Θα σας πω κάτι, χρησιμοποιώντας έναν στοχασμό του Γάλλου Νομπελίστα, Αλμπέρ Καμύ. «Οι σκέψεις δεν είναι ποτέ ειλικρινείς. Οι συγκινήσεις είναι»… Τέτοια, ειλικρινής, ήταν και η συγκίνησή μου, όταν πληροφορήθηκα πριν από κάποιους μήνες, ότι έρχεται και πάλι για δύο συναυλιάρες στην Ελλάδα, ο θρυλικός τραγουδιστής των πρώτων δύο άλμπουμ των IRON MAIDEN, Paul Ντι’Άννο!
Μετά τα τρία απίστευτα, γεμάτα κόσμο (sold out), συναισθήματα, συγκινήσεις και αναμνήσεις (“Iron Maiden” & “Killers” είναι αυτά και είμαι γνωστός fan τους) live του 2022 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, δίπλα στον δικό μας, στον τιτανοτεράστιο Gus G, ο Paul έρχεται και πάλι αυτές τις μέρες (02/12 & 03/12) για να ταξιδέψει τους πιστούς οπαδούς, τους δικούς του και των Early Days των MAIDEN, ξανά πίσω στην… «πατρίδα»! Γιατί, όπως συνηθίζω να λέω, η πιο λατρεμένη πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία και οι μνήμες. Και κάπου εκεί, βρίσκονται και οι μουσικές που πρωτοακούσαμε, τα τραγούδια που αγαπήσαμε, οι φωνές και οι στίχοι που συνόδευσαν τους πιο ωραίους έρωτες, τις βόλτες και τα βράδια μας…
Paul Di’Anno, λοιπόν. “Beast over Greece”. Το Θηρίο έρχεται στην Ελλάδα. 2 Δεκεμβρίου, Σάββατο, στο Gagarin Live Music Space 205 στην Αθήνα και 3 του μήνα, μία μέρα αργότερα, στο Principal Club Theater στη Θεσσαλονίκη. Ανυπομονώ να τον ξαναδώ, παρότι πέρασε μόλις ένας χρόνος από τα περυσινά του live. Θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους θα είμαι ΕΚΕΙ, μπροστά μπροστά, κοντά στο αιώνιο “Wrathchild” & “Phantom of the Opera” των MAIDEN, φτιάχνοντας ένα Top10 καθαρά προσωπικό. Πάμε…
- Όπως ήδη ανέφερα, είμαι Ντι’Αννικός! Αγαπώ τη φωνή του Παυλάρα και όλα τα τραγούδια των πρώτων δύο άλμπουμ των ΙΜ. Με «ταξιδεύουν» όχι μόνο σε παλιότερα, πιο ωραία και ανέμελα χρόνια, τουλάχιστον για εμάς εδώ, στην Ελλάδα, αλλά -χωρίς να έχω ζήσει εκεί- και στα δρομάκια του αγαπημένου μου Λονδίνου, στα τέλη του προηγούμενου αιώνα.
Η όλη ατμόσφαιρα στα πρώτα δύο, στο IRON MAIDEN και στο Killers, μου έβγαζε ανέκαθεν κάτι λίγο πιο… θριλερικό, πιο περιπετειώδες, σαν να περπατάει κάποιος, δηλαδή, στα στενά του East End, κάπου κοντά στο Cart & Horses Pub (ήμουν εκεί προ ημερών) ή στο γήπεδο της West Ham, και να του την «πέφτουν» ληστές, χούλιγκαν, συμμορίτες! Αυτή την ατμόσφαιρα, το συγκεκριμένο feeling θα έχω και το Σάββατο με την παρέα μου στο Gagarin. - Τα “Iron Maiden” & “Killers” είναι τα δύο πιο αγαπημένα μου άλμπουμ από τους IM (την πεντάδα κλείνουν τα “Number of the Beast”, “Somewhere in Time” & “X-Factor”)! Και ο Paul είναι ο αγαπημένος μου frontman από την μπάντα και ένας από τους 5-10 πιο αγαπημένους μου ever (άλλο οι αγαπημένοι ενός ανθρώπου και άλλο οι πιθανώς κορυφαίοι στη μουσική βιομηχανία, λόγω καριέρας ή… οκτάβας)!
