a
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: “Queen of the Reich”
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ: QUEENSRYCHE
ΔΙΣΚΟΣ: “Queensrÿche EP”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1983
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Neil Kernon & QUEENSRYCHE
ΣΥΝΘΕΤΗΣ: Chris DeGarmo
Οι μοναδικοί QUEENSRYCHE, Band of the week γι’ αυτήν την εβδομάδα στο Rock Hard, κυκλοφόρησαν πριν λίγες μέρες τον 15ο δίσκο τους αισίως. Το γεγονός αυτό, μας έδωσε την έμπνευση να κάνουμε στο μυαλό μας μια αναδρομή στην τεράστια πορεία τους, φτάνοντας στο σημείο 0, στο πρώτο EP που κυκλοφόρησαν στην καριέρα τους, εκεί δηλαδή απ’ όπου ξεκίνησαν όλα.
“Queen of the Reich” λοιπόν αυτή την εβδομάδα για το “One track mind” που θυμάται το ομώνυμο τραγούδι από το EP του 1983. 36 χρόνια πριν, ακούγοντας ένα κομμάτι βασισμένο στην ταχύτητα, τον περίεργο, σκληρό ήχο στις κιθάρες καθώς και σε ένα μείγμα επιρροών που περιλάμβανε από IRON MAIDEN και JUDAS PRIEST μέχρι HELLOWEEN και MERCYFUL FATE, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει την ηχητική συνέχεια της μπάντας από την εποχή του “Rage for order” και μετά.
Αυτό που σίγουρα θέλησε να πετύχει τότε η πεντάδα των σχεδόν 20χρονων από Seattle, ήταν η πρωτοτυπία αλλά και η ανάδειξη της χαρακτηριστικής φωνής του Jeoff Tate, στο πρόσωπο του οποίου είχαν βρει τον επόμενο Dio.
Η αλήθεια είναι πως κανείς τους δεν περίμενε να καταφέρουν και πολλά πράγματα και αυτός ήταν και ένας λόγος που δε δίστασαν να χρησιμοποιήσουν στίχους παραμυθένιους για τη Βασίλισσα της φαντασίας τους, μολονότι αναφορές σε παρόμοιες θεματολογίες έκαναν μέχρι τότε κατά κόρον ευρωπαϊκά συγκροτήματα κυρίως.
Ολόκληρη την ιστορία γύρω από το “Queen of the Reich” έχει αφηγηθεί στο παρελθόν ο κιθαρίστας της μπάντας, Michael Wilton:
«Το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν ιδέα του Chris (DeGarmo). Είχε αυτό το riff και εγώ απλά είπα: ‘ας το αρπάξουμε να το εκμεταλλευτούμε’. Σκεφτήκαμε να βάλουμε περίεργο τόνο στην κιθάρα, να παίξουμε γρήγορα και να βάλουμε τον Geoff (Tate) να τραγουδήσει αυτούς τους τρελούς στίχους… Όλο το εγχείρημα πραγματοποιήθηκε στα Triad Studios και ήταν μια πολύ μεγάλη εμπειρία διότι ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμασταν σε πραγματικό στούντιο, οπότε ήταν μια τεράστια εμπειρία μάθησης που μας δημιούργησε έναν φοβερό ενθουσιασμό. Τα φωνητικά του Geoff, η κραυγή στο ξεκίνημα του τραγουδιού ήταν όλο αυτό που θέλαμε προκειμένου να δείξει τους φωνητικούς του μυς και το εύρος της φωνής του. Οι στίχοι βέβαια είναι όλοι τους ανόητοι, με θεματολογία από το φανταστικό. Οπότε πιστεύω πως είναι το συναίσθημα και το πώς ο Geoff το μεταφέρει, τα στοιχεία αυτά που κάνουν το τραγούδι heavy και συναρπαστικό. Εμείς αισθανόμασταν πως ήταν cool όλο αυτό αλλά θεωρούσαμε ότι ποτέ δε θα παιζόταν στο ράδιο. Και όμως αυτό συνέβη, άρχισε να παίζεται σε όλα τα ραδιόφωνα και μείς απλά δεν το πιστεύαμε. Ήμασταν όλοι μας 21 ετών τότε!»
