Κυριακή βράδυ, και κατηφορίζουμε για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα προς τη περιοχή του Κεραμεικού. Σήμερα γυρίζουμε το ρολόι πίσω, 25 και πλέον χρόνια. Τότε που ο Σάκης Τόλης λεγόταν ακόμα Necromayhem, ο αδερφός του Θέμης, Necrosauron, και ακόμα έπαιζαν στη μπάντα τόσο ο Δημήτρης “Mutilator” Πατσούρης (YOTH IRIA πλέον – ακούστε το EP τους, ΣΚΟΤΩΝΕΙ) όσο και ο Γιώργος “Magus” Ζαχαρόπουλος (NECROMANTIA). Τότε που το black metal από την Ελλάδα, ήταν κάτι φρέσκο, μυστικιστικά όμορφο, μοναδικό και (όπως και σήμερα άλλωστε) αξιοσέβαστο από τον ευρύτερο ακραίο ήχο (NECROMANTIA, TATIR, KAWIR, VARATHRON, ZEMIAL και τα λοιπά). Καλά καταλάβατε, σήμερα η φάση είναι old school ROTTING CHRIST! Στο πλευρό τους, οι της σειράς τους DEATH COURIER, οι ελαφρώς μεταγενέστεροι ABYSSUS, και οι πρωτοεμφανιζόμενοι CURSED BLOOD.
Στις 7 παρά τέταρτο κατά το πρόγραμμα, οι CURSED BLOOD ανεβαίνουν στο σανίδι. Παιδιά, σκέτη απόλαυση ήταν αυτό το πράγμα! Ο καρπός μιας νύχτας έρωτα μεταξύ των ENTOMBED και MASTER, με τους AUTOPSY να παίρνουν μάτι σε μια γωνιά, είναι ελληνικός και λέγεται CURSED BLOOD. Με υλικό από το φοβερό τους demo “Taker of life” που βγήκε πέρυσι, πήραν πραγματικά κεφάλια! Θέλω άλμπουμ από αυτούς και οικογενειακή συναυλία, να μην μείνει ΤΙΠΟΤΑ όρθιο. Ολιγομίλητοι, αποδώσανε τα εύσημα εκεί που έπρεπε και τέλος. Θέλει πολλά κιλά κάκαλα με μόνο ένα demo να ζεσταίνεις το κόσμο, και αυτοί τα σέρνουν!
Οι ABYSSUS βγήκαν στην ώρα τους εν συνεχεία, φορτσάτοι και πεινασμένοι, με το ομώνυμο κομμάτι του φοβερού τους δίσκου “Into the abyss”. Για όποιον δεν τους γνωρίζει, πρόκειται για ένα υπέροχα γκρουβάτο παλαιάς κοπής death metal στο ύφος των πρώιμων DEATH, OBITUARY και ASPHYX. Χαράς ευαγγέλια για τον γράφοντα δηλαδή! Ακούσαμε εκτός από υλικό από το δίσκο (“Enthrone the insane”, “Those of the unholy”, “Visions of eternal pain”), και 2 κομμάτια από το “Unleash the storm” EP (ομώνυμο, “Operation ranch-land”) συν ένα καινούργιο από τον επερχόμενο τους δίσκο με τίτλο “Metal of death”. Έτσι, ωμά και θανατερά! Κάθε φορά που τους βλέπω, είμαι και πιο περήφανος γι’ αυτό το συγκρότημα. Αξίζουν ότι τους έρθει, γιατί το κυνηγάνε και το αγαπούν. Άξιοι!
