Ο Schmier των DESTRUCTION σε πρόσφατη συνέντευξή του, στον Φιλανδό Jerry Kurunen (ANNIHILATUS, YouTube κανάλι Rauta) αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στις διαφορές ανάμεσα στις Αμερικάνικες και τις Γερμανικές thrash μπάντες καθώς και για τον τρόπο που γράφει τραγούδια για τους DESTRUCTION. Κατάφερε όμως για μία ακόμη φορά τις τελευταίες μέρες, να κάνει οπαδούς άλλων συγκροτημάτων να στρέψουν τα βέλη τους εναντίον του. Μετά τους MOTLEY CRUE, σειρά πήραν οι METALLICA!!!
“Πρέπει να καταλάβουμε πως οι Αμερικανοί ξέρουν να πλασάρουν τους εαυτούς τους, είτε μέσω του image είτε μέσα από τα πιασάρικα τραγούδια τους. Κοίτα π.χ. τους METALLICA. Ξεκίνησαν να γράφουν πιασάρικα τραγούδια, έγιναν διάσημοι και πλέον γεμίζουν στάδια. Και οι SLAYER βέβαια που αρχικά είχαν ένα cult status και αργότερα ανέβηκαν και αυτοί πολλά επίπεδα. Ηλικιακά αν το δεις όλες οι Αμερικάνικες μπάντες είναι μεγαλύτερες δύο με τρία χρόνια σε σχέση με εμάς, οπότε τεχνικά ήταν καλύτεροι από εμάς. Όταν αυτοί ήταν 21 εμείς είμαστε περίπου 17 και αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο. Το μεγαλύτερο κύμα αυτής της μουσικής ήρθε από την Αμερική, όλες οι μεγάλες δισκογραφικές είχαν έδρα εκεί, οι παραγωγές τους ήταν αψεγάδιαστες. Ακόμα και σήμερα το πρώτο METALLICA ηχεί καταπληκτικά ακόμα και αν τη παραγωγή την έκανε ένας Δανός. Για τους παραπάνω λόγους πιστεύω ότι αυτά τα γκρουπ έγιναν θρυλικά.”
“Ο τρόπος που γράφω μουσική δεν έχει αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου. Παλιά ήμουν ένας θυμωμένος νέος. Τώρα απλά είμαι θυμωμένος. Θα φέρω τους METALLICA σαν παράδειγμα. Χωρίς να θέλω να τσαντίσω τους οπαδούς τους, όταν είσαι δισεκατομμυριούχος τι μπορεί να σε τσαντίσει; Ότι ο μπάτλερ έκαψε το αυγό σου; Οπότε πιστεύω ότι αν δεν θες να χάσεις την αξιοπιστία σου δεν μπορείς να είσαι πάμπλουτος και αυτός είναι ένας γενικός κανόνας στο heavy metal με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια. Όταν οι μπάντες γίνονται τεράστιες, πολύ επιτυχημένες αλλοιώνουν τον ήχο τους. Το heavy metal έχει να κάνει με το θυμό, ειδικά το thrash. Όσο είσαι θυμωμένος γράφεις καλά πράγματα. Όταν όμως ψωνίζεις συνέχεια τσάντες Gucci, δεν νομίζω να υπάρχει ακόμα μέσα σου αυτός ο θυμός.”
