Οι CROSSES (†††) είναι μια ακόμα απόδειξη για το πόσο πολυάσχολος είναι οι Chino Moreno τα τελευταία χρόνια. Η διαρκής καλλιτεχνική ανησυχία του μπροστάρη των DEFTONES, για όσους ασχολούνται με την μουσική του, είναι λίγο πολύ γνωστή. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, μετά την κυκλοφορία, του για πολλούς νούμερο ένα για το 2010, “Diamond Eyes”, o Chino ίδρυσε τους CROSSES μαζί με τους Shaun Lopez και Scott Chuck από τους FAR και κυκλοφόρησε τα EP “†” (2011) (κλικ εδώ) και EP “††” (2012) (κλικ εδώ). Μάλιστα την ίδια χρονιά έγραψε με τους DEFTONES το επίσης εκπληκτικό “Koi No Yokan”, ενώ το περασμένο καλοκαίρι συμμετείχε στους PALMS, μια μπάντα που δημιουργήθηκε από πρώην μέλη των ISIS, που περισσότερα για τον ομότιτλο δίσκο τους μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Χάσατε το μέτρημα; Μιλάμε για 6 κυκλοφορίες από το 2010.
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το ταλέντο που κρύβει ο Chino Moreno μέσα στα βάθη των φωνητικών του χορδών είναι ένα γεγονός που δύσκολα αμφισβητείται. Μπορεί κάποιοι να αντιπαθούν αυτή την ιδιάζουσα χροιά, αλλά με τίποτα δεν μπορούν να αρνηθούν ότι οι ελάσσονες κλίμακες που πατάει ο Moreno δεν οδηγούν τον ακροατή σε ονειρικά, σχεδόν παράταιρα, εικονικά τοπία. Η πορεία του με τους DEFTONES δεν μπορεί και δεν πρέπει να αναλυθεί σε αυτό το κείμενο. Αυτό που σίγουρα πρέπει να κρατήσουμε, είναι ότι ο Moreno διατηρεί όλο το γνωστό χαμηλό φάσμα της φωνής του, ενώ ο down tempo ρυθμός τον βοηθάει να λειάνει και την παραμικρή ακίδα των άλλοτε οργίλων ξεσπασμάτων του. Επειδή το ίδιο επιχειρήθηκε και στη συμμετοχή του στους PALMS, δηλαδή μια πιο post-rock προσέγγιση στις φωνητικές του ικανότητες, να θυμίσουμε ότι στη συγκεκριμένη κυκλοφορία η φωνή του Chino σε καμία περίπτωση δεν κατείχε τον πρώτο ρόλο. Βρισκόταν ισορροπημένη με το υπόλοιπο συνθετικό οικοδόμημα του Aaron Harris και της παρέας του. Εν αντιθέσει, λοιπόν, με το πρόσφατο παρελθόν, στους CROSSES η φωνή του Chino Moreno καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος των τραγουδιών, έχοντας ένα electronic rock/dream pop/post-punk μείγμα να τον υποστηρίζει σε κάθε συναισθηματικό crescendo. Για να μην ξεχνιόμαστε, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Moreno καταπιάνεται με το εν λόγω είδος. Ήδη από το 2005 με τους TEAM SLEAP και τον ομώνυμο album τους, (κλικ εδώ) προσπάθησε να βρεθεί σε παρόμοια ηχητικά μονοπάτια με το τελικό αποτέλεσμα να χρήζεται από επιτυχία, τόσο από μουσική άποψη, όσο κι από τη μεριά της αποδοχής του κόσμου.
Σε αντίθεση με τα δύο πρώτα EΡ, ο πρώτος ομώνυμος full-length δίσκος του συγκροτήματος εμφανίζεται πιο χαλαρός, πιο ρυθμικός και με μια αρκετά πιο rock αισθητική σε σχέση με την τραχιά grunge άποψη του παρελθόντος. Αν και εφτά από τα συνολικά δεκαπέντε τραγούδια είναι παρμένα αυτούσια από τα προηγούμενα EΡ, παρόλα αυτά κάποιες μικρές αλλαγές στη μίξη έχουν καταφέρει να δώσουν ένα διαφορετικό αποτέλεσμα. Στα υπόλοιπα κομμάτια, ο Chino έρχεται να εναρμονιστεί πλήρως με τον Shaun Lopez, δημιουργώντας γλυκόπικρα, σκοτεινά, σχεδόν ερωτικά τραγούδια. Αν και ο δίσκος ανακυκλώνεται στις ίδιες μελωδίες, καταφέρνει όχι μόνο να σε κρατήσει σε μια συνεχή επαγρύπνηση, αλλά και να σε κάνει να ξεχωρίσεις τρία τέσσερα εξαιρετικά τραγούδια. Τα καινούρια “The epilogue” και “Bitches brew”, αλλά και τα παλαιότερα “This Is a trick” και “Option” είναι μερικές μόνο από τις στιγμές που εύκολα ξεχωρίζεις. Με λίγα λόγια, το “Crosses” είναι η καλύτερη αφορμή για όσους δεν το είχαν κάνει μέχρι τώρα, να γνωρίσουν μια ακόμα ολοκληρωμένη πλευρά του Chino Moreno.
8/10
Νίκος Ζέρης
