Ουκ ολίγες φορές έχω δηλώσει ότι είμαι μέγιστος fan του Ihsahn, σχεδόν για οτιδήποτε έχει κυκλοφορήσει. Τα άπαντα των EMPEROR και των PECCATUM, αλλά και τη προσωπική του μπάντα. Με αποκορύφωμα το 2010 όταν είχε κυκλοφορήσει το “After”, το οποίο ήταν το τρίτο και τελευταίο μέρος μιας τριλογίας, μετά τα επίσης κορυφαία “The adversary” & “AngL”. Προσωπικά ήταν για μένα το αποκορύφωμα της καριέρας του και σίγουρα ο καλύτερος δίσκος της χρονιάς. Μετά από δύο χρόνια λοιπόν επιστρέφει με νέα δουλειά με τίτλο “Eremita” (Η Ερημίτης στα Λατινικά), που θα κυκλοφορήσει στα μέσα Ιουνίου από την Candlelight records.
Περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία να ακούσω τι μας επιφύλασσε αυτή τη φόρα αυτός ο μεγάλος μουσικός. Είχε εδώ και καιρό ανακοινώσει ότι στο άλμπουμ θα συμμετάσχουν προσωπικότητες όπως του Devin Townsend, του Jeff Loomis (ex NEVERMORE) κ.ά. οπότε η περιέργεια μεγάλωνε. Δυστυχώς όμως δε μπορώ να πω ότι ο νέος δίσκος μου αρέσει ιδιαίτερα. Από το πρώτο κιόλας τραγούδι με τίτλο “Arrival” καταλαβαίνει κανείς ότι ο Νορβηγός βαδίζει σε ακόμα πιο progressive μονοπάτια. Μη σας πω ότι DREAM THEATRE-ίζει πολύ! Βέβαια όλοι ξέρουμε ότι οι δίσκοι του Ihsahn είναι πάντα “δύσκολοι”. Οπότε γράφω αυτή τη κριτική μετά από πάμπολλες ακροάσεις. Παραείναι prog για τα γούστα μου! Δεν ακούω τον χαρακτήρα και τη μοναδικότητα του “After”. Μετά δυσκολίας μένουν μελωδίες στο μυαλό, δηλαδή τελείως διαφορετικός δίσκος. Μουσικά καθαρά είναι για άλλη μια φορά άψογος. Απλά δεν μου κάνει κλικ. Ίσως δεν είμαι τόσο “ψαγμένος” (με τη καλή έννοια) σε τέτοια μουσικά μονοπάτια. Ίσως να είμαι επηρεασμένος από το αριστούργημα του “After” και άθελα μου να το συγκρίνω. Σημασία έχει ότι… ούτε κρύο ούτε ζέστη. Τα μόνα κομμάτια που μπορώ να πω ότι ξεχωρίζω είναι τα “The paranoid” & “Something out there”. Εκτός του Devin Townsend & του Jeff Loomis, στον δίσκο συμμετέχουν επίσης ο Tobias Ornes Andersen (LEPROUS), ο σαξοφωνίστας Jorgen Munkeby (SHINING), o Einar Solberg (LEPROUS) και η σύζυγος του Ihsahn, Heidi S. Tveitan (STAR OF ASH, PECCATUM). Η παραγωγή έγινε από τον Σουηδό Jens Bogren, γνωστός από τις συνεργασίες του με KATATONIA, OPETH, PARADISE LOST κ.ά.
Εννέα τραγούδια (συν ένα bonus track στη limited edition), σχεδόν μια ώρα μουσικής έκφρασης, ενός από τους κορυφαίους μουσικούς της εποχής μας. Το “Eremita” όμως δεν έχει τη χλιδή και τη προσωπικότητα κατ’ εμέ των προκατόχων του. Δε θα ήθελα να συνεχίσει σε αυτά τα μονοπάτια ο Ihsahn, καθαρά λόγω γούστου. Αλλιώς από το επόμενο, η κριτική θα γίνει από τους progressive-άδες του ROCK HARD!
7 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
