The boys are back in Athens
Τετάρτη βράδυ, αναμονή στις 11.00 το βράδυ. Λάθος αριθμοί, λάθος άνθρωποι στην άλλη γραμμή στην Καλιφόρνια (ευτυχώς ήταν μεσημέρι για αυτούς), συνεννοήσεις με τον μάνατζερ, τηλεφωνητές που απαντάνε αντί του μπασίστα των THIN LIZZY, χαμός για μια συνέντευξη 15 λεπτών. Όταν τελικά o Marco Mendoza απαντά, η συνέντευξη φτάνει τα 45 λεπτά και απαντά για όλους και όλα, μιλώντας για το κάθε τι με το όνομα του. Αβίαστα, με θάρρος και πάνω από όλα με σεβασμό στην ροκ ιστορία.
Τι γίνεται, με ποιόν μιλάω;
Με τον Στέλιο Μπασμπαγιάννη, από το Rock Hard Ελλάδας.
Tι κάνεις;
Καλά. Εσύ; Τι ώρα είναι εκεί;
Είναι περίπου 13.47, έχουμε διαφορά 9 ωρών. Ο μάνατζερ μου, μας είχε πει ότι θα κάνουμε την συνέντευξη το απόγευμα… Δεν πειράζει… «Πολύ καλά» (στα ελληνικά)
Έμαθες και λίγα Ελληνικά από ότι ακούω.
Κάτι λίγα… Πώς είναι τα πράγματα στην Ελλάδα φίλε;
Η κατάσταση εδώ δεν είναι καλή, όπως ίσως έχεις ακούσει.
Δεν είναι καλή. Βελτιώνεται;
Δεν νομίζω, η ύφεση χειροτερεύει.
Απλά προς ενημέρωσή σου και στις ΗΠΑ δεν πάμε προς το καλύτερο και ειδικά στην Καλιφόρνια όπου τα πράγματα είναι χειρότερα απ’ ότι έχω δει σε ολόκληρη την ζωή μου.
Είχα την ευκαιρία να έρχομαι στις ΗΠΑ για 2-3 φορές το χρόνο τα τελευταία χρόνια και η κατάσταση είναι διαφορετική στην Ελλάδα. Εδώ το χρέος έχει να κάνει με την κακοδιαχείριση του χρήματος από την πολιτεία και το Ελληνικό Δημόσιο και τώρα ζητάνε περισσότερους φόρους από τους μισθωτούς και αφήνουν το δημόσιο και ειδικά τις ΔΕΚΟ ανέγγιχτα.
Ότι έκαναν και εδώ και είναι τρομερό.
Αλλά πρέπει να είμαστε δυνατοί και να επιζήσουμε.
Όπως το είπες να είστε δυνατοί. Είναι τρομερό, να βρείτε τρόπους να δουλέψετε, η μόνη διέξοδος.
Σύμφωνοι, αλλά όσοι μπορούν εμένα συμπεριλαμβανομένου να ψάχνουν για δουλειά εκτός χώρας. Έχουμε 1 εκατομμύριο στα 10 εκατομμύρια του πληθυσμού, άνεργους…
Θεέ μου (επιφώνημα έκπληξης και λύπης-ξεφυσά)… Ξέρεις το Νοέμβριο θα είμαστε εκεί για να παίξουμε
Το ξέρω και θα σας δω για πρώτη φορά. Την προηγούμενη φορά που παίξατε στην Ελλάδα, έλειπα.
Εννοείς με τους THIN LIZZY, γιατί έχω έρθει με διάφορα σχήματα στην Ελλάδα.
Το γνωρίζω σε έχω δει με τους WHITESNAKE. Με τους CRANBERRIES δεν ήξερα ότι έπαιζες και τελικά δεν εμφανίστηκα.
Έχω έρθει επίσης με το δικό μου σχήμα τους CASA MENDOZA , αλλά ήταν πολύ κακά οργανωμένη η εμφάνιση. Απλά θέλω να ξανάρθουμε και θα κοιτάξουμε να είναι η οργάνωση λίγο καλύτερη.
