«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το άλμπουμ; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δεν θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: BARBARIAN SWORDS
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Fetid”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Base Record Production
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Panzer – Μπάσο, κιθάρες, πλήκτρα
Steamroller – Κιθάρες
Von Päx – Φωνητικά
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Instagram
YouTube
Spotify
Deezer
Μυστήρια περίπτωση οι BARBARIAN SWORDS. Μουσικά, είναι ένα σχήμα το οποίο έχει παντρέψει το black με το doom metal και μάλιστα με ιδιαίτερη επιτυχία, παρότι γενικά, δεν τα λες και συγγενικά είδη. Στιχουργικά, τα τρία πρώτα από τα συνολικά πέντε άλμπουμ της μπάντας, είχαν σημεία στα οποία ο γράφων διαφωνούσε κάθετα και ως εκ τούτου δεν έδωσε και ιδιαίτερες ευκαιρίες στο συγκρότημα. Το 2023, κυκλοφόρησαν το “Anti-dogma megaforce” όμως, στο οποίο βρίσκει κανείς μια διαφοροποιεί στιχουργική και μια κατεύθυνση, η οποία βρίθει φυσικά νιχιλισμού και μισανθρωπίας αλλά εν πάση περιπτώσει, απέφυγαν περίεργες σκοπέλους.
Φέτος, κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ, με την ονομασία “Fetid”. Το νέο τους άλμπουμ, αν το πιάσει κανείς καθαρά μουσικά, είναι ένα δυνατό μείγμα των παραπάνω αναφερθέντων ειδών, με σημεία στα οποία η μουσική είναι μεν πιο αργόσυρτη, τεχνηέντως και παραδόξως όμως δεν στερείται της έμφυτης επιθετικότητας της. Οι ρυθμικές κιθάρες είναι πολύ μπροστά, ακόμα και κατά την διάρκεια των σόλο, σε σημείο τέτοιο που να προσδίδουν έναν όγκο που σε συνδυασμό με τα πολύ δυνατά και δυναμικά τύμπανα, πετυχαίνουν έναν πολύ ιδιαίτερο ήχο, ο οποίος είναι και το μεγάλο τους ατού.
Τα φωνητικά, είναι σκέτο δηλητήριο, σχεδόν στάζουν μίσος, αντίστοιχο των στίχων που τραγουδούν. Το άλμπουμ, από την μέση περίπου και συγκεκριμένα από “Genocidal theogony” και εξής, αποκτά αρκετά περισσότερο doom ύφος από το πρώτο μισό, σβήνοντας κάπως έτσι με το μεγαλύτερο σε διάρκεια και πιο ατμοσφαιρικό κομμάτι του δίσκου, το “Not even light” (και που να το βρεις εδώ μέσα άλλωστε). Το πέμπτο άλμπουμ των Ισπανών, μάλλον είναι το καλύτερο της μέχρι τώρα καριέρας τους. Αρκετά πιο ώριμο, αρκετά πιο γεμάτο και πιο «ενήλικο». Πιστό στο στυλ που προφανώς οι συντελεστές του έχουν επιλέξει να υπηρετούν με μεγάλη ακρίβεια.
(8 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: FREEDOM
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Stay free!”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Wild Kingdom/Sound Pollution
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Mange Monroe – Φωνητικά, κιθάρα
Matte Gustafsson – Φωνητικά, κιθάρα
Magnus Lavér – Μπάσο
Ola Göransson – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Sound Pollution store
Facebook
Spotify
Bandcamp
Πριν από λίγες μέρες με παίρνει τηλέφωνο ο Τσέλλος και αφού αναλύσαμε τη νέα δισκογραφική δουλειά του Axel Rudi Pell (μόλις κλείσαμε κάθε σχετική κυκλοφορία είχε σβηστεί από τον εγκέφαλο), μου λέει ότι πρέπει οπωσδήποτε να ακούσω το νέο άλμπουμ των FREEDOM. «Αυτό είναι για σένα», μου τονίζει και θυμάμαι ότι πριν από λίγες μέρες μου είχε επιστήσει την προσοχή σε αυτούς και ένας άλλος καλός φίλος. Οπότε, έβαλα να ακούσω με συνοπτικές διαδικασίες το “Stay free!” και δεν χρειάστηκαν πάνω από 3 τραγούδια για να το τοποθετήσω στα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς!
