a
ΜΠΑΝΤΑ: BANZAI
ΑΛΜΠΟΥΜ: “Duro y potente”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1984
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: WEA
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Dave Holland
ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΙΣΚΟΥ:
José Antonio Manzano — φωνητικά
Salvador Domínguez — κιθάρες
Tibu — μπάσο
David Biosca — ντραμς
Ναι κύριοι. Ισπανία δεν είναι μόνο η La Liga, η Barcelona, η Real Madrid, ο Messi και ο CR7. Εκτός από το πολύ καλό φαγητό, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ της και τις μαγευτικές τις παραλίες, εξάγει και πάρα πολύ καλό heavy metal. Κοιτάζοντας τα CD μου, το μάτι μου έπεσε πάνω στους BANZAI. Η αλήθεια είναι πως εκείνη την στιγμή ο τρου μέτσολ εαυτός μου βγήκε προς τα έξω, η φράντζα μεγάλωσε από μόνη της και αισθάνθηκα για λίγο Τσέλλος. Σκέφτηκα, σαν μέταλλο βαρύ και ασήκωτο που είμαι ας βάλω να ακούσω αυτό το διαμάντι του ισπανικού αντεργκράο.
Και ιδού κυρίες και κύριοι, μετά από λίγη ώρα ο υπολογιστής άνοιξε και το γράψιμο ήταν πλέον μονόδρομος. Οι Ισπανοί με αυτήν την δεύτερη κυκλοφορίας του θέλησαν να κάνουν το μεγάλο μπαμ και να βγουν από τα στενά όρια της χώρας τους. Δεν το κατάφεραν και πραγματικά είναι και λίγο κρίμα, αν και στο heavy metal σε γενικές γραμμές, λαμβάνεις ότι αξίζεις. Ίσως οι BANZAI να άξιζαν κάτι περισσότερο αλλά αυτό δε θα το μάθουμε ποτέ. Ο δίσκος περιέχει 10 τραγούδια καταπληκτικού hard ‘n’ heavy έτσι όπως το όρισαν οι DOKKEN, RATT και λοιπές δυνάμεις. Εξαιρετικά mid tempo τραγούδια, πολύ όμορφα ρεφραίν, καταπληκτικά solo. Ο Salvador Domínguez κεντάει στις κιθάρες και πως όχι άλλωστε αφού όπως λέει ο μύθος ήταν για ένα φεγγάρι παρτενέρ του John Sykes στους TYGERS OF PAN TANG και έμαθε δίπλα σε ένα από τους καλύτερους. Ο δίσκος αποπνέει φρεσκάδα, είναι έξυπνα δομημένος, έχει πανέμορφες στιγμές όπως τα “Grita”, “Mr Hynde” με το N.W.O.B.H.M. ρεφραίν του, το ομώνυμο με το παλαιολιθικό του intro riff που οδηγεί το τραγούδι σε ένα ασύλληπτο mid tempo έπος, το “No pierdas el tren” που είναι και αυτό στα χνάρια του “Mr Hynde”, δηλαδή N.W.O.B.H.M. και άγιος ο Θεός!
Αυτές είναι και οι κορυφαίες στιγμές του δίσκου χωρίς τα υπόλοιπα τραγούδια να υστερούν σε κάτι. Το άλμπουμ είναι εξαιρετικό και ακούγεται νεράκι χωρίς να κουράζει στο ελάχιστο. Αναφέρεται κυρίως στους οπαδούς του underground metal χωρίς να σημαίνει πως οι έξω από τον χώρο δε θα βρουν στοιχεία τα οποία θα λατρέψουν. Θεωρώ πως είναι ένα άλμπουμ που θα σας κάνει συντροφιά για πολλές βραδιές αν προτιμήσετε την ακρόασή του.
“Noche negra” (έπος) που λένε και οι BANZAI.
Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης
