Από την παγωμένη Ρωσική τούνδρα, έρχεται η νέα κυκλοφορία των GRIMA και κυριολεκτικά φέρνει τον χειμώνα μαζί της. Το “Frostbitten” είναι το πέμπτο ολοκληρωμένο άλμπουμ των Ρώσων στα επτά χρόνια ζωής που μετράνε ως συγκρότημα. Ένα συγκρότημα, το οποίο ουσιαστικά απαρτίζεται από τους δίδυμους αδελφούς Max και Gleb Sysoev ή Morbius και Vilhelm, όπως καλλιτεχνικά αναφέρονται στα άλμπουμ τους.
Με επτά νέες συνθέσεις, το “Frostbitten” βρίσκεται κοντά στους δύο προκατόχους του, τα “Will of the primordial” και “Rotten garden” του 2019 και 2021 αντίστοιχα, προσφέροντας απλόχερα παγανιστικό folk Black Metal, με την εντονότερη χρήση παραδοσιακών μελωδικών στοιχείων και περισσότερο ακορντεόν, κάτι το οποίο έλειψε από την αμέσως προηγούμενη δουλειά τους. Η ακουστική έκδοση του “Mana” και του “Winter morning tower”, δείχνουν ξεκάθαρα αυτή την πιο έντονη folk διάθεση του ντουέτου. Οι ψηλές κραυγές του Gleb είναι τόσο γεμάτες και ανατριχιαστικές όσο ποτέ, ενώ τα μέρη της κιθάρας του Maxim μερικές φορές παίρνουν σχεδόν ανατριχιαστικές κατευθύνσεις σε σημεία, όπως η εισαγωγή στο “Gloomy heart of the coldest land” για παράδειγμα. Από άποψη παραγωγής, λιγότερο «old school» από τους περισσότερους Ρώσους συμπατριώτες τους, οι GRIMA προτιμούν έναν πλούσιο, ανάγλυφο ήχο που καθοδηγείται από τα δυνατά τύμπανα του στούντιο ντράμερ του σχήματος Vlad Yungman, του οποίου η επιθετική, σχεδόν αδυσώπητη δουλειά είναι η κινητήριος δύναμη ολόκληρου του δίσκου.
Περνώντας από ακουστικά περάσματα σε εξαγριωμένα Βlack Μetal σημεία που σαρώνουν, το “Frostbitten” έχει ροή και ρυθμό, πράγμα που σημαίνει ότι η 48λεπτη διάρκεια του, φαντάζει πραγματικά μικρή, σε σχέση με την ταχύτητα που περνάει ο χρόνος. Όταν οι κιθάρες και τα ντραμς σταματούν για λίγο, αφήνοντας το ακορντεόν μόνο του για λίγα δευτερόλεπτα στο “Giant’s eternal sleep”, όταν το Βlack Μetal ξαναζωντανεύει απότομα σε μία δυνατή και απότομη κλιμάκωση και τέτοιες εναλλαγές και εκπλήξεις υπάρχουν σε όλα σχεδόν τα τραγούδια του δίσκου, η πλήξη δεν έχει θέση κατά την διάρκεια της ακρόασης. Στο “Into the twilight”, συναντούμε καθαρά δευτερεύοντα φωνητικά μαζί με πολύ όμορφα πλήκτρα από μια ακόμη καλεσμένη μουσικό, την Valentina Astashova, αλλάζοντας ξανά την ταχύτητα του δίσκου πριν την καταιγίδα που ονομάζεται “Hunger God”. Στο δε “Moonspell and grief”, αν αφαιρέσουμε τον βρυχηθμό του Gleb, υπάρχουν στιγμές που το τραγούδι σχεδόν φλερτάρει με το Power Metal.
Είναι αυτός ο καλύτερος δίσκος των GRIMA μέχρι σήμερα; Δύσκολη ερώτηση, αλλά είναι μακράν το πιο ισορροπημένο και ολοκληρωμένο άλμπουμ της μπάντας, που συνδυάζει με επιτυχία τις πτυχές των δύο τελευταίων άλμπουμ της σε μια συναρπαστική ηχητική παλέτα. Δεν έχει την ακατέργαστη γοητεία του “Will of the primordial”, αλλά από την αρχή μέχρι το τέλος του δίσκου, οι GRIMA έβαλαν ψυχή στο “Frostbitten”. Και όλα αυτά, έχοντας σαν περιτύλιγμα ένα υπέροχο εξώφυλλο, έργο του Artyom Demura.
8 / 10
Φανούρης Εξηνταβελόνης