Chris Cornell, Paul Di’Anno, James Hetfield, Bon Scott, Bon Jovi, Steven Tayler, Jim Morisson, Midnight, Paul Rodgers, Steve Perry, David Coverdale, Ian Gillan και Blaze Bayley είναι, λοιπόν, οι δικοί μου (Freddy Mercury, Dio, Lemmy και Ozzy δεν μπαίνουν σε καμία εξίσωση-συζήτηση, γιατί είναι απλά ΘΕΟΙ). Από τη στιγμή που μου δίνεται, λοιπόν, η ευκαιρία να βρεθώ κοντά στον Paul και ν’ ακούσω όλους τους ύμνους από εκείνα τα άλμπουμ/χρόνια, δεν θα μπορούσα να μην την αρπάξω. - Όταν στην Ελλάδα (εδώ ζούμε, γι’ αυτό το επισημαίνω) πληρώνεις κάνα 20-30άρι ευρώ μόνο και μόνο για να μπεις σ’ ένα νυχτερινό μαγαζί όπου εμφανίζεται ζωντανά ο κάθε… Αργυρός και Χρυσός (hi, Τέρη!) ή πληρώνεις πάνω από 50€ κατ’ άτομο για να ακούσεις όλους αυτούς τους εγχώριους σταρ (;) πίνοντας και ένα ποτό, τότε νομίζω πως είναι ΔΩΡΟ τα 20-25€ που θα δώσεις, για να ζήσεις από κοντά τις Early Days των IRON MAIDEN με τη συγκλονιστική παρουσία του Paul Di’Anno. Ακόμη κι αν τον άκουσες πέρυσι, ένα χρόνο πριν. Σε τελική… σήμερα είμαστε και αύριο δεν είμαστε! Όχι μόνο ο Paul, και ο κάθε επιβαρυμένος στην υγεία του Rock Star, αλλά όλοι μας. Το 2019 είχα δώσει, άλλωστε, πολλά παραπάνω (40-90€), για να ακούσω τον Bruce Dickinson στο Θέατρο Παλλάς να διηγείται ιστορίες από το βιβλίο του, δηλαδή, από την προσωπική του ζωή…
Ο Παυλάρας είναι για μένα, λοιπόν, και ένας living legend, ένας ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΘΡΥΛΟΣ. Άρα το ερώτημα είναι «γιατί να μην είμαι εκεί;», όχι «γιατί θα είμαι;»… Και τι δεν θα έδινα να μπορούσα ν’ ακούσω και να δω ζωντανά τους Chris Cornell και Chester Bennington, για παράδειγμα. «Έφυγαν», όμως, πάει, ταξίδεψαν οι ψυχές τους…
Photo by Marko Benjamin Alvarado - Μην σας κάνει εντύπωση που δεν έβαλα στους ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ μου (στους 10 κορυφαίους Heavy Metal frontmen σίγουρα είναι) τον Bruce Dickinson. Θεωρώ τον Bruce φωνάρα, αρκετά πιο δουλεμένο -τεχνικά και επαγγελματικά- από τον Paul, προσωπικά, όμως, με έχει «κουράσει» ιδιαίτερα αυτό που κάνει και αποκαλώ εγώ… oversinging (με λίγο από overacting). Δεν θα αναλωθώ στο τραγουδιστικό του στυλ, στις «σειρήνες» ή στη συχνότητα με την οποία προσπαθεί -κατ’ εμέ- να αποδείξει ότι είναι κορυφαίος. Θα πω, απλά, ότι μου αρέσει η πιο «αλήτικη», «στριτάδικη», punk, βρετανική, ακατέργαστη φωνή του Di’Anno, το New Wave of British Heavy Metal που έπαιζαν τότε οι MAIDEN, οι SAXON και ένα σωρό άλλες μπάντες, από την πιο «οπερατική» και «metal» φωνή και σκηνική παρουσία του Bruce και των MAIDEN after.
