Η Cristina Scabbia (LACUNA COIL) blog-άρει στο ROCK HARD

0
570
Lacuna Coil Milano, Italy












Lacuna Coil 2011-5Γεια σου Ελλάδα!

Αυτή τη στιγμή γράφω από το San Jose στην California, όπου παίζουμε απόψε στο Gigantour με τους VOLBEAT, τους MOTORHEAD και τους MEGADETH.

Επιτέλους έχει ήλιο έξω και είμαι χαρούμενος που μπορούμε να κρεμάσουμε τα χοντρά μπουφάν μας, έστω και για μία ημέρα. Πιστεύω ότι το κρύο θα ξαναέρθει σύντομα, όταν σε λίγες μέρες θα φτάσουμε στο Denver!

Η περιοδεία πηγαίνει καλά. Μεγάλοι συναυλιακοί χώροι, σπουδαία συγκροτήματα, φανταστικά crew και περνάμε τέλεια, παίζοντας μία μίξη παλιών κομματιών και νέου υλικού από το “Dark adrenaline”. Το διαφορετικό κοινό που μαζεύει το κάθε συγκρότημα της περιοδείας, αντιδρά πολύ καλά στο set μας κι αυτό μου δίνει ώθηση κάθε βράδυ και είμαι έτοιμη να «παλέψω» στη σκηνή.

Το να περιοδεύεις όμως, δεν είναι πάντα τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Δεν μιλάω μόνο για τη διαρκή τρέλα του ταξιδιού, τα αεροδρόμια, τα jetlags που με κάνουν να μην ξέρω ποτέ ποια μέρα ή ώρα είναι, αλλά και το να είσαι σ’ ένα tour bus μαζί με άλλους 11 (και μερικές φορές περισσότερους) ανθρώπους και τις προσωπικές τους συνήθειες.

Το πρόγραμμα είναι τόσο τρελό μερικές φορές, που δεν προλαβαίνω να κοιμηθώ καθόλου ανάμεσα στις συναυλίες και νιώθω σαν ένα ζόμπι που περιφέρεται στο αεροδρόμιο. Το να είμαι μακριά από τα αγαπημένα μου πρόσωπα, με κάνει να αισθάνομαι νοσταλγία για το σπίτι και την πατρίδα μου πολύ συχνά, αλλά αυτό είναι το μονοπάτι που διάλεξα κι αισθάνομαι ευλογημένη που μπόρεσα να κάνω το μεγαλύτερο πάθος μου, επάγγελμα, αλλά φίλοι μου, δεν είναι καθόλου εύκολο, πιστέψτε με.

Πρέπει πάντως να πω ότι οι LACUNA COIL είναι πολύ καλά οργανωμένοι. Όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε μάθει ότι το tour bus είναι ένα πραγματικό κινούμενο σπίτι, το οποίο έχει ΑΝΑΓΚΗ από μερικές ανέσεις. Πρώτα απ’ όλα, μία μηχανή καφέ (ο κανόνας είναι ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να πακετάρει ιταλικό καφέ στην τσάντα του πριν φύγουμε από τα σπίτια μας, στην αρχή κάθε περιοδείας), ένα γκριλ για μπάρμπεκιου και για σάντουιτς (ρωτήστε τα διάφορα μέλη του crew μας ανά καιρούς, που έχουν απολαύσει τα ψησίματά μας, με καφέ μόκα στο τέλος) και φυσικά έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (τι Ιταλοί ήμαστε;). Αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε ότι έχουμε μία σχετική «χλιδή» όταν είμαστε στο δρόμο.

Ξεχάστε τα ξενοδοχεία και τις πισίνες. Βασικά είμαστε τσιγγάνοι που ακολουθούμε τον ήλιο.

Το μόνο «μελανό σημείο» και συγχωρήστε τα γαλλικά μου, είναι ότι δεν μπορείς να τα κάνεις στο λεωφορείο, εξαιτίας του αποχετευτικού συστήματος… Σκεφτείτε μας την επόμενη φορά που θα καθίσετε στην τουαλέτα σας, επειδή δεν θα δούμε τη δική μας για αρκετούς μήνες.

Η κουκέτα είναι η μικρή ήσυχη ζώνη του καθενός στο τέλος της ημέρες και το μόνο μέρος που μπορεί κανείς να έχει μία έννοια προστασίας της ιδιωτικής ζωής. Τράβα βρες τώρα δηλαδή!

Είναι φοβερό το ότι βλέπεις πως κάθε κουκέτα αντανακλά την προσωπικότητα κάθε προσώπου.

Ο Criz κοιμάται ακριβώς μπροστά μου και είναι ο κομπιουτεράς της παρέας. Το μόνο που βλέπεις είναι καλώδια να βγαίνουν από τον τοίχο και σκληρούς δίσκους στο στρώμα.

Ο Maus, είναι ο σχολαστικός. Βάζω στοίχημα ότι και ο πιο πειθαρχημένος στρατιωτικός δεν θα έκανε το κρεβάτι του τόσο τέλεια στρωμένο όπως το δικό του.

Δεν έχει τύχει να δω την κουκέτα του Pizza, επειδή είναι σχεδόν συνέχεια μέσα. Μάλλον ο Marco και ο Andrea είναι οι πιο ισορροπημένοι, χαχα!

Η δική μου κουκέτα είναι γεμάτη από διάφορα πράγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός μαξιλαριού κουκουβάγιας, ενός χαλιού από τίγρη (φυσικά είναι ψεύτικο) κι ένας μικρός, λούτρινος βίσωνας (κι εννοείται και ρούχα… Δεν πιστεύω ότι ακόμα χωράω μέσα σ’ αυτά). Είμαι πεπεισμένη ότι υπάρχει ένα τρελό, δεκάχρονο αγόρι μέσα στο κορμί μου που έχει σχήμα γυναίκας, το οποίο είναι έτοιμο να βγει έξω ανά πάσα στιγμή.

Τα σεντόνια μου πρέπει να είναι απολύτως καθαρά, αλλιώς φρικάρω.

Μερικές φορές μπαίνω στη διαδικασία να κάνω τη σπιτονοικοκυρά, καθαρίζω το εσωτερικό του λεωφορείου, ψεκάζω για να μυρίζει ωραία, αλλά και για να εξολοθρέψω τα έντομα και βάζω τα πράγματα στη θέση τους.

Αυτό μου θυμίζει ότι πρέπει να ετοιμάσω το κρεβάτι μου τώρα και να βάλω την κουκουβάγια, την τίγρη και τον βίσωνα να κοιμηθούν. Αυτοί θα προστατεύουν την κουκέτα μου από τους επισκέπτες απόψε.

Love ‘n metal,

CS