαμένες jazz/latin επιρροές δεν είχαν κάνει ακόμη την εμφάνισή τους. Στα “Unquestionable presence” και “Elements” οι Αμερικανοί η αλήθεια είναι πως «ξέφυγαν» στην κυριολεξία. Ίσως να μην μπορέσεις εσύ που με διαβάζεις, τους αγνοείς αλλά σου αρέσει το death metal, να τους ακολουθήσεις στο σύνολό τους. Εδώ όμως καίτοι τεχνικότατοι, οι ATHEIST βρίσκονται ακόμη εντός «λωρίδας κυκλοφορίας» οπότε άκουσέ τους άμεσα. Δεν χρειάζεται να πω πως αυτός ο δίσκος θα πρέπει να είναι στο πάνω πάνω ράφι της δισκοθήκης σου. Δεν χρειάζεται να πω επίσης πως ο δίσκος αυτός ακούγεται εύκολα και από μη «κάφρους». Και τέλος, δεν χρειάζεται να πω, πως τον έχω εικόνισμα. Όπως πρέπει να τον έχετε και εσείς.
Did you know that:
– Ο Rand Burkey παίζει κιθάρα με ανάποδο χέρι, σαν τον Janick Gers των IRON MAIDEN; Είναι αριστερόχειρας και όμως παίζει με το δεξί χέρι.
– Ο Roger Patterson αναγνωρίζεται ως ένας από τους πιο επιδραστικούς μπασίστες στον χώρο; Πολλοί συνάδελφοί του, μεταξύ των οποίων ο Alex Webster των CANNIBAL CORPSE, τον θεωρούν μεγάλη τους επιρροή και τον έχουν τιμήσει σε κυκλοφορίες τους εκτός από τους ίδιους τους ATHEIST, οι NAPALM DEATH, SUFFOCATION και DEATH.
– To 2005, το γερμανικό Rock Hard κατέταξε το άλμπουμ 402ο στο σύνολο των 500 καλυτέρων δίσκων στην ιστορία της rock και metal μουσικής;
Δημήτρης Τσέλλος