- Αυτή τη φορά, σε σχέση με πέρυσι και σε σχέση με όλη την πολύχρονη και σπουδαία ιστορία των IRON MAIDEN, θα ακούσουμε -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- και το “Prodigal Son”! Ένας ύμνος που δεν έχει παιχτεί ποτέ ζωντανά από τους ΙΜ. Άλλος ένας λόγος, τσεκ!
- “Remember Tomorrow” και “Strange World”… Δύο -από τα πολλά- κομμάτια, που θα «πάρω μαζί μου» στον άλλο κόσμο! Το έχω πει και στην οικογένειά μου, στα παιδιά μου, το ξέρει και ο ίδιος ο Paul! Έχω φτιάξει μία λίστα με τραγούδια -μπαλάντες κατά κύριο λόγο- τα οποία θα ήθελα πολύ να παίξουν στην… κηδεία ή στην καύση μου, ό,τι τέλος πάντων επιλέξουμε για τη θλιβερή εκείνη μέρα που θα φύγω από τη ζωή! Τον έχω καλέσει, μάλιστα, αν φύγω εγώ πρώτα απ’ αυτόν, να έρθει, να τα τραγουδήσει για την πάρτη μου! Τι καλύτερο, για μένα, όπως και για τους δεκάδες true fans του Paul, ν’ ακούσουμε τα αγαπημένα μας κομμάτια, αυτά που έχουν αγγίξει περισσότερο την καρδιά και την ψυχή μας, ζωντανά και να περάσουμε όλοι μαζί 1-2 φανταστικές νύχτες;
- Έχουμε φτιάξει μία ωραία ομάδα-γκρουπ στο Facebook, καμιά 200αριά άτομα, το “Paul Di’Anno – The Wrathchild’s Greek Fan Club”, στην οποία τυγχάνει να είμαι εγώ ο ιδρυτής και διαχειριστής. Όχι αυτός με τα περισσότερα «χιλιόμετρα», τα πιο πολλά live ή δίσκους. Άλλοι έχουν αυτή την τιμή και τους τιμώ κι εγώ από την πλευρά μου. Respect σε αυτά τα παιδιά, ο καθένας απλά επιλέγει το δικό του δρόμο και τον τρόπο με τον οποίο θα εκφράζεται ή κάτι θα τον εκφράζει.
Είναι ωραίο, λοιπόν, που θα καταφέρει να σμίξει αυτή η παρέα ή που ενίοτε βρισκόμαστε, πίνουμε καμιά μπύρα και ακούμε τις αγαπημένες μας μουσικές. Τώρα μας δίνεται η σπουδαιότερη ευκαιρία, με τον Παυλάρα εδώ, κοντά μας. Θα έρθει μέχρι και ο κολλητός μου, ο οποίος ζει τα τελευταία πολλά χρόνια στην Καρδίτσα, ο Γιώργος. Θα μαζευτεί όλο το παλιό, καλό, old school Rock & Metal παρεάκι. - Είναι αλήθεια ότι πέρυσι, στο πρώτο του live στην Αθήνα, ο Paul είχε κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές. Καθηλωμένος εδώ και καιρό σε καροτσάκι, λόγω των γνωστών προβλημάτων υγείας του και με το άγχος να τον κυριεύει (τα «έπαιξε» από το τρακ και την αγάπη που δέχτηκε), δεν μπόρεσε όλη τη βραδιά να αποδώσει στο 100%. Στα περισσότερα τραγούδια, βέβαια, μας θύμισε γιατί θεωρούταν ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές της εποχής του ή, όπως ο ίδιος έχει αναφέρει, ο… coolest frontman since Elvis Presley! Τη δεύτερή του βραδιά, πέρυσι, ήταν ακόμη καλύτερος και στο live της Θεσσαλονίκης ήταν… εξωπραγματικός! Σαν να άκουγε κάποιος τον Paul των Early Days!
