Αρχές της εβδομάδας, έχεις φάει την κρυάδα της Δευτέρας μετά από ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο, πηγαίνεις για δουλειά αλλά γνωρίζεις ότι η Τρίτη που ξημερώνει είναι κάπως διαφορετική από τις άλλες. Και αυτό, γιατί το βράδυ υπήρχε η συναυλία των TESTAMENT στο GAGARIN 205, οπότε είχες/είχα και διαφορετική διάθεση. Το πακέτο ήταν αρκετά ελκυστικό, καθώς μαζί με τους θρύλους του Bay Area thrash θα έπαιζαν και δύο δικά μας, άκρως αξιόλογα σχήματα, οι ΚΑRMA VIOLENS και οι CONVIXION.
Με το κρύο να είναι αρκετά τσουχτερό, ξεκίνησα για να πάω στη συναυλία στο γνωστό και μη εξαιρετέο χώρο στη Λιοσίων. Φτάνοντας εκεί είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος από νωρίς, πράγμα που με χαροποίησε (αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν μεσοβδόμαδα η συναυλία). Οι πόρτες άνοιξαν ακριβώς στις 19.30, όπως είχε ανακοινωθεί και όλα έδειχναν να λειτουργούν άψογα.
Στις 20.00 ακριβώς έκαναν την εμφάνισή τους στο σανίδι του Gagarin οι ΚΑRMA VIOLENS μπροστά σε 200 περίπου άτομα. Η μπάντα πολύ καλά στημένη ξεκίνησε να παίζει και οι νότες του ‘Christian lovers’ γέμισαν το χώρο. Προς μεγάλη απογοήτευση ο ήχος ήταν αρκετά κακός όπου και μετά βίας προσπαθούσα να ακούσω τα riff του τραγουδιού! Η μπάντα μετά το αρχικό άγχος άρχισε να αισθάνεται πιο άνετα πάνω στη σκηνή. Συνέχισαν με τα ‘Si vis vitah para mortem’ και ‘Floating in sadness’, με τον κόσμο να συμμετέχει δειλά-δειλά στις προτροπές του Mάριου. Ο δε ήχος συνέχισε σε κακά επίπεδα, πράγμα που δε βοήθησε το συγκρότημα να βγάλει προς τα έξω όλη του τη δυναμική. Μέσα σε όλα αυτά η προσέλευση του κόσμου γινόταν με συνεχή ροή και βρήκε τους ΚΑRMA VIOLENS να παίζουν το ‘Incubation day’ σε παραπάνω από 300 άτομα. Το συγκρότημα έκλεισε την εμφάνισή του με δύο καινούργια τραγούδια, αποσπώντας το ζεστό χειροκρότημα των όσων βρισκόντουσαν εκείνη την ώρα στο Gagarin, δίνοντας τη σκυτάλη στο έτερο support, τους CONVIXIOΝ.
Set list: ‘Christian lovers’ / ‘Death is symbolic’ / ‘Si vis vitah para mortem’ / ‘Floating in sadness’ / ‘Incubation day’ / συν δύο καινούργια τραγούδια
Με το απαραίτητο διάλειμμα για τις απαιτούμενες αλλαγές στη σκηνή, στις 20.50, οι old school thrashers CONVIXION βγήκαν στη σκηνή. Γνωρίζοντας ότι είναι μία μπάντα που δίνει το 110% στα live της, δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από την ισοπέδωση. Ο χώρος είχε σχεδόν γεμίσει και οι νότες του ‘Fist and agony’ έφεραν τα πρώτα headbanging στο χώρο. Ο ήχος και πάλι ήταν μέτριος, χαμηλός, αλλά η μπάντα έδειξε να μην πτοείται από αυτό. Συνέχισαν με άλλα δύο τραγούδια από την πρόσφατη κυκλοφορία τους, τα ‘E.A.D.’ και ‘In days of rage and nights of wrath’, με τον κόσμο να συμμετέχει πλέον αρκετά στα τραγούδια του συγκροτήματος. Η ώρα για το πρώτο pit είχε φτάσει καθώς οι CONVIXIOΝ άρχισαν να παίζουν το ‘A matter of faith’. Ξαφνικά ό ήχος φτιάχνει αλλά απ’ ότι φάνηκε ήταν παροδικό καθώς στα επόμενα δύο τραγούδια, τα ‘Wings of vengeance’ και ‘Morbid encounter’ (instumental) επανήλθε στα προηγούμενα χαμηλά επίπεδα. Βουτιά ξανά στο παρελθόν και ήρθε η σειρά των ‘Black magic night’ και το κλείσιμο του set με το ‘Drink metal’, όπου και έγινε ο κακός χαμός με την πλειοψηφία του κόσμου να επιδίδεται σε mosh pit και να τραγουδάει το ρεφραίν! Και μιας και όλοι ήμασταν αρκετά ευχαριστημένοι με αυτό που είχαμε δει, οι CONVIXIOΝ μας χάρισαν και μια κολασμένη διασκευή του ‘Violent and force’ των EXCITER! Με αυτόν τον τρόπο έκλεισε μια άκρως επαγγελματική εμφάνιση από τους CONVIXIOΝ χωρίς πολλές φανφάρες, μεστή και δυνατή δίνοντας με τον καλύτερο τρόπο την σκυτάλη στους TESTAMENT.
