Οι Βορειοϊρλανδοί WAYLANDER ήταν ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που θέλησαν να ακολουθήσουν τη σχολή των SKYCLAD και να εξελίξουν τον ήχο του folk metal. Το ντεμπούτο τους “Reawaking pride once lost” ήταν ένα εξαιρετικό δείγμα folk metal πριν υπάρξει το συγκεκριμένο είδος, πίσω στα τέλη της δεκαετίας των 90’s. Δυστυχώς ο επόμενος, “The light, the dark and the endless knot”, ήταν μέτριος, ενώ μεσολάβησε ένα μεγάλο διάστημα απουσίας με συνέπεια να χάσουν την ευκαιρία όταν το folk metal έπαιρνε υπόσταση και στεκόταν γερά στα πόδια του ανακαλύπτοντας νέους ήρωες. Η επιστροφή τους το 2008 με το “Honour amongst chaos” ήταν αξιόλογη με αποτέλεσμα να προσφέρει ελπίδες για τη συνέχεια.
Χάνοντας όμως, για μια ακόμη φορά, πολύτιμο χρόνο κυκλοφορούν φέτος τον τέταρτο τους δίσκο “Kindred spirits”. Παραμένουν πιστοί στο αρχέγονο ήχο του είδος έτσι όπως το παρουσίασαν στο πρώτο τους δίσκο πριν 14 χρόνια. Χωρίς καλογυαλισμένη παραγωγή με σαφής προτίμηση στις ταχύτητες και τους ξέφρενους folk πολεμικούς ρυθμούς, όχι σαν τους αντίστοιχους «πανηγυρικούς» συγκροτημάτων όπως οι KORPIKLAANI. Επίσης σε αρκετά σημεία δείχνουν να μην λησμονούν τις black καταβολές τους που σε κάθε τους δίσκο τιμούσαν, ενώ τα απαλά μελωδικά περάσματα προσφέρουν λίγες στιγμές χαλάρωσης.
Όμως στο σύνολο των συνθέσεων δεν υπάρχουν στιγμές που θα σε καθηλώσουν και θα σφηνωθούν στο μυαλό σου. Παρόλο που διαθέτουν όλα εκείνα τα στοιχεία που θα γουστάρουν οι οπαδοί των SUIDAKRA, CRUACHAN τους λείπει το υψηλό, συνθετικό, επίπεδο που έδειξαν στο “Honour, amongst chaos”. Δεν είναι ένας μέτριος δίσκος, αλλά σίγουρα μπορείς να συνεχίσεις το ταξίδι σου στο folk metal και χωρίς το “Kindred spirits” και είναι κρίμα γιατί οι WAYLANDER είναι από τα ελάχιστα συγκροτήματα, πλέον, που μπορούν να μας δείξουν την επική άγρια πλευρά του folk.
7 / 10
Παναγιώτης Δημητρόπουλος
