Συγκροτήματα όπως οι DREAMLONGDEAD αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο ότι η έννοια του χρόνου μπορεί να λάβει μία υλική ευμετάβλητη υπόσταση. Το “Arise Howling darkness: Of Cyclopean Masonry & Non-Euclidean Geometry”, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για αυτή την υπόθεση, αφού μετά το ντεμπούτο, “MadnessDeadGrave” (2012), οι Αθηναίοι δε σταμάτησαν να σφυρηλατούν τη δική τους μουσική πραγματικότητα.
Το “Arise Howling Darkness” προτάσσει μία πιο δαιδαλώδη προσέγγιση από αυτή που ακούσαμε στον προκάτοχό του. Χωρίς να αποστασιοποιείται ή να καινοτομεί, ακολουθεί κατά γράμμα το γνώριμο, βάρβαρο, σχεδόν κακόβουλο, αργό και ασήκωτο, εκ βορρά προερχόμενο doom/death. Στα άλλοτε μονολιθικά riffs και μονότονα φωνητικά, έρχονται να προστεθούν περισσότερες εναλλαγές, μεταξύ γνήσιας οργίλης σατανίλας και μυσταγωγικής ιεροτελεστίας. Τα φωνητικά αποκτούν περισσότερο χώρο και χρόνο σε σχέση με το παρελθόν. Εστιάζοντας περισσότερο στον πρώτο παράγοντα, ο Γιάννης Πούσιος προσπαθεί να φέρει στο προσκήνιο μερικά ψήγματα από τη θητεία του στους INFIDEL. Κάπως έτσι, πέρα από τα death γρυλίσματα, την εμφάνισή τους κάνουν κάποιες doom κορώνες που είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενες. Το σημαντικότερο όμως συστατικό του δίσκου, βρίσκεται στη διάρκειά του. Στα περίπου 40 λεπτά που διαρκεί, θα περίμενες ότι το αργόσυρτο τέμπο του θα σε ισοπέδωνε ολοκληρωτικά και η επιθυμία σου να πατήσεις ξανά το play θα αναβάλλονταν για κάποια άλλη στιγμή. Παρόλα αυτά, το “Arise Howling Darkness…” ακολουθεί μία γραμμική συνθετική πορεία και παρά τον υπερβολικά αργό ρυθμό του, δε μπουχτίζει, ούτε κουράζει.
Βέβαια, από την άλλη, η μουσική των DREAMLONGDEAD ελάχιστα παρεκκλίνει από οποιασδήποτε άλλης μπάντας και αν ακούσεις στα πλαίσια του εν λόγω είδους. Μπορεί για κάποιους αυτό να θεωρείται πισωγύρισμα, ωστόσο έχω δηλώσει και αλλού ότι όταν μία μπάντα παίζει για τον εαυτό της, είναι εξαρχής κερδισμένη και μόνο ο καιρός μένει να αναδείξει ή (και) να επαληθεύσει την ποιότητά της.
8/10
Νίκος Ζέρης
