Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε πάντα την τύχη να βλέπουμε ένα συγκρότημα σχεδόν στο “peak” της καριέρας του. Γι’ αυτό το λόγo, η εμφάνιση των GRAND MAGUS, πραγματικά σε μια περίοδο που βρίσκονται στα «ντουζένια» τους, μας έδωσε την ελπίδα για μια συγκλονιστική heavy metal βραδιά.
Φτάνοντας στο κλαμπ με την ψυχή στο στόμα, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, αντίκρισα μια μικρή σχετικά μερίδα οπαδών και η εικόνα μέσα στο κλαμπ ήταν περίπου η ίδια. Εντυπωσιακό να βλέπεις λιγότερα από 300 άτομα σε μια τέτοια συναυλία. Η οικονομική κρίση παρέα με το σχετικά «τσουχτερό» εισιτήριο έκαναν την δουλειά τους. Να έρχεται ένα τέτοιο συγκρότημα στα καλύτερα του, ειδικά όταν το γκρουπ αντιπροσωπεύει μια ποικιλία μουσικόφιλων λόγω του μουσικού τους στυλ, και να μην μπορεί να μαζέψει ούτε 300 άτομα, ε, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.
Αυτή τη φορά οι φυσιογνωμίες στο χώρο ήταν διαφορετικές σε σχέση με άλλες συναυλίες, μιας και η μπάντα μπορεί να συγκινήσει από τους stonerαδες μέχρι και τους οπαδούς των MANOWAR! Δεν είναι τυχαίο ότι η μπλούζα που επικρατούσε σε αριθμό στο χώρο ήταν αυτή των MANOWAR. Βέβαια σε αυτό βοήθησε και η μπάντα που θα άνοιγε την συναυλία οι δικοί μας BATTLEROAR.
Οι BATTLEROAR πιστοί στην επική πορεία τους στο metal εδώ και δώδεκα χρόνια, έχει δημιουργήσει έναν σκληρό πυρήνα οπαδών που τους γουστάρει και για άλλη μια φορά το έδειξε με το παραπάνω. Η είδηση ότι ο κύριος Gerrit, γνωστός από τα ιδιαίτερα φωνητικά του στους true metallers SACRED STEEL, έφερε συναισθήματα χαράς και λύπης σε κάποιους! Παραδόξως μπορώ να πω ότι η απόδοση του ήταν πολύ ανώτερη απ’ ότι θα περίμενα ποτέ. Με απόλυτο σεβασμό στα τραγούδια της μπάντας, έδωσε τον καλύτερο του εαυτό και έδειχνε να το διασκεδάζει πραγματικά. Επικοινωνιακός, έκανε συνεχεία αστειάκια με το κοινό, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια ζεστή ατμόσφαιρα (προλογίζοντας το ομώνυμο τραγούδι του συγκροτήματος, ζήτησε από το κοινό να φωνάξει δυνατά το όνομα της μπάντας, η αντίδραση του στις φωνές μας ήταν, «μη φωνάζετε MANOWAR, BATTLEROAR σας είπα να φωνάξετε!»)!!!
Η μπάντα παρουσιάστηκε σφιχτοδεμένη και στα 50 λεπτά που έπαιξαν μας έδωσαν μια δυνατή δόση επικού metal. Έπαιξαν τα “Victorious Path” και “Battleroar” από το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ τους, το “Siegecraft” από το “Age of Chaos” και από το τελευταίο “To Death and Beyond”, ακούσαμε τα “Hyrkanian Blades”, “The Wrathforge”, “Dragonhelm” και “Finis Mundi”. Εντύπωση μου έκανε ένα καινούργιο τραγούδι που έπαιξαν το 
“The Poisoned Well”, με την μελωδία και την επική χροιά που είχε, μας άνοιξε την όρεξη για την νέα τους δουλεία. Έκλεισαν το set με μια διασκευή (τι παράξενο!) των SACRED STEEL, το “Wargods of Metal” που έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό και τον Gerrit να βρίσκει ξανά των παλιό «τσιριχτό» εαυτό του που όλοι αγαπήσαμε (και μισήσαμε!). Πραγματικά συγκινήθηκα με το άκουσμα του συγκεκριμένου κομματιού, μιας και ήρθαν μνήμες από την πρώτη εμφάνιση των SACRED STEEL στην Αθήνα στο Ρόδον, support στους NIGHTFALL (!) και τον Gerrit να τα χώνει on stage με το συγκλονιστικό, “Fuck METALLICA” και τον επίσης συγκλονιστικότερο Dj του Ρόδον να βάζει καπάκι το “Dyers Eve”!!! Πίσω στο παρόν, η εμφάνιση των BATTLEROAR, κρίνεται ως αρκετά ικανοποιητική με πολύ καλό ήχο (πέρα από κάποια προβλήματα στα solo) και είναι σίγουρο ότι κέρδισαν αρκετούς νέους οπαδούς εκείνο το βράδυ.
