Οι Αμερικάνοι NAILS, αποτελούν μία από τις πιο δημοφιλείς και “in” μπάντες στον ακραίο ήχο τα τελευταία χρόνια, κάτι μάλλον παράδοξο, αν αναλογιστεί κανείς τα επίπεδα ηχητικής βίας που βγάζουν με τη μουσική, αλλά και τους στίχους τους.
Με το “You will never be one of us”, φτάνουν στον 3ο δίσκο τους και δε μπορούμε να πούμε πως έχει υπάρξει κάποια ραγδαία αλλαγή κατά την επταετή τους δισκογραφική πορεία. Αυτό που παρατηρείται όμως εύκολα, είναι πως σε σχέση με το ντεμπούτο τους, οι NAILS όχι μόνο δεν έχουν μειώσει την ένταση, αλλά την ανέβασαν σε πρωτοφανή, χαοτικά επίπεδα, με το προ τριετίας σοκαριστικό για πολλούς “Abandon all life”. Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω και για το φετινό τους πόνημα.
Πολλοί κατατάσσουν τους NAILS στην κατηγορία αυτή των γκρουπ όπως οι ALL PIGS MUST DIE, TRAP THEM, THE SECRET, CULT LEADER κλπ, δηλαδή του σκοτεινού, μεταλλικού hardcore, που ξεκινάει από τους CONVERGE και όχι άδικα, μιας και όλες αυτές οι μπάντες προκαλούν παρόμοιες δονήσεις. Βέβαια, οι Καλιφορνέζοι κλίνουν πιο πολύ προς την grindcore μεριά, με τη νέα τους δουλειά μάλιστα να είναι ελαφρώς πιο παραδοσιακή από τις δύο προηγούμενες, πλησιάζοντας προς τους πρόσφατους ROTTEN SOUND, τόσο λόγω των πιο groovy περασμάτων, όσο και λόγω ήχου/κουρδισμάτων. Η μουσική τους εξακολουθεί να είναι άρρωστη και δύσβατη, με τίτλους που τα λένε όλα και ένα συνεχές και ανηλεές σφυροκόπημα που διακόπτεται μόνο για χάρη των θηριωδών breakdowns. Το τέλος δε, έρχεται με τον πιο εμφατικό τρόπο, με το αργόσυρτο, οκτάλεπτο έπος “They come crawling back” να κλείνει με fade out και να αφήνει μόνο στάχτες στο πέρασμά του.
Αυτό που στην τελική έχουν να προσφέρουν οι NAILS με το “You will never be one of us”, είναι δέκα κομμάτια οργισμένου και ασυγκράτητου grindcore/powerviolence της εποχής του και άνετα μπορούν να καυχιούνται ότι αποτελούν μία από τις πιο ακραίες μπάντες στον ήχο τους και πιθανότατα και σε ολόκληρη τη μουσική. Πατάει κάτω τα φετινά ψιλοαπογοητευτικά άλμπουμ των MAGRUDERGRIND και WEEKEND NACHOS και με δεδομένο ότι η πορεία τους είναι αν όχι ανοδική, τότε στη χειρότερη σταθερή, μπορούμε να περιμένουμε κι άλλα “ωραία” πράγματα στο μέλλον.
7.5/10
Νίκος Χασούρας
