a
OΝΟΜΑ ALBUM: ‘The heart of everything’ – WITHIN TEMPTATION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2007
ΕΤΑΙΡΙΑ: GUN
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Daniel Gibson, Stefan Helleblad
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Sharon den Adel
Κιθάρες – Robert Westerholt
Κιθάρες – Ruud Jolie
Μπάσο – Jeroen van Veen
Πλήκτρα – Martijn Spierenburg
Ντραμς – Stephen van Haestregt
Πάντα μου έκανε εντύπωση η αντιμετώπιση που είχαν οι WITHIN TEMPTATION από τους οπαδούς στην Ελλάδα. Φαίνεται να έχουν μία γενική αποδοχή και απ’ ότι καταλαβαίνω, ο λόγος είναι η Sharon den Adel. Δεν είχε ποτέ το στυλ της ντίβας, όπως η Tarja για παράδειγμα, ούτε όμως πλασαρίστηκε και ποτέ σαν “bimbo”, μία κούκλα που –by the way- έχει και μία αξιόλογη φωνή. Ποτέ δεν υπήρξε sex symbol κι αυτό φαίνεται ότι λειτούργησε θετικά ακόμα και σε μερίδα οπαδών πιο ακραίων ειδών του metal.
Το “The heart of everything” είναι το πρώτο άλμπουμ των Ολλανδών που κυκλοφόρησε στην Αμερική, αφού το “Stand my ground” που υπήρχε στο “Silent force” είχε κάνει μεγάλο γκελ και προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον. Και πράγματι, μιλάμε για τον δίσκο που εκτόξευσε καλλιτεχνικά κι εμπορικά τους WITHIN TEMPTATION, αφού περιείχε εκπληκτικά τραγούδια, όπως τον ύμνο του συμφωνικού female fronted metal, “Our solemn hour”, το πιο pop oriented “What have you done”, με τον Keith Kaputo των LIFE OF AGONY να κάνει τα αντρικά φωνητικά (λανθασμένη επιλογή όπως έδειξε η ιστορία, αφού ο Kaputo άλλαξε φύλο και πλέον ονομάζεται Mina Kaputo), αλλά και τα “Frozen” και “The howling” (που σημειωτέον, είναι και τα τέσσερα πρώτα κομμάτια του δίσκου!!!). Πάντως δεν πρέπει να αδικήσουμε και το “Hand of sorrow” αλλά και το “Final destination”.
Οι WITHIN TEMPTATION, πάντα ήταν ένα σχήμα που είχε το pop στοιχείο στον ήχο του, αυτός ο δίσκος όμως, είναι σίγουρα ο πιο συμφωνικός τους, με εκπληκτικές ενορχηστρώσεις, όπως φαίνεται πολύ εύγλωττα στο DVD “Black symphony” που κυκλοφόρησε αμέσως μετά το άλμπουμ αυτό. Προσωπικά τον τοποθετώ στις 4-5 κορυφαίες στιγμές του female-fronted symphonic metal, ενώ περιοδεία που ακολούθησε ήταν τεράστια, πολύ επιτυχημένη κι έφερε και το συγκρότημα για πρώτη και μοναδική έως τώρα φορά στη χώρα μας, στα πλαίσια του Rockwave Festival.
Σάκης Φράγκος
Ακολουθεί η συνέντευξη που είχαμε κάνει στο έντυπο ROCK HARD, με τον κιθαρίστα και βασικό συνθέτη του συγκροτήματος, Robert Westerholt, όπως πάντα με φωτογραφίες από εκείνη την εποχή…
WITHIN TEMPTATION
“What they have done”
Οι Ολλανδοί WITHIN TEMPTATION, είναι ένα σχήμα το οποίο στη χώρα μας δεν έχουν κάνει ακόμα την επιτυχία που τους αναλογεί. Παρότι τα τραγούδια τους παίζονται κατά κόρον σε όλα τα ραδιόφωνα (και στα μη rock, αν και πόσα πραγματικά rock έχουν απομείνει) και το μουσικό τους ύφος είναι αρκετά mainstream τον τελευταίο καιρό, είναι λιγότερο δημοφιλείς από γκρουπ σαφώς λιγότερο ποιοτικά. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι η Sharon den Adel είναι λιγότερο «πληθωρική» από άλλες συναδέλφους της ή ο κόσμος θεωρεί ότι η μπάντα είναι κλώνος των EVANESCENCE, εμείς όμως μιλήσαμε με τον κιθαρίστα του σχήματος, Robert Westerholt, με αφορμή τη νέα τους –πραγματικά σπουδαία- δουλειά, η οποία φέρει τον τίτλο “The heart of everything”.
Γενικώς ο κύριος Westerholt δεν υπήρξε και ιδιαίτερα ομιλητικός, καθώς έδινε συνεντεύξεις για πολλές μέρες συνεχόμενα (αν και όλοι επιζητούσαν τη Sharon όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις), αλλά καταφέραμε να αποσπάσουμε κάποιες σημαντικές πληροφορίες. Φάνηκε γενικώς σαστισμένος από την επιτυχία που έχουν παρουσιάσει οι WITHIN TEMPTATION. «Να σου πω την αλήθεια, δεν περίμενα ότι θα γινόμασταν το μεγαλύτερο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας, αν λάβει κανείς υπόψη και το πώς ξεκινήσαμε». Και πώς να είναι αναμενόμενο βέβαια, όταν το γκρουπ του έχει ήδη πουλήσει περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια CD και DVD παγκοσμίως. Ακολουθώντας τη συνήθη τακτική τώρα τελευταία, προσπάθησαν να προωθήσουν τη δουλειά τους μέσω παιχνιδιών. «Το κομμάτι μας, “The howling”, μπορεί να ακουστεί στο soundtrack του roleplaying pc game “The chronicles of spellborn”», μας λέει ο Robert. «Είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να ακουστεί το όνομά σου σε μία ευρύτερη μάζα ανθρώπων». Όλα τα σχήματα της σκληρής μουσικής πλέον επιζητούν να ακούγεται κάποιο τραγούδι τους είτε σε soundtrack ταινίας, είτε σε παιχνίδι για pc ή κονσόλα τύπου playstation… Γενικώς η μουσική τους έχει πολλά στοιχεία soundtrack. Πάντα είχε… Και κυρίως όσον αφορά το “Braveheart”. «Στο “Mother earth” είχαμε επηρεαστεί από το soundtrack της ταινίας και είχαμε βάλει κάποια κέλτικα στοιχεία στις συνθέσεις μας. Τώρα επηρέασε και τους στίχους μας, που μιλάνε για τη ζωή του William Wallace και την ελευθερία γενικότερα, χωρίς να πρόκειται για κάποιο concept».
Εκτός όμως από τις ομοιότητες με το “Braveheart”, ο Westerholt συμφώνησε και σε άλλα πράγματα: «Έχεις δίκιο όταν λες ότι σε κάποια σημεία μοιάζει η μουσική μας με αυτή του “Sleepy hollow”. Μας αρέσουν τα soundtrack και δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε τραγούδι που λέγεται “Final destination”. Είναι όντως παρμένο από την ομώνυμη ταινία». Εντύπωση μου έκανε πάντως η επιλογή του Keith Kaputo των LIFE OF AGONY σαν guest τραγουδιστή στο πρώτο single, το φανταστικό “What have you done”. Όντας ένα μεγάλο σχήμα ήδη, θα μπορούσαν να έχουν όποιον τραγουδιστή ήθελαν κι όμως διάλεξαν κάποιον που βρίσκεται στη δύση της καριέρας του και γενικώς ήταν γνωστός κυρίως στην Αμερική. «Οι αγαπημένοι μου τραγουδιστές», εξομολογείται ο κιθαρίστας των WITHIN TEMPTATION, «έχουν πεθάνει. Μιλάω για τον Layne Stanley των ALICE IN CHAINS και τον Kurt Cobain των NIRVANA. Πριν από χρόνια, είχαμε πάει σε μία συναυλία των LIFE OF AGONY κι εντυπωσιάστηκα από τη φωνή του Kaputo. Όταν γράψαμε αυτό το κομμάτι, αρχικά έκανα εγώ τα αντρικά φωνητικά. Αποφασίσαμε όμως να φωνάξουμε τον Keith, γιατί ταίριαζε πολύ καλύτερα η φωνή του και είχαμε και το ΟΚ της εταιρίας. Πέρα από τους PARADISE LOST και τέτοιου είδους σχήματα, μου αρέσουν πολύ και οι PEARL JAM, οι ALICE IN CHAINS και διάφορα τέτοια, οπότε δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση αυτή η επιλογή». Εγώ θα συμπλήρωνα, ότι οι WITHIN TEMPTATION είναι αρκετά πιο δημοφιλείς στην Αμερική απ’ ότι στην Ευρώπη και μάλιστα γι’ αυτό επέλεξαν τη Roadrunner για εταιρία τους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. «Απλά πιστεύαμε ότι η Roadrunner έχει τη δυναμική να μας προωθήσει καλύτερα στην Αμερική».
Η αλήθεια είναι ότι –όχι μόνο στην Ελλάδα- τους «κατηγορούν» ότι μοιάζουν πάρα πολύ με τους EVANESCENCE. «Δε διαφωνώ ότι μοιάζουμε, αλλά από τη στιγμή που παίζεις αυτό το είδος μουσικής κι έχεις γυναικεία φωνητικά, είτε το θέλεις είτε όχι, σε συγκρίνουν με τους EVANESCENCE που είναι το πιο δημοφιλές σχήμα. Αναπόφευκτα συμβαίνει αυτό, αλλά προσωπικά δεν με ενοχλεί. Μου αρέσουν και θεωρώ ότι η σύγκριση μαζί τους δεν είναι κάτι κακό για εμάς». Ξεκάθαρη η άποψη του Robert Westerholt. Άλλωστε, σε ποιον δεν θα άρεσε να τον συγκρίνουν με ένα σχήμα που πουλά δεκάδες εκατομμύρια δίσκους; Αυτό όμως που πάντα μου αρέσει να ρωτάω άντρες μουσικούς που παίζουν σε σχήματα με γυναίκες τραγουδίστριες, είναι κατά πόσο τους ενοχλεί που όλος ο κόσμος ασχολείται με τη γυναίκα του σχήματος. Μετά από ένα συνεχές γέλιο, η απάντηση ήταν η κλασική: «έχουμε συνηθίσει στην ιδέα και δεν μας πειράζει καθόλου. Από την πρώτη στιγμή το είχαμε συνειδητοποιήσει αυτό και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Άλλωστε ο τραγουδιστής ενός σχήματος, είτε είναι άντρας, είτε γυναίκα, τραβά τα φώτα της δημοσιότητας περισσότερο από τους άλλους». Δεν πιστεύω όμως να τους κάνει κακό να ακούνε συνέχεις το όνομα της Sharon ως υποψήφιας αντικαταστάτριας της Tarja στους NIGHTWISH; «Είναι φυσικό από τη στιγμή που υπάρχει τέτοια μυστικότητα, όλες οι καλές τραγουδίστριες να εμφανίζονται ως υποψήφιες. Πάντως πιστεύω ότι θα πάρουν κάποια εντελώς άγνωστη».
Σάκης Φράγκος