Με το επόμενο συγκρότημα, γυρνάμε πίσω στην παλιά ακραία σκηνή της Ελλάδας. DEATH COURIER. Ένα όνομα που σε όσους έχουν βιώσει τη κυκλοφορία του “Demise” (1992), λέει ακόμα περισσότερα, από ότι σε αυτούς που τους βίωσαν με το “Perimortem” (2013) (ΔΙ-ΣΚΑ-ΡΑ). Death metal αμερικάνικης κοπής (CANNIBAL CORPSE/SUFFOCATION σχολής), αλλά και με μερακλίδικα thrash περάσματα, για να σταλεί ο σβέρκος για απόσυρση! Από τη μαγευτική Πάτρα, με αγάπη και κλωτσομπουνίδια. Ακούσαμε υλικό από τα 2 άλμπουμ τους, καθώς και ένα κομμάτι από τον επερχόμενο δίσκο, που αναμένεται μέσα στο Φεβρουάριο, καλώς εχόντων των πραγμάτων. Αφιερώσανε κομμάτι από το “Demise” στον παλιό τους κιθαρίστα Θοδωρή που έχει πεθάνει. Ευχαρίστησαν τους ROTTING CHRIST και συγκεκριμένα τον Σάκη, που τους προσκάλεσε τελευταία στιγμή σε μια τέτοια συναυλία – γιορτή του ακραίου ελληνικού underground (που αν μου επιτραπεί το σχόλιο, απείρως πιο ταιριαστές από τα support της πρώτης μέρας). Θερμά συγχαρητήρια, και με το καλό ο νέος δίσκος να τα σπάσουμε!
Στις 10, χαμηλώνουν τα φώτα. Τα σκηνικά έχουν στηθεί. “Feast on the grand whore”, και ο χρόνος παγώνει στο 1989, όταν οι ROTTING CHRIST, εγκατέλειπαν το grindcore που παίζανε στα 2 πρώτα demos (“Leprosy of death”, “Decline’s return” συν το split “The other side of life” με SOUND POLLUTION), για χάρη του black metal στο “Satanas tedeum” (από το οποίο ακούσαμε και το “The nereid of esgalduin”). Η συνέχεια μας πήγε στο “Thy mighty contract” και στο ανεπανάληπτο “Exiled archangels”….ύμνος στο ελληνικό black metal! Ένα βράδυ όπου οι ROTTING CHRIST ξαναγίνανε 17-18 χρονών που ξαναπαίζανε black metal τιμώντας όλο τους το παρελθόν ως και το εκπληκτικό και αγαπημένο του γράφοντος “Triarchy of the lost lovers”, με ένα Piraeus Academy, παρά την εμφανή κόπωση των παρευρισκομένων να ξαναγίνεται ΏΠΑ. Και το κάνανε τόσο καλά που συγχωρέσαμε τη “παρασπονδία” των “After dark I feel”/”Among two storms”. Ακούσαμε σχεδόν όλο το “Passage to arcturo” (“The forest of n’gai”, “The old coffin spirit”, “Gloria de domino inferni”), 6 κομμάτια σύνολο από το “Thy mighty contract” (“Transform all suffering into plagues”, “Fgmeth thy gift”, “The fourth knight of revelation part 1 & 2”, “The sign of evil existence”), μόλις 2 από το “Non serviam” (“The fifth illusion” και το ομώνυμο – ένα “Wolfera the jackal” ή ένα “Morality of a dark age” θα το ήθελα να πω την αμαρτία μου!), 2 από το “Triarchy of the lost lovers” (“King of a stellar war”, “Archon”), μέχρι και από το “Αποκαθήλωσις” EP…VISIONS OF THE DEAD LOVERS ΛΕΜΕ!
Κερασάκι στη τούρτα ήταν η πατροπαράδοτη διασκευή στο “Societas satanas” των THOU ART LORD, που κόσμησε τόσο τη μια όσο και την άλλη βραδιά. Μια και οι THOU ART LORD, δεν είναι live σχήμα, αλλά αυστηρά στούντιο, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ακούσουμε ένα κομμάτι τους έστω ζωντανά. Πραγματικά, δεν έχω τίποτα παρά σεβασμό για τους ROTTING CHRIST και το πως δομήσανε τις 2 βραδιές που περάσαμε στο Piraeus Academy. Με απόλυτο σεβασμό στον νέο και παλιό τους κοινό, δείξανε γιατί γίνανε πραγματικά σπουδαίοι, και κυρίως γιατί μέχρι σήμερα, αποτελούν φωτεινό άστρο για κάθε ελληνική μπάντα που θέλει να κάνει πράγματα. 100 λεπτά, και 18 τραγούδια μετά, ένα κατάμεστο Piraeus Academy, επιβεβαιώνει την διαχρονικότητα των βετεράνων της σκηνής, καθώς και την αγάπη του προς εκείνους. Και εις άλλα με υγεία!
Γιάννης Σαββίδης
Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσουρέας
