Τους Γερμανούς ORDEN OGAN τους παρακολουθώ από το 2004 και τον πρώτο τους δίσκο “Testimonium A.D.”, τον οποίο κυκλοφόρησαν μόνοι τους και είχαν λάβει εξαιρετικές κριτικές. Τους θεωρώ μακράν ότι πιο σοβαρό έχει στο power metal η γερμανική σκηνή, από νέα συγκροτήματα. Με καλοδουλεμένες συνθέσεις, σεβασμό στη μουσική παράδοση της χώρας τους και διάθεση να ξεχωρίσουν από τη μετριότητα που κυριαρχεί πλέον στο metal.
Από το αλησμόνητο τους ντεμπούτο έχουν κυκλοφορήσει δύο ακόμη δίσκους, τους “Vale” (2008) και “Eastern hope” (2010), που τους προτείνω ανεπιφύλακτα στους φίλους του power metal και του metal γενικότερα. Φέτος, αφού μας έβγαλαν τη ψυχή πρώτα με συνεχείς αναβολές, κυκλοφορούν το τέταρτο τους δίσκο “To the end” και από το πρώτο ομώνυμο τραγούδι (αφήνω εκτός της εισαγωγή) αγαλλιάζουμε για μια ακόμη φορά με την ποιότητά τους και το συνθετικό οίστρο που συνεχίζει να τους διακατέχει.
Σε όλους τους δίσκους τους είχαν πέρα από τις όποιες heavy / power επιρροές και folk πινελιές που φρόντιζαν ιδανικά να προσαρμόζουν στη μουσική τους, χωρίς να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Πλέον με το “To the end” εμφανίζονται πιο heavy από ποτέ, έχοντας επιλέξει προς το παρόν να αφήσουν στην άκρη τις folk αναφορές και να παρουσιάσουν ένα δυναμικό, δεμένο και παράλληλα μελωδικό power metal. Οι κιθάρες αποτελούν το κύριο πλεονέκτημα του συγκροτήματος όπου πάνω τους στηρίζεται ο πλουραλισμός του κάθε τραγουδιού. Οι εναλλαγές είναι εκπληκτικές από γρήγορα riffs σε ρυθμικά mid tempo σημεία και εξαιρετικά solos και lead γεμίσματα (που πλέον δεν συναντάς συχνά σε νέα συγκροτήματα). Από εκεί και πέρα δεν ξεφεύγουν από την πεπατημένη των χορωδιακών φωνητικών ειδικά στα refrains. Δυνατές στιγμές του δίσκου “Till the stars cry out”, “Mystic symphony”, “This world of ice” και το πρώτο video του δίσκου “The things we believe”. Τελευταίο αφήνω την παραγωγή, που τους βοηθά με το παραπάνω στο τελικό, εκπληκτικό, αποτέλεσμα. Φυσικά και υπάρχουν κάποιες αδύναμες στιγμές αλλά δεν είναι αρκετές για να ζημιώσουν τις προσπάθειες των ORDEN OGAN.
Για μια ακόμη φορά ακρόαση δίσκου τους με άφησε ικανοποιημένο και περιμένω ακόμα περισσότερα από τους Γερμανούς. Αν δεν τους έχετε ακούσει ποτέ βρείτε από όπου μπορείτε όλους τους δίσκους τους και ακολουθήστε χωρίς ενδοιασμούς το μελωδικό τους ταξίδι!
8 / 10
Παναγιώτης Δημητρόπουλος
