Τον Μάρτιο του 2008 ένα από τα μεγαλύτερα power σχήματα της Ευρώπης διαλύθηκε επίσημα από τα χείλη του αρχηγού τους Timo Tolkki. Κάποιοι στεναχωρήθηκαν σίγουρα, πολλοί επίσης το περίμεναν και ένιωσαν ανακούφιση που αυτό το γκρουπ θα σταματούσε να σέρνει το κουφάρι του, χωρίς να έχει καμιά σχέση με την ένδοξη μπάντα του παρελθόντος.
Κάποιος άλλος όμως είχε αντίθετη άποψη. Το όνομα αυτού ήταν Timo Kotipelto. Πείθοντας σχετικά εύκολα τον Johansson και λίγο πιο δύσκολα τον Michael συμφώνησαν να συνεχίσουν την μπάντα. Παραδόξως ο “δικτάτορας” Tolkki, σε μια πράξη που έδειξε τελικά πολλά σε όσους τον παρουσίαζαν έτσι τόσα χρόνια, δέχτηκε να παραδώσει όλα τα δικαιώματα των STRATS στους τρεις κυρίους στις 20 Μαΐου του ιδίου χρόνου. Πήρε βέβαια τα τραγούδια για το “Revolution Renaissance” και ακολούθησε τον δικό του δρόμο. Η μπάντα είχε πλέον το ελεύθερο από τον πρώην ηγέτη να συνεχίσει. Θυμάμαι πόσοι έλεγαν ότι οι STRATS χωρίς τον Tolkki δεν είναι οι STRATOVARIUS. Θα συμφωνήσω στο παραπάνω. Όχι όμως εξ ολοκλήρου.
Η μπάντα ένιωθε το βάρος του να κάνει γρήγορα αισθητή την παρουσία της. Για καινούργιο κιθαρίστα διάλεξαν έναν νεαρό Φιλανδό τον Matias Kupiainen. Γρήγορα ξεκίνησαν δουλειά για το νέο άλμπουμ. Μετά από ακριβώς ένα χρόνο από την ημέρα που ο Tolkki παρέδωσε τα δικαιώματα της μπάντας κυκλοφόρησε και το πρώτο άλμπουμ χωρίς αυτόν. Το όνομα αυτού “Polaris” και γενικότερα η ανταπόκριση που είχε θα έλεγα πως ήταν μουδιασμένη.
Οι συνθέσεις ήταν χωρισμένες στα τρία. Johansson, Porra και το δίδυμο Kotipelto/Kupiainen. Το δίδυμο μας έδωσε τρία τραγούδια στο κλασικό έντονο χορωδιακό στυλ του “Infinite” με το “Higher We Go” να διασώζεται κάπως. Άλλα τρία τραγούδια από τον Johansson και αυτά σε πολύ μέτριο επίπεδο με μόνο την υπέροχη μπαλάντα “Winter Skies” να ξεχωρίζει. Αυτός που μου έκανε εντύπωση με της συνθέσεις του ήταν ο Porra που έφερε κάποια καλά κομμάτια όπως τα “Falling Star” και “Forever is Today”. Σε γενικές γραμμές πάντως το άλμπουμ ήταν πολύ μέτριο και δημιούργησε αρκετές μουρμούρες για το γιατί η μπάντα συνεχίζει χωρίς να έχει κάτι σπουδαίο να δώσει. Ακόμα και τα φωνητικά του Kotipelto ακουγόντουσαν κάπως κουρασμένα και πεσμένα σε σχέση με το παρελθόν.
Η περιοδεία πάντως δεν πήγε άσχημα και οι STRATS μετά από ένα μικρό διάλλειμα ξεκίνησαν να δουλεύουν για τον διάδοχο του “Polaris” τον Σεπτέμβρη του 2010. Οι STRATS έχουν βαλθεί να αποδείξουν την αξία τους και κυκλοφορούν τον Ιανουάριο του επόμενου χρόνου το αξιοπρεπέστατο “Elysium”. Αυτό ήταν ένα πραγματικό STRATOVARIUS άλμπουμ που έδειχνε ότι η μπάντα βρισκόταν πάλι στην σωστή κατεύθυνση. Σίγουρα δεν φτάνει το μεγαλείο του παρελθόντος αλλά ακούγεται παραπάνω από ευχάριστα, έχοντας αρκετά καλές στιγμές, όπως τα “Darkest Hours”, “Under Flaming Skies”, “The Game Never Ends”, “Move the Mountain” και το ενδιαφέρον εγχείρημα να ηχογραφήσουν το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι της καριέρας του το ομώνυμο “Elysium”. Επιπλέον η παράγωγη ήταν πολύ καλύτερη και οι κιθάρες ήταν επιτέλους αρκετά πιο μπροστά. Από το “Destiny” είχαν να δουν άλμπουμ τους να φτάνει στο νούμερο ένα της χώρας τους.
Εκεί που έδειχναν ότι όλα θα πήγαιναν προς το καλύτερο, το νέο ότι ο Jorg Michael διαγνώστηκε με καρκίνο, φέρνει πάλι σύννεφα στον ουρανό των STRATS. Ο Michael καταφέρνει να ανταποκριθεί στην περιοδεία και μετά πλέον αποφασίζει για προσωπικούς λόγους να αποχωρήσει. Μετά από πέντε χρόνια απουσίας οι STRATS ήταν πάλι στην Ελλάδα.
21/01/2011
FUZZ CLUB
Σε ένα γεμάτο FUZZ οι STRATS επέστρεψαν ως guest στους HELLOWEEN με έναν ντράμερ να πολεμά με τον καρκίνο, σε συνδυασμό με την λοίμωξη στις φωνητικές χορδές του Kotipelto, πιο πολύ ως διαδικαστική ήταν η συγκεκριμένη εμφάνιση η οποία πέρασε και δεν ακούμπησε. Εντύπωση έκανε ότι η μπάντα δεν έπαιξε τίποτα από το “Elysion”, αλλά προτίμησε να ασχοληθεί μόνο με τα τραγούδια από το παρελθόν.
-
- Hunting High and Low
- Speed of Light
- Stratosphere
- Paradise
- Phoenix
- The Kiss of Judas
- Forever
- Twilight Symphony
- Black Diamond
Τον Μάιο του 2012 βγαίνει μια αγγελία στο facebook και οι STRATS ζητάνε επίσημα νέο ντράμερ. Τον Ιούνιο ανακοινώνουν τον Φιλανδό Rolf Pilve και τον Αύγουστο ξεκινά την ηχογράφηση του νέου άλμπουμ.
Αρχές του 2013 και το “Nemesis” ταράζει τα νερά του metal. Κανείς δεν περίμενε ένα τέτοιο άλμπουμ από τους Φιλανδούς οι οποίοι δείχνουν να περνάνε την δεύτερη νιότη τους. Μπορείτε να διαβάσετε εδώ του Παναγιώτη Δημητρόπουλου για το ROCK HARD.
Το άλμπουμ μέχρι στιγμής έχει δεχτεί διθυραμβικές κριτικές και η μπάντα για μια ακόμη φορά είναι εκεί που ξέρει να βρίσκεται εδώ και χρόνια. Στο δρόμο. Την Παρασκευή 28 Ιουνίου, θα δώσουν άλλη μια headline εμφάνιση στην χώρα μας και μας υπόσχονται ένα σπουδαίο σόου. Τα μηνύματα από την περιοδεία μέχρι στιγμής δείχνουν ότι η μπάντα βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση.
Την Παρασκευή, οι Φιλανδοί φίλοι μας θα γράψουν ένα καινούργιο κεφάλαιο στην ιστορία που λέγεται, STRATOVARIUS και Ελλάδα. Είναι ένα στοίχημα για αυτούς να κερδίσουν τον σεβασμό και από την νέα γενιά των φίλων του metal. Θα τα καταφέρουν; Αυτό μένει να το δούμε.
Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι θα τους ευχαριστούμε πάντα για όλα τα τρομερά τραγούδια και όλες της υπέροχες στιγμές μας χάρισαν όλα αυτά τα 30 χρόνια.
Hold on to your dream…
Υ.Γ. Ευχαριστώ όλους εσάς που αφιερώσατε λίγο από τον χρόνο σας διαβάζοντας αυτό το αφιέρωμα… Να είστε καλά.
Γιώργος Καραγιάννης
Διαβάστε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος παρακάτω:
