Να κι ένα φρέσκο Αμερικάνικο συγκρότημα, που κουβαλά πολλές υποσχέσεις, αλλά και υψηλές διασυνδέσεις, αλλά και πολύχρονη εμπειρία. Είναι από τις μπάντες που ανεβαίνουν με τον παραδοσιακό τρόπο. Όταν τους είχε δει ο Nikki Sixx να παίζουν στο Los Angeles, τους πλησίασε και κατέληξαν να περιοδεύουν με τους MOTLEY CRUE στις ΗΠΑ. Δεν είναι λίγο αυτό. Αλλά φέρνει και υψηλές προσδοκίες.
Τίποτα δεν κατορθώνεται δίχως πολύ δουλειά, και τα παιδιά από το Chicago, επέστρεψαν στην βάση τους προκειμένου να ηχογραφήσουν τη δεύτερη κυκλοφορία τους. Το στυλ τους, όπως καταλαβαίνετε, είναι κοντά στο βρώμικο hard rock, έτσι όπως το δίδαξαν οι κορυφαίοι του είδους AEROSMITH, o παλιός ALICE COOPER, οι CHEAP TRICK, με αρκετές επιρροές από τα 80’s, και μπάντες όπως οι GNR. Με κομμάτια όπως το “Don’t take it so hard” το καταλαβαίνεις αυτό.
Περηφανεύονται ότι οι ρίζες τους βρίσκονται στο punk και το γεγονός αυτό, αντικατοπτρίζεται σε σημεία που φέρνουν περισσότερο στους BUCKCHERRY, γιατί παραμένουν πρωτίστως rock. Η αγριάδα των “Beat to hell”, “Devil in you”, “Other side” επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Η ωμή προσέγγιση στη σύνθεση (μπάσο-κιθάρα-τύμπανα-φωνή) είναι αυτό που με κέρδισε, και κάνει τον ήχο τους προσιτό σε φίλους παραδοσιακού και σύγχρονου rock.
Όμως οι πιο πιασάρικες στιγμές είναι το (πρώτο single) “Evil eyes” με τα νάζια του Chad Cherry στο μικρόφωνο και το κλασικό ριφ του Adam Arling, όπως και το ευθύ αν και πιο ευκολοχώνευτο “She’s my confusion”.
Στο άλμπουμ συνεργάστηκαν με τον Johnny K στην παραγωγή (DISTURBED, 3 DOORS DOWN, AIRBOURNE) αλλά και με τον μάγο Roy Z στο “Evil eyes”. Ακούστε τους και είμαι σίγουρος ότι θα ευχαριστηθείτε το “Bad decisions”. Θα το νοιώσετε εύκολα δικό σας.
7 / 10
Γιώργος “O(h)man” Κουκουλάκης