Μέσα σε ένα βράδυ, πέρυσι, το πρώτο από εκείνα τα δύο, το πιο «δύσκολο», είδα όλο το Rock να περνάει μπροστά από τα μάτια μου! Είδα τον Paul στο peak του, πχ στο “Remember Tomorrow” και στο “Killers”, στο ζενίθ του, είδα και τον Paul στο «ναδίρ» του, να παλεύει ν’ αντέξει πάνω στη σκηνή… Είδα έναν άνθρωπο που τα έχει κάνει όλα, έναν rock star που έζησε τα πάντα ΟΠΩΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΗΘΕΛΕ, ένα Punk στοιχείο, ένα… μικρό παιδί, που ό,τι είχε να πει πάντα το έλεγε -και όχι έναν απόμακρο σταρ να το παίζει «Θεός»-, να πονάει. Είδαν έναν Θρύλο της μουσικής να λέει ότι θα ήθελε πολύ να πεθάνει, τραγουδώντας on stage! Υπό αυτή την έννοια, δηλαδή, είδα σχεδόν τα πάντα (και προφανώς κράτησα αυτά που ήθελα) μέσα σ’ ένα live…
Προσωπικά, ποτέ δεν με ενδιέφερε το τι απόδοση θα πιάσει ο όποιος αγαπημένος μου καλλιτέχνης. Δεν τον έμαθα πέρυσι τον Paul, ούτε θα τον γνωρίσω σε λίγες μέρες. Τον λάτρεψα για εκείνα τα χρόνια, για τα late 70s και early 80s, και αυτό μου φτάνει! Είναι σαν να έχω την ευκαιρία να δω τον Ερίκ Καντονά ή τον Τζιοβάνι να παίζει έστω και σε ένα φιλικό ματς με την αγαπημένη μου ομάδα (και τι δεν θα έδινα), και να… παραπονιέμαι γιατί ο Γάλλος αρτίστας της μπάλας ή ο Βραζιλιάνος μάγος έχει παχύνει σε σχέση με τα mid 90s ή έχει γίνει πιο αργός!
Να είστε βέβαιοι, πάντως (εγώ είμαι…), ότι ο Paul θα είναι όπως «πρέπει» και όχι μόνο! Θα είναι ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ! Αν και, ξαναλέω, δεν ήταν ποτέ αυτό για μένα το κριτήριο. Εγώ τον Παυλάρα τον αγαπώ για όσα μας χάρισε/προσέφερε και θέλω να πάω να τον ευχαριστήσω και να περάσω ωραία με την παρέα μου.
