ΟΝΟΜΑ ALBUM: “The house of blue light” – DEEP PURPLE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1987
ΕΤΑΙΡΙΑ: Polydor
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Roger Glover
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Ian Gillan
Μπάσο – Roger Glover
Τύμπανα – Ian Paice
Κιθάρα – Ritchie Blackmore
Πλήκτρα – Jon Lord
Οι DEEP PURPLE έχουν καταφέρει και έχουν εκπλήξει τους πάντες με την επανασύνδεση τους και την απίστευτη ποιότητα του κλασικού (πλέον) “Perfect strangers”. Ειλικρινά, δεν θα πρέπει να περίμενε ούτε και ο πιο φανατικός οπαδός τους ένα τέτοιο ονειρικό comeback καθώς σπάνια συμβαίνει η καλλιτεχνική καταξίωση και αποδοχή να συμβαδίζει με την εμπορική επιτυχία. Κι όμως, οι PURPLE τα είχαν καταφέρει περίφημα και η περιοδεία που ακολούθησε το αποδείκνυε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο. Ωστόσο κάπου εκεί ξεκίνησαν τα χρόνια προβλήματα της μπάντας και οι παλιοί δαίμονες (βλ. κόντρα Blackmore-Gillan) άρχισαν δειλά δειλά να κάνουν ξανά την εμφάνιση τους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και με την πίεση της πρόσφατης επιτυχίας τους, μπήκαν στο studio οι PURPLE για να ηχογραφήσουν το διάδοχο του “Perfect strangers”.
H εταιρεία και το management προτρέπει το συγκρότημα να εκμεταλλευτεί τις εξελίξεις στην τεχνολογία και να τις ενσωματώσει στην παραγωγή του νέου δίσκου. Πίσω από την κονσόλα, ο συνήθης ύποπτος Roger Glover προσδίδει έναν μοντέρνο ήχο ο οποίος, η αλήθεια είναι, αφαίρεσε κάτι από την αιχμή του συγκροτήματος και ο χρόνος έδειξε ότι δεν ταίριαζε με το γενικότερο ύφος των PURPLE. Να ξεκαθαρίσουμε κάτι σε αυτό το σημείο. Τα περισσότερα τραγούδια του “The house of blue light” δεν είναι διόλου άσχημα. Το αντίθετο. Αν όμως τα συγκρίνουμε με αυτά που είχαν συνθέσει πριν από τρία χρόνια, τότε η πλάστιγγα γέρνει σαφώς στη μεριά του “Perfect strangers”. Αν τα εξετάσουμε όμως μεμονωμένα, τότε θα δούμε ότι ενείχαν όλα τα κλασικά στοιχεία των PURPLE αν και οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η πλαστικοποιημένη παραγωγή (το μεγάλο μειονέκτημα του δίσκου) δεν βοήθησε στην τελική αποτίμηση του “The house of blue light”. Παρόλα αυτά, δεν είναι δυνατό να αγνοήσουμε την ποιότητα κομματιών σαν τα “The Spanish archer”, “The unwritten law” και “Dead or alive”.
Η συνέχεια για τους DEEP PURPLE θα ήταν εξίσου ταραχώδης όπως και ολόκληρη άλλωστε η ιστορία τους (τουλάχιστον μέχρι το 1994).
Did you know that:
– Το τραγούδι “Mitzi Dupree” βασίζεται σε μία πραγματική ιστορία; Πρόκειται για τη γνωριμία του Ian Gillan με την εν λόγω κυρία με το περίεργο όνομα κατά τη διάρκεια μίας πτήσης. Αλήθεια, μπορείτε να φανταστείτε το επάγγελμά της Mitzi Dupree;
– Δύο video-clips γυρίστηκαν για την προώθηση του δίσκου. Πρόκειται για το “Bad attitude” και το “Call of the wild”. Για την ιστορία μόνο στο πρώτο εμφανίζονται οι DEEP PURPLE.
– 17 χρόνια μετά το κλασικό (αν και σχετικά υποτιμημένο) “Hard lovin’ man”, οι DEEP PURPLE παρουσιάζουν την…άλλη πλευρά του νομίσματος με το τραγούδι “Hard lovin’ woman”.
Σάκης Νίκας