Μιλάμε για μία πραγματική αποθέωση του rock ήχου από το New Jersey όπως αυτός αποτυπώθηκε στα τέλη του 1978 και στις αρχές των 80s. Και όμως αυτοί οι τύποι είναι Σουηδοί με μεγάλη εμπειρία στο σανίδι από διάφορες μπάντες όπως οι IN SOLITUDE και οι HEAVY FEATHER ενώ έχουν καταφέρει το σχεδόν αδύνατο: Να πιάσουν επακριβώς τον ήχο της εποχής με μία αναλογική παραγωγή που σε κάνει να πιστεύεις ότι ακούς δίσκο του 1979/80. Αμιγώς μουσικά το “Stay free!” χρωστάει πολλά στο Αφεντικό και την E STREET BAND (περιόδου 1978-1980) αφού τα περισσότερα τραγούδια βγάζουν μία αισθητική από “Darkness…” και “The River” ενώ δεν θα ήταν παράταιρο αν λέγαμε ότι ο Southside Johnny και γιατί όχι το ντεμπούτο των BON JOVI έχουν επηρεάσει καταλυτικά τους FREEDOM. Αν, μάλιστα, προσθέσετε στην εξίσωση και τον Jimmy Barnes τότε έχετε μία ξεκάθαρη εικόνα του ήχου των FREEDOM.
To “Stay free!” είναι ένας δίσκος άλλης εποχής. Είναι ένα σύνολο κομματιών που θα σας ταξιδέψει στις ημέρες εκείνες όπου δεν υπήρχαν social media και περισπασμοί και απολάμβανες τη μουσική διαβάζοντας τους στίχους. Οι FREEDOM έχουν να πουν πολλές ιστορίες μέσα από τα τραγούδια τους, η ποιότητα τους είναι αδιαμφισβήτητη και δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Nicke Andersson (HELLACOPTERS, LUCIFER) μιλάει πάντα με τα καλύτερα λόγια για αυτούς. Χωρίς δεύτερη σκέψη, το “Stay free!” συγκαταλέγεται με μεγάλη άνεση στα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Ακούστε το!
(8,5 / 10)
Σάκης Νίκας
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: GJENFERD
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Gjenferd” ή “Recorded at Grisehuset”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Apollon Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Vegard Bachmann Strand – Φωνητικά, κιθάρα
Jakob Særvoll – Φωνητικά, πλήκτρα
Samuel Robson Gardner – Μπάσο
Sivert Kleiven Larsen – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
orcd.co
YouTube
Γι’αυτό μου αρέσει τόσο αυτή εδώ η στήλη. Για τους FREEDOM που τρέλαναν τον Νίκα πιο πάνω, για τους GJENFERD που έρχονται και αυτοί από το πουθενά και κερδίζουν, με την σειρά τους, εμένα! Με καταγωγή από το Bergen αλλά σημείο δραστηριοποίησης το Kristiansand, αυτή εδώ η μπάντα αποτελείται από μέλη των KRYPTOGRAF, METUSALEM και Edvard Borneo… όσο μπορούν να σου πουν κάτι αυτά τα ονόματα. Και το ομότιτλο άλμπουμ, ή με εναλλακτικό τίτλο “Recorded at Grisehuset”, είναι το ντεμπούτο της.
Η αγάπη μου για τον «παλιακό», 70s vintage ήχο, είναι δεδομένη και πιθανότατα γνωστή, αν διαβάζεις ειδικά τούτη την στήλη. Δεν είναι λίγες οι φορές, ευτυχώς μάλιστα όλες τους καθ’ όλα δικαιολογημένες, που έχω ενθουσιαστεί με δίσκους οι οποίοι θέλουν να αναβιώσουν το πνεύμα και τον ήχο της χρυσής δεκαετίας του rock. Έρχονται λοιπόν οι GJENFERD, να προστεθούν κι αυτοί στις παραπάνω περιπτώσεις και να με «αναγκάσουν» να κρατήσω ένα ακόμη όνομα, έναν ακόμη τίτλο προς σημείωση. Για να δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά, τι συμβαίνει εδώ…
Στα μόλις έξι κομμάτια του δίσκου (τεράστιο ατού οι μικρές διάρκειες πλέον) η ποιότητα δεν κάνει εκπτώσεις. Hard rock, space/psych rock, πολύ ωραία riffs και leads, ακουστικές κιθάρες, φλάουτο, διπλά φωνητικά που συνδυάζονται υπέροχα και ένα κυρίαρχο και κυριαρχικό Hammond ως ο μεγάλος πρωταγωνιστής, είναι τα χαρακτηριστικά του. Όλα τα όργανα με τις φωνές έχουν εξαιρετική αλληλεπίδραση μεταξύ τους και αυτό δείχνει ΣΙΓΟΥΡΑ μια μπάντα που έχει δουλέψει πολύ τόσο τη μουσική της, όσο και τις μεταξύ των μελών της σχέσεις.