- Είμαι άνθρωπος, που δεν ξεχνάει τις ρίζες του. Ούτε την καταγωγή του, ούτε τους προγόνους του, ούτε τους παλιούς του (σχολικούς κοκ.) φίλους, ούτε τις μουσικές ρίζες του. Και οι Early MAIDEN ανήκουν σε αυτές. Με τον Paul, λοιπόν, να έρχεται, όπως και με τον Dennis Stratton τον ερχόμενο Απρίλη (με τους MAIDEN UniteD – θα είμαι εκεί), θα βρω άλλη μία ευκαιρία για να τις τιμήσω και να νοσταλγήσω! Το ίδιο θα πρέπει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να κάνουν οι περισσότεροι οπαδοί (αρχής γενομένης από τα live του Paul), ακόμη και οι ίδιοι οι IRON MAIDEN, και να κανονίσει κάποια στιγμή ο Steve Harris ένα σπουδαίο live ή και tour, στο οποίο θα βρεθούν πάνω στη σκηνή έστω και για ένα τραγούδι ο καθένας τους, οι Paul Di’Anno, Dennis Stratton και Blaze Bayley! Όλοι μαζί, σαν μια οικογένεια…
Ναι, κάπτεν. Ποτέ μην ξεχνάς τις ρίζες σου. Κι αν κάποια στιγμή έγινες πλούσιος ή σούπερ επιτυχημένος, μην ξεχνάς πως κάποτε υπήρξες ένας νέος γεμάτος ενέργεια, που «πεινούσε» για δόξα και «διψούσε» για τη χαρά της μουσικής και της ζωής. Και όλα αυτά, δίπλα στον Παυλάρα, στον Clive, στον Dave και σ’ όλα τα παιδιά… - Μεγαλώνοντας (42 χρονών τώρα πια) έχω διαπιστώσει ότι μου αρέσουν περισσότερο τα live που γίνονται σε μικρότερα venues, σε bar και club, μεταξύ λιγότερων οπαδών, μεταξύ… γνωστών και φίλων, παρά οι υπερπαραγωγές στα αχανή στάδια, σε αρένες ή κερκίδες, μέσα στο κατακαλόκαιρο! Προσωπικό γούστο αυτό. Μου αρέσει περισσότερο αυτή η αμεσότητα με τον μουσικό, η έννοια της συγκέντρωσης της παρέας και το όλο feeling με το οποίο φεύγουμε μετά, από τον Di’Anno, τον Blaze, τους BLIND GUARDIAN κοκ… Και μιας που ανέφερα τους GUARDIAN, πριν λίγους μήνες σε συζήτηση που είχα τον φοβερό και τρομερό τραγουδιστή τους, τον Hansi Kursch, μου είπε ο αγαπημένος Γερμανός ότι είναι και αυτός… Ντι’Αννικός! Και πως έχει κάνει μία απίστευτη διασκευή του “Prowler”, αλλά την έχει δυστυχώς μόνο στο αρχείο του! Βγάλε την βρε άνθρωπε, να γίνει χαμός… Όπως με τους γίγαντες METALLICA και το συγκλονιστικό τους “Remember Tomorrow”, του αγαπημένου και του Hetfield, Παυλάρα…
10+. Μπόνους λόγος! Για τους περισσότερους ο απόλυτος ύμνος των IRON MAIDEN είναι το “Hallowed be thy Name” ή το “Rime of the Ancient Mariner” (ή όποιο άλλο νομίζετε). Για μένα ήταν, είναι και θα είναι το “Phantom of the Opera” και το “Killers”! Τα τραγούδια που θα έλεγα σε κάθε ενδιαφερόμενο… Μεϊντενά, ν’ ακούσει για να μυηθεί (στο live “Maiden Japan” μπορεί, μάλιστα, να βρει κάποιος και την πιο γρήγορη εκδοχή του Phantom).
Από κει και πέρα, έχουμε και λέμε: ΑΓΑΠΩ τα “Prowler”, “Strange World”, “Charlotte the Harlot”, “Remember Tomorrow”, “Running Free”, “Iron Maiden”, “Sanctuary”, “Another Life”, “Innocent Exile”, “Drifter”, “Murders in the Rue Morgue”, “Prodigal Son”, “Purgatory”, “Wrathchild” και ο Παυλάρας θα παίξει το 99% αυτών, μαζί (εκτός απροόπτου) και το “Holidays in the Sun” από τους SEX PISTOLS (είπαμε, είναι Punk ο Paul)! Η αλήθεια μπορεί να βρίσκεται στους SEX PISTOLS (που έλεγε κάποτε και ο Πετρόχειλος, στην ταινία «Οι Χούλιγκανς»), αλλά at the end of the (my) day… Paul (Di’Anno), Punk & Rock ‘n’ Roll!
See you all there/here!
Νίκος Φάλιας
Photos by Paul Di’Anno’s Facebook Page & Website
