A Day To Remember… 30/09 [TRIVIUM]













    ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Shogun” – TRIVIUM
    ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2008
    ΕΤΑΙΡΙΑ: Roadrunner Records
    ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Nick Raskulinecz
    ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ
    Φωνητικά, κιθάρες – Matt Heafy
    Κιθάρες – Corey Beaulieu
    Μπάσο – Paolo Gregoletto
    Τύμπανα – Travis Smith

    Οι TRIVIUM είναι από τις κλασικές περιπτώσεις love-or-hate μπάντας στις τάξεις των metal οπαδών. Από κάποιους θεωρούνται υπερεκτιμημένοι και πως “ξεσηκώνουν” τους IRON MAIDEN και METALLICA, ενώ για κάποιους άλλους θεωρούνται μια μπάντα με ταλέντο. Η αλήθεια είναι πως όταν κυκλοφόρησε το “The Crusade” (2006) πολλοί είδαν στο πρόσωπο των TRIVIUM μια τρομερά ελπιδοφόρα μπάντα και άλλοι τόσοι πίστεψαν πως οι Αμερικάνοι θα γίνονταν το “next big thing” στο heavy metal. Και όχι άδικα! Ο δίσκος “έσκιζε” και αν συνυπολογίσουμε το ιδιαίτερα νεαρό της ηλικίας της μπάντας (20-24 ετών) καταλαβαίνουμε εύκολα γιατί δημιουργήθηκε όλο αυτό το hype γύρω από το group. Αναπόφευκτα το “Shogun” που κυκλοφόρησε 2 χρόνια μετά το “The Crusade” και δέκα χρόνια πίσω από τη σημερινή μέρα, ήταν ένα από τα πολυαναμενόμενα albums της χρονιάς.

    Ακούγοντας το “Shogun”, καταλάβαινε κάποιος αμέσως πως η εξέλιξη από τον προκάτοχό του ήταν μικρότερη, συγκριτικά με το κάθε προηγούμενο δίσκο των TRIVIUM σε σχέση με τον αντίστοιχα προηγούμενό του. Το σημαντικότερο όμως ήταν πως το βήμα αυτό, αν και μικρό, ήταν ουσιαστικότατο, αφού η μπάντα όχι μόνο εισήγαγε πιο τεχνικά στοιχεία στον ήχο της, αλλά ξεχειλίζει και συνθετικά από αυτοπεποίθηση, πράγμα που απογείωσε το δίσκο. Δεν άκουγες μόνο μια μπάντα που είχε γράψει και εκτελούσε καλά κομμάτια, αλλά άκουγες μια μπάντα γεμάτη πάθος, ενέργεια και σίγουρη για αυτό που είχε στα χέρια της, όλα χαρακτηριστικά μεγάλων και έμπειρων συγκροτημάτων. Κομμάτια σαν τα “Kirisute Gomen”, “Down from the Sky”, “Into the Mouth of Hell We March”, “Insurrection” ή το 12-λεπτο ομώνυμο κομμάτι, που είναι και το πιο progressive του δίσκου, είναι μερικά από τα highlights. Βέβαια και τα υπόλοιπα κομμάτια δεν πάνε πίσω… Το κιθαριστικό δίδυμο των Heafy και Beaulieu μαγεύουν τόσο με την εκτέλεση των riffs, όσο και των καταπληκτικών solos, ο Gregoletto δίνει ξεχωριστό τόνο στο δίσκο και ο Smith σαρώνει τα πάντα με το δυνατό παίξιμό του. Ο Heafy εμφανίζεται πολύ βελτιωμένος στα καθαρά του φωνητικά, αλλά ξαναχρησιμοποιεί και τις κραυγές που είχαν μείνει εκτός στο “The Crusade”. Όλα τα παραπάνω ντύθηκαν με μια εξαιρετική και κρυστάλλινη παραγωγή, που ήταν η καλύτερη που είχε η μπάντα μέχρι εκείνη τη στιγμή. 

    Στο “Shogun” η μπάντα έπιασε το δημιουργικό της και συνθετικό peak, με τον δίσκο να αποτελεί ίσως τον καλύτερο του δισκογραφικού της παλμαρέ ακόμα και σήμερα. Η φήμη και το status τους μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, αλλά τελικά δεν έγιναν το “next big thing” του heavy metal. Οι επόμενοι δίσκοι δεν είχαν το ίδιο επίπεδο με τα “The Crusade” και “Shogun”, αλλά η μπάντα παραμένει μέχρι σήμερα ενεργή και δημιουργική στον μέγιστο βαθμό, με τα μέλη της να είναι μόλις κάτι παραπάνω από 30 ετών και να δισκογραφούν ήδη μια δεκαπενταετία… 

    Did you Know that:
    – Ο δίσκος έφτασε στο No.23 στα US Billboard 200.
    – Ο Matt Heafy γεννήθηκε στην Ιαπωνία, από Αμερικανό πατέρα και Ιαπωνίδα μητέρα, οπότε οι όποιες στιχουργικές (“Kirisute Gomen”) ή εικαστικές αναφορές του “Shogun” στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου δε θα πρέπει να μας προκαλούν έκπληξη. Βέβαια, πλούσιες είναι και οι αναφορές διάφορων κομματιών και στην Ελληνική Μυθολογία, με τις πιο τρανταχτές περιπτώσεις τα “Torn Between Scylla and Charybdis”, “Of Prometheus and the Crucifix” και “Like Callisto to a Star in Heaven”. 
    Θανάσης Μπόγρης

     

    Ακολουθούν η συνέντευξη που είχε κάνει ο ηγέτης του σχήματος, Matt Heafy, με τον Σάκη Φράγκο, στο έντυπο Rock Hard, για την προώθηση εκείνου του δίσκου, καθώς και η παρουσίασή του στο ίδιο τεύχος που κοσμούσαν το εξώφυλλό μας.

    TRIVIUM interview (Matt Heafy)
    “Shogun justice”

    Ένα από τα πιο σημαντικά νέα ονόματα στο heavy metal, είναι αναμφισβήτητα οι TRIVIUM. Είτε σας αρέσουν είτε όχι, είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητοι. Και με τον νέο, τέταρτο δίσκο τους, με τίτλο “Shogun”, αφήνουν στην άκρη όσους τους θεωρούσαν κλώνους των METALLICA και κλέβουν την παράσταση με τη φρεσκάδα του ήχου τους. Ο τραγουδιστής και κιθαρίστας τους, Matt Heafy, μίλησε μαζί μας για τα πάντα. Από την Οδύσσεια, μέχρι το Guitar Hero. Εσείς δεν μένει παρά να διαβάσετε τη συνέντευξη και να ακούσετε οπωσδήποτε αυτόν τον σημαντικό δίσκο.  

    Αμφιβάλλω αν έχεις προλάβει την τηλεοπτική σειρά “Shogun” με τον Richard Chamberlain και τον Tosiro Mifune!!! Είσαι αρκετά μικρός!
    (γέλια) Όχι, έχω διαβάσει μόνο το βιβλίο, αλλά μου φαίνεται ότι πλέον πρέπει να δω και τη σειρά!

    Κυκλοφορήσατε δίσκο με γιαπωνέζικο τίτλο, «γιαπωνέζικο» εξώφυλλο κι ένα τραγούδι που λέγεται “Kirisute gomen”. Προς τι αυτή η μανία με την Ιαπωνία;
    Πάντα είχαμε στο μυαλό μας αυτή τη λέξη, το “Shogun”, που ξέραμε τι σημαίνει και όταν ήρθε η στιγμή να αποφασίσουμε ποιον τίτλο θα δίναμε στο δίσκο μας, που να είναι επικός και να δένει με το μουσικό περιεχόμενο. Όταν τον πρότεινα στα υπόλοιπα παιδιά, όλοι συμφώνησαν αμέσως ότι είναι ο τέλειος τίτλος για το δίσκο μας.

    Βασικά πρέπει να το είχες στο μυαλό σου από την εποχή του “The crusade”…
    Έχεις δίκιο. Στη δεύτερη περιοδεία μας στην Ιαπωνία, ενώ έκανε ένα tour στη χώρα σαν τουρίστας, άκουσα να λένε για τους Shogun, που ήταν υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί στην αρχαία Ιαπωνία. Από τότε μου είχε καρφωθεί στο μυαλό και η καλύτερη ευκαιρία να το χρησιμοποιήσω ήταν τώρα.

    Παρόλα αυτά, υπάρχει και πολλή αρχαία ελληνική μυθολογία. “Torn between Scylla and Charybdis”, “Of Prometheus and the crucifix”. Γνώριζες πράγματα από τη μυθολογία μας όταν έγραφες αυτά τα τραγούδια;
    Δεν είναι μόνο αυτές οι αναφορές μας. Υπάρχουν πολλές ακόμα. Έχουμε άλλο ένα τραγούδι με τίτλο σχετικό με την ελληνική μυθολογία που θα το χρησιμοποιήσουμε σαν b’ side και μέσα σε άλλα κομμάτια του δίσκου αναφέρουμε τον Κέρβερο, τον Κρόνο και πολλά άλλα!

    Έχεις διαβάσει την Οδύσσεια κι έχεις ασχοληθεί με την ελληνική μυθολογία σε βάθος;
    Βεβαίως. Στο σχολείο διδαχθήκαμε την Οδύσσεια και ομολογώ ότι μου άρεσε πάρα πολύ. Έχω διαβάσει πράγματα, αλλά ουσιαστικά στα τραγούδια μας δεν κάνουμε μία εξιστόρηση των γεγονότων. Όλος ο κόσμος νομίζω ότι γνωρίζει κάποια στοιχεία γι’ αυτούς τους χαρακτήρες και η metal μουσική είναι ο καλύτερος δίαυλος για να χρησιμοποιήσει κανείς αυτά τα πρόσωπα και τους χαρακτήρες.

    Παρόλα αυτά πιστεύω ότι το να χρησιμοποιείς λέξεις όπως “Scylla”, “Charybdis” και “Prometheus”, σε συνδυασμό με το ότι όλα τα τραγούδια σας έχουν μακροσκελείς τίτλους, μήπως είναι κάτι που το κάνετε επίτηδες για να τραβήξετε την προσοχή του κόσμου;
    Κοίτα, γενικώς στους TRIVIUM είχαμε μεγαλύτερα σε διάρκεια τραγούδια από πολλά άλλα συγκροτήματα. Υπάρχει μία φόρμουλα την οποία χρησιμοποιούν πολλοί και θέλουν οι τίτλοι των τραγουδιών τους να είναι μία λέξη με τέσσερα ή πέντε γράμματα. Εμείς βάζουμε τη μουσική πρώτα κι από τη στιγμή που έχουμε αρκετά τεχνικά στοιχεία στη μουσική μας, γιατί να μην τα χρησιμοποιήσουμε και σε άλλους τομείς; Πιστεύω ότι είναι πολύ σπουδαίο να συνοψίζεις την ιστορία του τραγουδιού στον τίτλο του, όσες λέξεις κι αν παίρνει αυτό. Να διαβάζεις τον τίτλο και να καταλαβαίνεις αμέσως για τι μιλάει το τραγούδι χωρίς να έχεις ακούσει ούτε ένα στίχο. Για παράδειγμα, αν διαβάσει κανείς τον τίτλο “Torn between Scylla and Charybdis” και γνωρίζει το μύθο, μπορεί να καταλάβει για τι πράγμα μιλάει το τραγούδι ακριβώς.

    Το “Crusade” ήταν ένα πολύ ώριμο άλμπουμ της καριέρας σας για εκείνη την εποχή, Παρόλα αυτά, αρκετοί είχαν εκφράσει την άποψη ότι έπρεπε να ουρλιάζεις περισσότερο και να τραγουδάς μελωδικά λιγότερο. Σ’ αυτό το δίσκο λοιπόν, ουρλιάζεις πραγματικά περισσότερο. Γιατί το έκανες αυτό; Για να ικανοποιήσεις αυτούς που το ζητούσαν επιτακτικά;
    Το “Shogun” έχει τα ίδια μελωδικά φωνητικά με το “Crusade”, αλλά όντως περισσότερο “screaming”. Ο λόγος είναι ότι τα τραγούδια είναι πιο μεγάλα σε διάρκεια και βάλαμε τα στοιχεία από όλους τους προηγούμενους δίσκους μας. Στο “Crusade” θέλαμε πιο καθαρά φωνητικά, αφού στο “Ascendancy” είχαμε πολλά σκληρά και θεωρούσαμε ότι ήταν μπροστά από την εποχή του. Η υφή των καινούργιων τραγουδιών όμως τώρα, επιτρέπει να υπάρχουν τα πάντα και νομίζω ότι όλοι οι οπαδοί των TRIVIUM θα βρουν τα στοιχεία που τους αρέσουν. Το “Shogun” κάνει μία σύνοψη των προηγούμενων δίσκων μας και ταυτόχρονα μας περνά και στο επόμενο στάδιο.

