Πριν από 10 χρόνια είχαν βγει μερικά πάρα πολύ ωραία tribute άλμπουμ, ώσπου στην πορεία αυτή η «μόδα» έφθινε, με αποτέλεσμα οι περισσότερες σχετικές προσπάθειες να χαρακτηρίζονται σχεδόν γραφικές. Πέρυσι, περίπου τέτοιον καιρό, κοντά στην επέτειο του θανάτου του τεράστιου Ronnie James Dio, είχε βγει από τη Rhino ένα tribute στον «μεγάλο κοντό» με συμμετοχές από METALLICA, ANTHRAX, STONE SOUR, SAXON, Rob Halford και πολλούς άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες, με υποψηφιότητες για Grammy, στήριξη από τη Wendy Dio κτλ.
Έρχεται τώρα η Massacre, πέντε χρόνια μετά το θάνατο του Dio, να βγάλει ένα διπλό (!!!) tribute CD, το οποίο ως διπλό, έχει το πλεονέκτημα μερικών επιλογών που δεν είναι και οι προφανέστερες, όπως το “Voodoo”, το “I could have been a dreamer”, το “I”, το “King of rock n’ roll” και διάφορα άλλα. Μειονέκτημα; Μα φυσικά ότι τα συγκροτήματα που συμμετέχουν, ως επί το πλείστον δεν έχουν το ειδικό βάρος να διασκευάσουν αυτά τα τραγούδια και όχι μόνο αυτό, αλλά κάποια συμμετέχουν και δύο φορές… Γιατί, εντάξει, πες πως μπορείς να ανεχτείς τους BURDEN OF GRIEF να εκτελούν στην κυριολεξία το “Neon knights”, πως όμως να ανεχτείς ότι οι CIRCLE OF SILENCE διασκευάζουν δύο τραγούδια; Ή οι MESSENGER, οι LOVE.MIGHT.KILL, οι GUN BARREL, οι THE ORDER… Συγκροτήματα μετρίου βεληνεκούς και αναστήματος… Σε καμία περίπτωση δεν άκουσα κάτι που να ξεχωρίσει, κάτι που να είναι άνω του μετρίου…
Όταν είχε πεθάνει ο Dio, Έβριζα ότι ο Jorn Lande, περίμενε στη γωνία με το tribute του έτοιμο να βγει ελάχιστες μέρες μετά. Ήταν όμως δουλεμένο με πολύ μεράκι και το τελικό αποτέλεσμα ήταν πολύ ικανοποιητικό, παρά την υστεροβουλία που ακόμη του καταλογίζω. Προτιμώ λοιπόν να δώσω τα λεφτά μου κάπου που να αξίζουν, παρά να πάρω ποσότητα (βλέπε διπλό CD), που να μην έχει καμία μα καμία αξία… Κρίμα, γιατί η Massacre έχει καταντήσει είτε νεκροταφείο ελεφάντων είτε εταιρία «ανοίξαμε σας περιμένουμε», με ελάχιστες εξαιρέσεις…
3 / 10
Σάκης Φράγκος