Set list: ‘Fist and agony’ / ‘E.A.D.’ / ‘In days of rage and nights of wrath’ / ‘Wings of vengeance’ / ‘Morbid encounter’ (instumental) / ‘Black magic night’ / ‘Drink metal’ / ‘Violent and force’ (EXCITER cover)
Θέλω να αναφέρω ότι ο κακός ήχος δεν βοήθησε καθόλου και τα δύο συγκροτήματα. Εκτελεστικά και οι δύο μπάντες ήταν αρκετά καλές και φάνηκε στο χειροκρότημα και τη ζεστασιά που έλαβαν από το αθηναϊκό κοινό. Αν βοηθούσε και ο ήχος θα μιλάγαμε για πολύ καλές εμφανίσεις.
Nτίνος ‘Benjamin Breeg’ Γανίτης
Με την τέταρτη επίσκεψή τους στη χώρα μας, λίγους μήνες μετά την πρόσφατη αναβολή της εμφάνισής τους τον περασμένο Αύγουστο, οι Bay Area thrashers TESTAMENT γνώριζαν ότι δεν είχαν δύσκολο έργο μπροστά τους. Το κοινό από κάτω είχε όρεξη και περίμενε απλά το έναυσμα από τους ίδιους για να ξεκινήσει η κλοτσοπατινάδα. Τα πέντε μέλη του συγκροτήματος χωρίς κάποια ιδιαίτερη εισαγωγή πάτησαν το πόδι τους στη σκηνή και οι πρώτες νότες του “Brotherhood of the snake”, το ομότιτλο τραγούδι από την ολοκαίνουρια δουλειά τους, ξεχύθηκαν από τα ηχεία. Mε τα “Rise up” και “Pale king” οι TESTAMENT συνεχίζουν να τιμούν το παρόν όπως και το πιο πρόσφατο παρελθόν τους, με τον ήχο δυστυχώς να μην είναι σύμμαχός τους, αλλά από την άλλη το συγκρότημα φαίνεται να ευχαριστιέται που παίζει μπροστά στο δικό τους ακροατήριο και όχι σε αυτό των AMON AMARTH των οποίων και άνοιγαν λίγες μέρες πριν.
Βουτιά στο παρελθόν με τα “Disciples of the watch” και “New order”, με το κοινό στις μπροστινές γραμμές να αντιδρά αφηνιασμένο, με ενισχύσεις να έρχονται συνεχώς από τα μετόπισθεν και το “Practice what you preach” να μας χτυπάει αλύπητα. Ευτυχώς στο “Dark roots of the earth” o ήχος βελτιώνεται αισθητά, με τις κιθάρες να έρχονται κάπως στο προσκήνιο αν και μέχρι το τέλος της συναυλίας δεν έφτασε ποτέ στα επιθυμητά επίπεδα και δεν ήταν λίγες οι φορές που χρειαζόσουν μερικά δευτερόλεπτα για να καταλάβεις ποιο τραγούδι έπαιζαν . Ο Gene Hoglan πάντα κτήνος πίσω από τα τύμπανα, όπως και ο Chuck Billy που στα 54 βρυχάται και δίνει πόνο στις πιο μελωδικές στιγμές, μπορεί να ήταν αυτοί που έκλεβαν αρχικά την παράσταση αλλά όλοι γνωρίζουμε πως το κιθαριστικό δίδυμο των Eric Peterson και Alex Skolnick είναι αυτό που εκτοξεύει αυτά τα riff και θεϊκά solo αντίστοιχα και με τον «πολύ» Steve DiGiorgio να δείχνει τόσο άνετος λες δεν είχε αποχωρήσει ποτέ από τους TESTAMENT, αποδεικνύοντας πως παρά τις τόσες αλλαγές στη σύνθεσή τους, η απόδοση της μπάντας στο σύνολό της δεν προδίδει τα 33 χρόνια που κουβαλά στην πλάτη της.