    Η αίσθησή μου ακούγοντας το δίσκο σας είναι παρόμοια με αυτή που είχα όταν πέρυσι άκουσα το “The blackening” των MACHINE HEAD από πλευράς δομής των τραγουδιών και του δίσκου συνολικά. Δηλαδή μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια, περίπλοκες ιδέες, σπουδαία riff και κιθαριστική δουλειά γενικά. Μήπως είχατε κι εσείς στο μυαλό σας να δημιουργήσετε ένα νέο “Master of puppets”;
    Δεν είχαμε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο στο μυαλό, παρά μόνο να δημιουργήσουμε τον καλύτερο δυνατό δίσκο. Το “Shogun” περιέχει ότι έχουμε κάνει στο παρελθόν κι ότι θα κάνουμε στο μέλλον σ’ ένα δίσκο! Στο επόμενο άλμπουμ θα τελειοποιήσουμε τον ήχο μας ακόμα περισσότερο και θα προχωράμε συνέχεια με αυτόν τον ρυθμό. Αυτός είναι ο στόχος μας.

    Συμφωνείς πάντως καθόλου με το συλλογισμό μου, με δεδομένο ότι έχετε περιοδεύσει πάρα πολύ με τους MACHINE HEAD και ξέρεις πολύ καλά το δίσκο τους;
    Έχεις δίκιο ότι υπάρχουν κάποιες γενικές ομοιότητες. Είναι επικά άλμπουμ με μεγάλα κομμάτια, καλύπτουν τα πάντα, από απαλές, μελωδικές στιγμές μέχρι το πιο ακραίο και brutal υλικό τους. Επίσης οι MACHINE HEAD είναι η αγαπημένη μας μπάντα και οι καλύτεροί μας φίλοι απ’ όλα τα συγκροτήματα στον κόσμο. Οπότε, θέλοντας και μη, μάλλον υπάρχουν κάποιες ομοιότητες!

    Τι σας έκανε να σταματήσετε να δουλεύετε με τον Jason Suecof στην παραγωγή; Μόνο η ανάγκη για κάτι καινούργιο; 
    Με τον Jason έχουμε δουλέψει σε οτιδήποτε έχουν ηχογραφήσει οι TRIVIUM, στο project μας, τους CAPHARNAUM και στο Roadrunner United. Νομίζω ότι έφτασε η ώρα για όλους μας να προοδεύσουμε και να δοκιμάσουμε νέα πράγματα.

    Τώρα που ανάφερες τους CAPHARNAUM, θα ηχογραφήσετε κάποιον νέο δίσκο;
    Το συζητάμε με τον Jason και αν μπορέσουμε, θα γράψουμε μία νέα δουλειά. Δεν ξέρει κανείς στα σίγουρα όμως.

    Πως βρίσκεις το ότι δουλεύει με τους BLACK TIDE τώρα; Ο κόσμος και οι κριτικοί τους αναφέρουν σαν μία νέα και ταλαντούχα μπάντα, όπως δηλαδή ήταν οι TRIVIUM στο ξεκίνημά τους.
    Ο Jason είναι πολύ έμπειρος παραγωγός. Έχει δουλέψει και με πολλές pop μπάντες και είναι εξαιρετικός στο να βοηθήσει ένα γκρουπ να βρει τον ήχο του.

    Ας μην στριφογυρίζουμε και να σε ρωτήσω ευθέως: Πιστεύεις ότι κάποιοι θέλουν οι BLACK TIDE να γίνουν οι νέοι TRIVIUM;
    Χμμμ… Δεν ξέρω… Οι δικές τους πρώτες περιοδείες έγιναν σε μεγάλες αρένες κι έπαιζαν με πιο rock μπάντες. Δεν ξέρω λοιπόν αν συμβαίνει αυτό που λες, αλλά τους εύχομαι να έχουν μαζί τους όλη την τύχη του κόσμου γιατί είναι πολύ αξιόλογα παιδιά.

    Και πως συνεργαστήκατε με τον Nick Raskulinecz; Ακούσατε κάποια δουλειά του που να σας άρεσε πάρα πολύ ή ήταν μία ακόμα πρόταση της εταιρίας σας;
    Μου αρέσουν πολύ οι FOO FIGHTERS κι αυτός έχει δουλέψει μαζί τους. Οπότε βρήκα το τηλέφωνό του, μιλήσαμε κι από τη στιγμή που του άρεσε η δουλειά μας και μας άρεσε η δική του, δεν ήταν δύσκολο να βρούμε την άκρη. Ήρθε και μας είδε σε δύο συναυλίες και μας βοήθησε πολύ να βάλουμε στο “Shogun” περισσότερη ενέργεια και να ανακαλύψουμε πτυχές μας που δεν μπορούσαμε να βγάλουμε στην επιφάνεια.

    Παρότι έχετε βγάλει τέσσερις δίσκους, είστε ακόμα πολύ νεαροί και ανακαλύπτετε συγκροτήματα στην πορεία. Μήπως σ’ αυτό το δίσκο ανακαλύψατε και τους DREAM THEATER; Μιλάω για το “Into the mouth of hell we march”, που έχει riff που μοιάζει πολύ με παρόμοια των DREAM THEATER…
    Οι DREAM THEATER ανέκαθεν ήταν από τις αγαπημένες μου μπάντες κι ο Petrucci ο αγαπημένος μου κιθαρίστας. Κάθε μέρα τα τελευταία 4-5 χρόνια, κάνω για προθέρμανση ασκήσεις που δείχνει ο Petrucci στο DVD που έχει βγάλει. Ίσως να βγαίνει από μέσα μου επειδή μου αρέσουν πολύ, αλλά σίγουρα δεν έγινε επίτηδες. Μάλιστα είχα γνωρίσει από κοντά και τον Mike Portnoy κάποτε και πήδαγα από τη χαρά μου, επειδή οι THEATER είναι ένα γκρουπ που αρέσει σε όλους μας.

    Γιατί επιλέξατε να ανοίξετε και να κλείσετε το δίσκο με δύο πολύ μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια; Τα δύο μεγαλύτερα του δίσκου;
    Δεν ξέρω!!! Τώρα το πρόσεξα που μου το είπες εσύ! Νομίζω ότι το “Kirisute gomen” είναι ο τέλειος τρόπος για να ανοίξει το CD μας. Μία γροθιά στο πρόσωπο. Και φυσικά δεν υπήρχε άλλος τρόπος από το να κλείσει ο δίσκος με το ομώνυμο κομμάτι, που είναι το μεγαλύτερο και πιο αντιπροσωπευτικό μας. Το τραγούδι “Shogun” περικλείει μέσα του όλα τα στοιχεία των TRIVIUM, από τις πιο απαλές μέχρι τις πιο σκληρές στιγμές τους. Αν διάλεγα ένα τραγούδι για αγαπημένο μου, σίγουρα θα ήταν αυτό.

    Συν τοις άλλοις, θεωρώ ότι φανερώνει και κάποιες άλλες πτυχές του συγκροτήματος, που δεν ήταν στην επιφάνεια προηγουμένως. Και μιλάω για τις πιο απαλές και μελωδικές…
    Έχεις δίκιο. Αυτό που κάνουμε στο μεσαίο μέρος δεν το έχουμε ξαναδοκιμάσει, τουλάχιστον όχι σε τέτοιο βαθμό.

    Ακόμα πάντως δεν μου έχεις πει τι σημαίνει το “Kirisute gomen”!
    Είναι ένας αρχαίος κώδικας των Σαμουράι, που όταν κάποιος τους αντιμιλούσε ή τους μιλούσε άσχημα ή τέλος πάντων τους τσάντιζαν, μπορούσαν σύμφωνα με το νόμο να του κόψουν το κεφάλι. Κάτι σαν, “sorry, αλλά πρέπει να σε αποκεφαλίσω”!!!

    Ιδιαίτερα με την κυκλοφορία του “Crusade” γίνατε μία love or hate μπάντα. Σας αρέσει αυτό;
    Είναι φανταστικό! Δείχνει ότι δοκιμάζουμε καινούργια πράγματα και αυτοί που μας γουστάρουν κρατάνε τη μπάντα ψηλά και αυτοί που μας μισούν λένε συνέχεια πόσο χάλια είμαστε. Στην τελική όμως, αυτό που μένει, είναι ότι ακούγεται συνεχώς το όνομα των TRIVIUM.