Μετά από ένα 20λεπτο διάλειμμα για το απαραίτητο soundcheck οι Σουηδοί metallers, GRAND MAGUS τήρησαν το χρονικό πρόγραμμα και εμφανίστηκαν στην σκηνή στις 22.15, υπό τους ήχους του «Conan the Barbarian”, εν μέσω επευφημιών από το διψασμένο για metal κοινό. Τρία χρόνια πέρασαν από την τελευταία εμφάνιση τους στην χώρα μας, σαν support στους CANDLEMASS και από τότε πολλά έχουν αλλάξει. Οι MAGUS είναι πλέον ένα «hot» όνομα στον χώρο μας με τους δυο τελευταίους δίσκους να έχουν τύχει διθυραμβικών κριτικών. Ο JB βγήκε επί σκηνής με εντελώς διαφορετικό «look». «Γερασμένος» ψιθύρισε μια φίλη μου, «σατανικός Αϊ-Βασίλης» της απάντησα εγώ! Καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισης των MAGUS, η απόδοση τους ήταν υψηλών προδιαγραφών, απόλυτα δεμένη σαν τρίο, με ατσαλένιο ήχο, που το μόνο ελάττωμα ήταν τα κάπως χαμηλά φωνητικά του JB, ο οποίος χρησιμοποιούσε και αρκετό echo στα πιο ψηλά φωνητικά, ταρακούνησαν το κλαμπ με αποτέλεσμα ένα συνεχόμενο “crowd surf” και “stage diving” και το σύνθημα να δονεί την αίθουσα «τέλεια και παύλα GRAND MAGUS είστε καυ..» με τον Fox να άπαντα « ελπίζω να είναι κάτι καλό για εμάς αυτό που φωνάζετε»!
Μετά από μια ώρα όμως η μπάντα μας αποχαιρετά, ένας οπαδός δείχνει στον JB το μεσαίο του δάχτυλο και αυτός τον κράζει στο μικρόφωνο! Ξαναβγαίνουν στην σκηνή για αλλά 10 λεπτά και μας αποχαιρετούν με το “Iron Will”. Τι ήταν αυτό τώρα; Είναι δυνατόν; 70 ΜΟΝΟ λεπτά; Ξέχωρα από το γεγονός ότι ξέχασαν το πιο stoner/doom παρελθόν τους και επικεντρώθηκαν στα τρία τελευταία που έχουν μια πιο power metal στροφή, είναι κρίμα για έναν οπαδό να δίνει τόσα χρήματα για να δει κάτι τέτοιο. Παιδιά δεν παίζατε support. ΞΥΠΝΑΤΕ και ξεκαβαλήστε το καλάμι διότι έτσι με τέτοιες εμφανίσεις δεν θα γίνετε ΠΟΤΕ μεγάλη μπάντα. Γιατί να μην προτιμήσει κάποιος να δει τους SAXON και όλα τα «γερόντια» που συνεχίζουν να παίζουν 2 και 2,5 ώρες; Δηλαδή πόσο δύσκολο ήταν να προσθέσετε 3 τραγούδια παραπάνω στο set list; Ελπίζω πραγματικά κάποιος να τους ενημερώσει ότι ένα μεγάλο μέρος του κοινού απογοητεύτηκε παρά πολύ από το όλο γεγονός. Κρίμα πραγματικά, διότι στα 70 αυτά λεπτά απέδειξαν ότι μπορούν να τσαλαπατήσουν άνετα τους λεγόμενους «μεγάλους». Ίσως τελικά είναι καλύτερα να βλέπεις τέτοιες μπάντες να παίζουν support…
Κείμενο – φωτογραφίες: Γιώργος Καραγιάννης
Y.Γ. Χαιρετίσματα στους: Σάκη (ευχαριστώ για όλη την βοήθεια και υπομονή), Νίκο (όσο πας και παχαίνεις), Ειρήνη (άντε και στην επόμενη συναυλία να κανείς crowd surf), Χριστίνα (πρέπει να γυρίσουμε εκείνο το video–clip που λέγαμε), Παναγιώτη (και μετά κράζουν ακόμα τους MANOWAR ρε αδελφέ που παίζουν 2 και 3 ώρες πλέον, έλεος…), Αλέκο (τι ατάκα ήταν αυτή που είπες για CANDLEMASS; Respect.), Ηλία (θα σου φέρω το τσεκ να δεις πόσα λεφτά πήρα για την μεταγραφή), Κέλλυ και Γαβριήλ (όσο και να σκουντάτε, άμα είμαι στον κόσμο μου…), Δήμητρα (που δεν ήρθες), Παύλο (επαγγελματίας φωτογράφος σου λέει μετά…).