Μην ξεχνάμε βέβαια πως έπαιζαν σε ένα κοινό που με τις αντιδράσεις του δεν άφηνε περιθώριο για κάτι λιγότερο και οι TESTAMENT τους ανταμείβουν με τα αρχαία “The preacher”, “Into the pit” και “Over the wall” για να έρθει η απόλυτη συντριβή με τα “D.N.R. (Do not resuscitate)” και “3 days in darkness” από το “The gathering” και το sing-along-anthem “Alone in the dark”. Όταν ο Chuck Billy ρωτάει από το κοινό ποιο άλλο τραγούδι επιθυμούν να ακούσουν, σχετικά με το “Low” μας πληροφορεί πως δεν θα το παίξουν παρά την επιθυμία του Gene Hoglan και μετά από μία mini-σύσκεψη επί σκηνής δίνουν ξανά το λόγο στο κοινό ζητώντας του να διαλέξουν ανάμεσα στο “First strike is deadly” και “More than meets the eye”, με το δεύτερο να αποδίδεται ζωντανά στη συνέχεια.
Σε αυτό το σημείο θα σας προέτρεπα να διαβάσετε το σχετικό άρθρο του αρχισυντάκτη του Rock Hard, Σάκη Φράγκου, σχετικά με το πόσο προετοιμασμένοι ήταν ή θα έπρεπε να είναι γι’ αυτά τα one-off show οι TESTAMENT και ομολογώ πως πέρασαν κι από μένα αυτές οι σκέψεις. Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα όταν το συγκρότημα αποφασίζει αυθόρμητα να παίξει επιπλέον τραγούδια που πιθανότατα να μην έχει προβάρει , με το όποιο ρίσκο (σιγά τα ωά) αλλά από τη στιγμή που παίρνεις την απόφαση να αποσχιστείς από μία περιοδεία η οποία λίγες μέρες μετά περνάει από την ίδια πόλη/χώρα, πιστεύω πως οφείλεις ως headline act ένα πιο μακροσκελές set ή να είσαι καλύτερα προετοιμασμένος και να μην αφήνεις περιθώρια αμφισβήτησης. Για να είμαι ειλικρινής πέρασα πολύ όμορφα καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας και πιο πολύ με ενόχλησε που δεν τιμήθηκε όλη τους τη δισκογραφία παρά οι σκέψεις που μόλις αναφέραμε.
Το τέλος ήρθε με το “Formation of damnation” όπου ο Chuck Billy κατά τη διάρκειά του ανακοίνωνε αστειευόμενος στα υπόλοιπα μέλη διάφορους τίτλων τραγουδιών όπως τα “Burnt offerings”, “Dog faced gods” και “The ballad” εκτός άλλων με τον Steve DiGiorgio να αντιδρά γελώντας κάνοντας του νόημα «ούτε καν». Ανακοινώνοντας νέα ευρωπαϊκή περιοδεία μέσα στο 2017, μας αποχαιρέτησαν μετά από μιάμιση ώρα set με ένα μεγάλο χαμόγελο στα πρόσωπά τους, με το κοινό από κάτω να περιμένει υπομονετικά για ένα encore που δυστυχώς δεν ήρθε ποτέ. Παρά τις προσδοκίες που είχε ο καθένας μας απολαύσαμε μία εκρηκτική εμφάνιση που ξεδίψασε όσους δεν τους είχαν δει ποτέ στο παρελθόν ή περίμεναν υπομονετικά 7 χρόνια από την τελευταία φορά στο Rocking Athens Festival. Εις το επανιδείν.
Κώστας Αλατάς
Set-list:
“Brotherhood of the snake”
“Rise up”
“Pale king”
“Disciples of the watch”
“New order”
“Practice what you preach”
“Dark roots of the earth”
“Stronghold”
“The preacher”
“Into the pit”
“Over the wall”
“D.N.R. (Do not resuscitate)”
“3 days in darkness”
“Alone in the dark”
“More than meets the eye”
“Formation of damnation”
Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσουρέας
