1349 – “The wolf and the king” (Season of Mist)

Πολλοί γνωρίζουν τους 1349 σαν την άλλη μπάντα που παίζει ο Frost από τους SATYRICON (εντάξει υπάρχουν και οι ULVEHUNGER, αλλά παραείναι πρόσφατοι αυτοί για να τους ξέρουν πολλοί…). Αυτό εν μέρει μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα καλό marketing, αλλά εν μέρει να συνιστά μια μικρή αδικία. Και γράφω αδικία γιατί οι εν λόγω κύριοι μας έχουν χαρίσει κάποια εξαιρετικά άλμπουμ ανόθευτου black metal. Άλλωστε όπως ο ιθύνων νους της μπάντας Ravn έχει δηλώσει, αυτός είναι και ο σκοπός της μπάντας. Να παράγουν μουσική η οποία θα συνεχίζει την κληρονομιά του black metal. Και το καταφέρνουν εξαιρετικά, γράφοντας μουσική που τιμά την μαυρομεταλλική παράδοσή, χωρίς να την αναμασά και ταυτόχρονα φέρει κι άλλα στοιχεία, δείχνοντας πως οι κύριοι αυτοί μόνο κολλημένοι με το παρελθόν δεν είναι.

Το όγδοο πόνημα των Νορβηγών, “The wolf and the king”, είναι πλέον γεγονός και έρχεται να διαδεχτεί το εξαιρετικό “The infernal pathway” του 2019. Τα πράγματα ξεκινούν από εκεί που τα άφησαν στον προκάτοχο του TWATK, με το thrash στοιχείο να είναι έντονο και εδώ. Το εναρκτήριο “The God devourer” έχει πολλές γωνίες και δείχνει δίχως τον παραμικρό δισταγμό τα δόντια του. Τσίτα riffs και drums εξαρχής, σε ένα brutal πανηγύρι, με διάχυτο το old-school αίσθημα. Το “Ash of Ages” μπορεί να ξεκινά σχετικά ήρεμα, αλλά δεν αργεί να μετατραπεί σε ένα χαοτικό σύνολο. Οι καθαρές κιθάρες του “Shadow Point” αρχικά ξεγελούν και το κομμάτι κλιμακώνεται επικίνδυνα.

Το “Inferior Pathways” αναμφίβολα είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχει γράψει η μπάντα. Φουλ γκάζι με μια εξαιρετική μελωδία στην αρχή, εξελίσσεται στη συνέχεια σε ένα οργασμικό ντελίριο. Πραγματικά απέριττο και εμπνευσμένο. Στο “Inner Portal” θα συναντήσεις τους IMMORTAL του “At the heart of winter”, αλλά θα συναντήσεις επίσης μελωδία, αλλαγές ρυθμών και ταχύτητες. Τα στριφνά “The Vessel and The Storm” και “Obscura” μας γυρνάνε πίσω στην καλύτερη ίσως δουλειά της μπάντας το “Hellfire”, συνδυάζοντας το δυσαρμονικό black με thrash τραμπουκισμούς. Το πομπώδες “Fatalist” κλείνει το δίσκο, με τις απαγγελίες του Ravn να δίνουν μια άλλη γεύση.

Το “The wolf and the king” συνεχίζει το δίχως άλλο το εξαιρετικό σερί δίσκων που έχουν οι Νορβηγοί μετά το ανοσιούργημα που φέρει τον τίτλο “Revelations of the Black Flame”. Είναι ένα συμπαγές και δυνατό άλμπουμ με καταπληκτικά κομμάτια, με όμορφη ροή, με ένταση, αρκετή έμπνευση και μια μπάντα με τσαγανό που αποδίδει στο υψηλότερο επίπεδο. Επενδύουμε άφοβα!

8 / 10

Θανάσης Μπόγρης