Αν τα μουσικά σου γούστα εμπεριέχουν τους γίγαντες των late 60s – mid 70s (από URIAH HEEP μέχρι HAWKWIND ή κι εγώ δε ξέρω τι) και σε σύγχρονη «μετάφραση» μπάντες σαν τους TAROT (τα είπαμε εδώ για το καινούργιο τους επίτευγμα) ή τους GHOST, τότε θα βρεις την προσπάθεια των Νορβηγών GJENFERD αρκούντως ελκυστική. Τέλος, εξαιρετική για το στυλ η παραγωγή των Hans Uhre και Iver Sandøy, υπέροχο το artwork και το layout του Robert Høyem.
Πλήρες το πακέτο. Άνοιξέ το.
(8 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: OSSILEGIUM
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “The Gods below”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Personal Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Exhul – Κιθάρες
Valr – Φωνητικά, κιθάρες
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Personal Records bandcamp
Ossilegium bandcamp
Facebook
Spotify
YouTube
Από την πλήρως ακμάζουσα Αμερικανική μαυρομεταλλική σκηνή μας έρχεται αυτή η κυκλοφορία, από ένα σχήμα το οποίο ονομάζεται πλέον OSSILEGIUM και με αυτή του την ονομασία, μετράει μόλις τέσσερα χρόνια ύπαρξης και ένα ΕΡ στο ενεργητικό του. Για να τους γνωρίσουμε όμως καλύτερα, πρέπει να αναφέρουμε, ότι στην πραγματικότητα, το σχήμα είναι αρκετά παλαιότερο και ξεκίνησε την διαδρομή του με την ονομασία EMPYREUS το 2019. Με εκείνη του την μορφή, κυκλοφόρησε τρία αξιόλογα ΕΡ, για να φτάσει πλέον φέτος με καινούργιο όνομα και μόνο ένα «αυθεντικό» μέλος, να κυκλοφορήσει το πρώτο του ολοκληρωμένο άλμπουμ.
Οι OSSILEGIUM επέλεξαν ένα όνομα, που στα λατινικά σημαίνει την συλλογή οστών μετά την εκταφή. Σωστή επιλογή θα έλεγε κανείς, μιας και η μουσική τους, κάτι τέτοιο φέρνει στο νου. Μακάβριο, απόκοσμο, grotesque. Black metal κοφτό, ευθύ, απότομο. Σφιχτοί ρυθμοί, γεμάτες, ογκώδεις κιθάρες, βομβαρδιστικά τύμπανα και παράλληλα κάποιες μελαγχολικές νότες από τις κιθάρες εδώ και εκεί.
Το “The Gods below”, προσπαθεί να σε περάσει από τις πόρτες του κάτω κόσμου, έχοντας μια αίσθηση και επιρροή από τεράστια σχήματα του παρελθόντος, όπως οι DISSECTION και οι SACRAMENTUM, με μελωδικά σημεία να διακόπτονται από καταιγιστικό riffing και φωνητικά που γδέρνουν τον λαιμό. Θεματολογία μυστικιστική, με επίκεντρο το χάος και το ύπουλο έρεβος.
Ένα παχύ μουσικό τοίχος, σκοτεινό και απόκοσμο, αλλά παράλληλα εθιστικό και εντυπωσιακό, είναι αυτό που σηκώνουν οι Αμερικανοί σε αυτήν την πρώτη πλήρη δισκογραφική τους απόπειρα και είναι να απορεί κανείς γιατί τους πήρε τόσο πολύ να το κάνουν. Παρόλα αυτά, σίγουρα είναι μια εκκίνηση άξια λόγου και ίσως και πολύ παραπάνω.
(8 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