Κάπως έτσι λοιπόν, οι QUEENSRYCHE βρέθηκαν να υπογράφουν συμβόλαιο στην EMI και το “Queen of the Reich” έφτασε να κατακλύζει όλα τα ραδιόφωνα της Αμερικής, κάτι στο οποίο συνέβαλε και το video clip. Για τη δημιουργία αυτού, ο σκηνοθέτης φρόντισε να μη βασιστεί στο φανταστικό περιεχόμενο των στίχων, προτιμώντας τη δική του φαντασία και μεταφέροντας την ιστορία σε σπηλιές, μπλέκοντας το παρελθόν με το μέλλον και δίνοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους στο συγκρότημα.
Παρά την παρωδία, το EP πούλησε εξαιρετικά και η αναμονή για το πρώτο ολοκληρωμένο στούντιο άλμπουμ τους ήταν μεγάλη.
Για πολλά χρόνια, το “Queen of the Reich” είχε σχεδόν πάντα μόνιμη παρουσία στα setlist των live εμφανίσεων του σχήματος, παρ’ όλα αυτά από κάποιο σημείο αυτό έπαψε να ισχύει. Ο Geoff Tate, είχε δώσει το 2012 σε συνέντευξη του την απάντηση για το λόγο που συνέβαινε αυτό, μιλώντας μάλλον απαξιωτικά για το τραγούδι, επηρεασμένος προφανώς από τα όσα είχαν προηγηθεί στους κόλπους της μπάντας από την οποία είχε αποχωρήσει λίγους μήνες νωρίτερα.
«Βασικά δεν είναι σχεδόν καθόλου δημοφιλές. Είναι αστείο βασικά πως πολλοί άνθρωποι δε γνωρίζουν το κομμάτι. Πολλούς δεν τους ενδιαφέρει το κομμάτι. Είναι ένα παλιό κομμάτι και φαίνεται. Είναι αστείες οι αντιδράσεις, επειδή βλέπεις πολλά κενά βλέμματα. Είναι τα ίδια βλέμματα που παίρνεις όταν παίζεις ένα νέο κομμάτι που πιθανότατα κανείς δεν έχει ξανακούσει. Απλά ο κόσμος δεν είναι εφάμιλλος με αυτό το κομμάτι. Υπάρχουν λίγοι σκληροπυρηνικοί οπαδοί που το ξέρουν το τραγούδι, ή τους αρέσει, αλλά η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν είναι έτσι. Άρα δεν είναι ένα κομμάτι που πραγματικά απολαμβάνω να τραγουδάω, αυστηρά επειδή στιχουργικά είναι αρκετά εφηβικό. Ήταν το πρώτο κομμάτι που γράφτηκε πριν 30 και χρόνια και προφανώς και δε μπορώ να συσχετιστώ με αυτό. Πιστεύω, για τα live, ότι είναι πάντα το καλύτερο για τον ερμηνευτή να πιστεύει πραγματικά στο υλικό που τραγουδάει ή παίζει. Αν δεν πιστεύεις σε αυτό, είναι πραγματικά δύσκολο να το στηρίξεις και να το κάνεις καλά σε ένα επίπεδο που να γίνεται πιστευτό. Για μένα, ειλικρινά δε μπορώ να συσχετιστώ με όλο αυτό το dungeons-and-dragons στιχουργικό περιεχόμενο αυτού του κομματιού. Είναι πραγματικά καρτουνίστικο και παιδικό για μένα».
Τα υπόλοιπα μέλη πάντως δεν φαίνονται να ασπάζονται την άποψη του τραγουδιστή, αφού με τον Todd La Torre πλέον, το κομμάτι είναι απαραίτητο σε κάθε τους συναυλία.
Να πούμε τέλος, ότι το “Queen of the Reich” κυκλοφόρησε σε μορφή single το 1984 σε radio edit έκδοση, έχοντας ως b-side το “The lady wore black”
Χαρά Νέτη