    Έχετε βγάλει ήδη τέσσερις δίσκους, αλλά είστε ακόμη πολύ νεαροί. Πως βλέπεις τη νέα τάση στη μουσική βιομηχανία να προσπαθούν να βγάλουν τους νέους σούπερ ήρωες μέσα από 16χρονα παιδιά; Το έχετε ζήσει αυτό, αλλά πριν γίνει ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση.
    Όταν εμείς ξεκινήσαμε ήμασταν πολύ μικροί κι έπρεπε να πολεμήσουμε πολύ για να πετύχουμε όσα πετύχαμε. Κάναμε συνεντεύξεις και οι δημοσιογράφοι μας έλεγαν «τι ξέρετε τώρα εσείς από το metal που είστε παιδάκια;» και διάφορα τέτοια. Έπρεπε λοιπόν, να προσπαθήσουμε πάρα πολύ για να αλλάξουμε την άποψη του κόσμου και να μας πάρουν στα σοβαρά εξαιτίας της ηλικίας μας κι αυτό μας έκανε πολύ καλύτερους. Έχω την εντύπωση ότι τα καινούργια γκρουπ δεν περνάνε απ’ αυτό το στάδιο πλέον και τα βρίσκουν έτοιμα, κάτι που δεν είναι καλό.

    Το “Into the mouth of hell we march” είναι στο επίσημο soundtrack του video game “Madden NFL 2009”. Προφανώς παίζεις video games, οπότε πως σου φαίνεται αυτή η προοπτική; Πως σου φαίνονται τα παιχνίδια Guitar Hero και Rock Band;
    Εγώ γουστάρω περισσότερο τα rpg παιχνίδια και μάλλον ο Corey (σ.σ. κιθαρίστας του σχήματος) θα σου μιλήσει πιο καλά γι’ αυτό που είναι φανατικός!!! Όσον αφορά τα άλλα παιχνίδια τώρα, το Guitar Hero και το Rock Band. Όταν εμείς ανεβάσαμε το “Kirisute gomen” στο internet για να το κατεβάσει κάποιος δωρεάν, μέσα σε δώδεκα ώρες είχαμε λάβει video από παιδιά που έπαιζαν ήδη το κομμάτι στην κιθάρα!!! Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν θέλεις να παίξεις ένα παιχνίδι για να περάσεις καλά, τα παιχνίδια αυτά είναι φανταστικά. Αλλά εγώ προτείνω να παίξει κάποιος πραγματική κιθάρα, πραγματικά όργανα. Και να σου πω και κάτι; Είμαι εντελώς απαράδεκτος στα παιχνίδια αυτά. Νομίζω ότι δεν θα καταφέρω να παίξω ούτε τα δικά μας κομμάτια!

    Ηχογραφήσατε ένα demo με 20 κομμάτια. Διαλέξατε τα 11 καλύτερα ή βάλατε τις καλύτερες στιγμές όλων αυτών των τραγουδιών σ’ αυτά που μπήκαν τελικά στο δίσκο;
    Βασικά είχαμε 27 τραγούδια στην αρχή και μετά καταλήξαμε σε 20. Γράφαμε για 1,5 χρόνο και νομίζω ότι από εδώ και πέρα θα έχουμε τόσο χρόνο για να γράφουμε τα CD μας.

    Έχετε λάβει μέρος στα tribute CD του Kerrang! για τους METALLICA αλλά και τους IRON MAIDEN πρόσφατα. Πως βρίσκετε αυτές τις συμμετοχές σας και γιατί διαλέξατε ένα τραγούδι της εποχής του Paul DiAnno για να διασκευάσετε;
    (γέλια) Επειδή αποκλείεται να μπορούσα να τραγουδήσω κάτι από την εποχή του Bruce Dickinson!!! Μου αρέσει πολύ και η πρώτη περίοδος των MAIDEN, οπότε δεν υπήρχε καλύτερη επιλογή από το να διασκευάσουμε το ομώνυμο τραγούδι τους. Μόνο και μόνο βάση ονόματος, νομίζω ότι ήταν η τέλεια επιλογή για εμάς.

