Τέλος Ιουλίου θα κυκλοφορήσουν τον έκτο κατά σειρά full length δίσκο τους, οι Αμερικανοί black metallers NACHTMYSTIUM. Μετά από τρία άλμπουμ, τα “Instinct: Decay”, “Assassins: Black meddle pt I” και “Addicts: Black meddle pt II”, τα οποία δίχασαν τον κόσμο με την experimental/psychedelic στροφή που πήρε η μπάντα, έρχονται με το “Silencing Machine” να ταράξουν πάλι τα παγωμένα νερά της black metal σκηνής, όπως μόνο εκείνοι ξέρουν.
Η μπάντα του Blake Judd και σε αυτό το δίσκο συνεχίζει να πειραματίζεται χωρίς να τον νοιάζει, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, για το τι λένε γύρω του περί του αν η μπάντα είναι black metal ή όχι. Τα δυο πρώτα κομμάτια του δίσκου δε το μαρτυρούν αυτό, αφού είναι πιο κοντά σε κλασικό black. Μόνο η παραμόρφωση αλλάζει λίγο. Από κει και πέρα όμως, οι ψυχεδελικοί ήχοι αναλαμβάνουν. Τρανό παράδειγμα το “ And I control you”, το οποίο στα έξι λεπτά του, σκιαγραφεί όλο το “Silencing Machine”. Πότε γρήγορα ξυσίματα στη κιθάρα με blast beats, άλλοτε mid tempo ρυθμοί με βασανιστικά solos και ψυχοβγαλτικά πλήκτρα. Ένας συνδυασμός που αν μη τι άλλο είναι ενδιαφέρων. Η διαφορετικότητα των NACHTMYSTIUM προκαλεί και πάλι και σίγουρα θα ξαναδιχάσει. Ίσως πιο πολύ από τις προηγούμενες κυκλοφορίες. Είναι ένας “δύσκολος” δίσκος για απαιτητικά “αυτιά”. Δύο πράγματα με… ενοχλούν στο άλμπουμ. Το ένα είναι ότι και σε όλους τους δίσκους. Τα φωνητικά του Judd δε μου άρεσαν ποτέ ιδιαίτερα. Ναι μεν βοηθά στη ψυχεδέλεια αλλά… Από την άλλη θεωρώ ότι ο δίσκος θα μπορούσε να έχει λιγότερα κομμάτια. Στα δέκα τραγούδια που τον αποτελούν, τουλάχιστον 2-3 δεν μου λένε κάτι και σίγουρα δε προσθέτουν κάτι το μεγαλειώδες στον δίσκο.
Σε γενικές γραμμές είναι ένας καλός δίσκος. Εμένα με εξιτάρει και ο χαρακτήρας του Blake Judd, γιατί απλά κάνει ότι γουστάρει… ε, και τυγχάνει να μου αρέσει το αποτέλεσμα. Είναι απρόβλεπτος! Όσοι φτιάχνεστε με ακραίο, σκοτεινό και συνάμα έξω από τα όρια ήχο, σίγουρα πρέπει να ακούσετε το “Silencing Machine”!
7 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
