Τα ντουέτα drums-κιθάρα δεν είναι και τόσο σπάνια, ειδικά στην stoner και grind σκηνή. Αν και τα δύο αυτά είδη βρίσκονται εκ διαμέτρου αντίθετα, τόσο στην χροιά, όσο και στο tempo, παρόλα αυτά, το δίπολο αυτών των δύο οργάνων καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα από τον ήχο άλλων συγκροτημάτων με πλήρη σύνθεση. Από την άλλη, όσο και αν σπάω το κεφάλι μου, δε μπορώ να θυμηθώ να έχω συναντήσει ξανά ντουέτο drums-μπάσο, χωρίς την χρήση φωνητικών και με σαφή noise/punk rock κατεύθυνση.
Οι FOSSILS αποτελούνται από τους Per Silkær στα drums και τον Simon Tornby στο μπάσο και ήδη μετράνε ένα full length με τίτλο “Meat rush” (2011) και ένα EP, το “The veal thing” του 2012. Η δεύτερη πλήρης κυκλοφορία (όσο πλήρης μπορεί να ακούγεται με τα δέκα κομμάτια των δύο λεπτών το καθένα), φέρει τον τίτλο “Flesh hammer” και πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό από ότι έχω ακούσει μέχρι τώρα.
Το δίδυμο των Δανών παρουσιάζεται απίστευτα δεμένο, με τα riffs και τις εναλλαγές στον ρυθμό των τυμπάνων να είναι για σεμινάριο, ενώ η προσθήκη και άλλων μελών φαντάζει μάλλον αχρείαστη στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου. Το αξιοσημείωτο είναι ότι το “Flesh hammer” ηχογραφήθηκε ζωντανά μέσα σε πέντε μέρες στο στούντιο της μπάντας, τον περασμένο Ιούλιο. Αυτή η απόφαση φαίνεται να τους δικαιώνει, αφού το τελικό αποτέλεσμα διακατέχεται από την ανάλογη φρεσκάδα και ενέργεια που προσφέρει η ζωντανή ηχογράφηση, καθώς και από τον αναμενόμενο αυθορμητισμό που διαθέτει η γενικότερη punk αισθητική τους. Με συνοπτικές διαδικασίες το ντουέτο κατάφερε, χωρίς μπαλώματα και ηχητικές διορθώσεις, να βγάλει προς τα έξω μια απρόσμενη οργιώδη αυθεντικότητα.
Tραγούδια όπως τα “Cat stalker”, “Critical mass” και “Lard obstacle” κάνουν τη διαφορά για την ωριμότητα των ξεσπασμάτων, αλλά και της τεχνικής κατάρτισης της μπάντας, φανερώνοντας έτσι τις σοβαρές προθέσεις του συγκροτήματος. Στα αρνητικά του δίσκου δε ξέρω αν θα πρέπει να συγκαταλέξω την περιορισμένη χρονική διάρκειά του, αφού η παράταση κάποιων συνθέσεων θα είχε σαν αποτέλεσμα την εξαφάνιση κάποιων από των προαναφερθέντων στοιχείων. Από εκεί και πέρα, το όλο πείραμα μπορεί να χαρακτηρισθεί ως επιτυχημένο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έχει τη δυναμική να σε καθηλώσει.
Δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να πω, ειδικά όταν μπορείτε να ακούσετε τον δίσκο στην σελίδα του συγκροτήματος στο Bandcamp με ένα απλό κλικ εδώ, θαυμάζοντας κι εσείς με την σειρά σας αυτό το ξεχωριστό εγχείρημα, βγάζοντας παράλληλα και τα δικά σας συμπεράσματα. Σε αυτό που θα σταθώ μόνο, είναι ότι οι FOSSILS είναι το καλύτερο παράδειγμα ότι η μουσική δε μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται σε στενές συνθετικές φόρμες. Όταν υπάρχει ταλέντο και όρεξη, κάποιες προσχηματικές δικαιολογίες φαντάζουν αστείες.
7.5/10
Νίκος Ζέρης
Υ.Γ Τι να πεις και για το εξώφυλλο του δίσκου; Καλύτερα ψημένη μπριτζόλα δε πρόκειται να βρείτε.