    Μέσα σε πολύ λίγα χρόνια, έχετε κάνει 4 δίσκους, έχετε περιοδεύσει πάρα πολύ και με τα μεγαλύτερα ονόματα. Μήπως φοβάσαι ότι σε λίγα χρόνια δεν θα έχουν μείνει πολλά πράγματα να πετύχετε παρόλο που είναι τόσο νωρίς;
    Με τίποτα. Από 10 χρονών ξέραμε ότι θέλουμε να παίζουμε για πάντα heavy metal. Ίσα-ίσα, τώρα που είμαστε μικροί, νιώθουμε ότι έχουμε όλη μας τη ζωή μπροστά για να επιτύχουμε όσο το δυνατόν περισσότερα, αφού σε 30 χρόνια από τώρα θα είμαστε κοντά στα 50. Έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα.

    Αφού σας έχουν συγκρίνει τόσο πολύ με τους METALLICA, πως βρίσκεις το “Death magnetic”;
    Είναι γαμ***να εκπληκτικό! Όλοι μας στο γκρουπ το αγοράσαμε τη μέρα που βγήκε και νομίζουμε ότι είναι φανταστικός δίσκος.
    Σάκης Φράγκος    

     

    TRIVIUM – “Shogun” (Roadrunner)

    Γουστάρω πολύ τα σχήματα που είναι love or hate. Ακόμα και μέσα στο περιοδικό έχουμε συντάκτες που γουστάρουν τρελά τους TRIVIUM και συντάκτες που τους βρίζουν ασύστολα. Για μένα, αυτό σημαίνει ότι κάπου διαφέρουν από τους άλλους και το στοιχείο που τους διαφοροποιεί είναι κι αυτό που επιφέρει τα θετικά ή αρνητικά σχόλια. Το “Ascendancy” ήταν ο δίσκος που τους έβαλε ουσιαστικά στο προσκήνιο και το “Crusade” αυτό που τους οδήγησε με γρήγορα βήματα στην καθιέρωση. Ταυτόχρονα όμως άρχισαν να ακούγονται πολύ έντονα σχόλια για την ομοιότητά τους με τους METALLICA αλλά και για τα φωνητικά που ήταν πολύ πιο μελωδικά από πριν κι έλειπαν οι σκληρές στιγμές τους. Στο “Shogun” τα φωνητικά είναι και μελωδικά αλλά έχουν και πολλές στιγμές που είναι “screaming” και αρκετά σκληρά. Προσωπικά, δεν δίνω καμία σημασία σ’ αυτό το γεγονός, αφού με απασχολεί να ταιριάζουν με τη μουσική και η μουσική στο “Shogun” είναι πραγματικά εκπληκτική. Συνολικά μου φέρνει στο νου το “The blackening” των MACHINE HEAD στο ότι τα κομμάτια είναι μεγάλα σε διάρκεια, με πολλά κι ευφάνταστα riff, πολλές αλλαγές στο ρυθμό και πάρα πολύ ενέργεια. Φυσικά υπάρχουν και ομοιότητες στη μουσική τους, αλλά πλέον είναι εμπλουτισμένος ο ήχος τους με στοιχεία από γκρουπ όπως οι DREAM THEATER (ακούστε το “Into the mouth of hell we march”). Το metal έχει ανάγκη από γκρουπ όπως οι TRIVIUM, που θα ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά, θα βγάλουν μία σειρά από σημαντικούς δίσκους και θα δημιουργήσουν ντόρο γύρω από το όνομά τους. Κάποια στιγμή πρέπει να βρεθούν οι διάδοχοι των METALLICA και νομίζω ότι οι MACHINE HEAD έχουν βρει έναν πολύ σκληρό ανταγωνιστή. Για τους ICED EARTH ούτε λόγος. Αυτοί πρέπει να βρουν τον προ δεκαπενταετίας εαυτό τους… Ακόμα και να μισούσατε τους TRIVIUM, δώστε τους μία ακόμα ευκαιρία. Είμαι βέβαιος ότι αρκετοί από τους πολέμιούς τους θα ξαφνιαστούν με την ποιότητα του “Shogun”. Δοκιμάστε κάτι καινούργιο επιτέλους. Καλό και το “Death magnetic” αναμφισβήτητα, αλλά δεν χάνετε να ακούσετε και κάτι άλλο…

    9 / 10

    Σάκης Φράγκος    

     

    LEAVE A REPLY

    Please enter your comment!
    Please enter your name here