Το θέμα δυστυχώς με την Αθήνα και τη Θεσ/νίκη είναι ότι δεν έχουμε πολύ καλούς χώρους για συναυλίες. Το να πληρώσω 30 ευρώ για να δω ένα σχήμα σε ένα καπνιστήριο είναι κάτι που με απωθεί.
Συμφωνώ, απόλυτα. Εμείς προσπαθούμε να κρατήσουμε χαμηλά το κόστος για να παίξουμε παντού. Πρέπει να προσαρμοστείς, αλλιώς δεν θα γίνει. Η πραγματικότητα Στέλιο, είναι ότι κυριαρχεί η απληστία. Σε όλα τα επίπεδα. Οι άνθρωποι σκέφτονται μόνο το κέρδος. Πρέπει αν αρχίσουν να σκέφτονται γιατί και από πού ξεκίνησαν όλα. Να ξαναβάλουν την μουσική στο προσκήνιο.
Το βασικό θέμα είναι ότι η μουσική βιομηχανία κατέστρεψε όλους τους καλλιτέχνες ακριβαίνοντας συνεχόμενα τις τιμές των CD. Οδήγησε τον κόσμο στο παράνομο κατέβασμα και τους μουσικούς σε συνεχείς περιοδείες, για να επιζήσουν.
Ακριβώς και τώρα πλέον πουλάς τα CD στις συναυλίες σου ή ακόμη και τα μοιράζεις, για να ενισχύεις το όνομα σου και περιοδεύεις συνεχώς. Για να μειώσω το κόστος πολλές φορές χρησιμοποιώ/συνεργάζομαι με τοπικούς μουσικούς για τη συναυλία μου.
Ακριβώς, ελπίζουμε να σε δούμε και με το δικό σου σχήμα και θα βρεις μουσικούς αρκετά καλούς στην Αθήνα, για να προβάρεις και να παίξεις ότι θέλεις.
Μάλλον θα έρθω μερικές μέρες νωρίτερα, για να δω τί μπορώ να κάνω και να κανονίσω για τις μετέπειτα συναυλίες μου, θα δούμε. Η χρονιά είναι ήδη συναρπαστική με όσα γίνονται με τους THIN LIZZY.
Το γνωρίζω. Αυτή τη στιγμή είστε στο στούντιο γράφοντας νέα τραγούδια, αν δεν απατώμαι, για το νέο άλμπουμ.
Είναι όλο γραμμένο.
Τελειώσατε;
Τη σύνθεση των τραγουδιών και τα demo. Τώρα θα περιοδεύσουμε, πριν μπούμε στο στούντιο για την τελική ηχογράφηση και ίσως δοκιμάσουμε κάποιες ιδέες ακόμα. Κάποια τραγούδια είναι πολύ καλά. Στέλιο είμαι ενθουσιασμένος γιατί κάποια τραγούδια είναι εξαιρετικά καλά και τιμούν τη rock ιστορία.
Αυτό το άλμπουμ είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα για το σχήμα. Η σκιά του Phil είναι πάνω από τους THIN LIZZY και το να ηχογραφήσεις καινούργιο υλικό μετά από τόσα χρόνια , μπορεί να σημάνει το τέλος του σχήματος ή την απαρχή μιας νέας επιτυχημένης πορείας.
Το ξέρουμε, αλλά έχουμε φτάσει σε ένα σημείο Στέλιο, που το σχήμα πάει τόσο καλά, είμαστε τόσο δεμένοι, παίζουμε σε ένα βάση οπαδών, σε νέους οπαδούς σε μεγάλα φεστιβάλ, όπως τα Download, High Voltage κτλ, και είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι με την τροπή των πραγμάτων για εμάς. Ο κατάλογος των τραγουδιών μας είναι τεράστιος και πολύ δυνατός, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι ήρθε ο καιρός να προχωρήσουμε. Αλλιώς θα περιοδεύαμε παίζοντας όλα αυτά τα υπέροχα τραγούδια και θα είμαστε μια tribute μπάντα στον Phil και τον Gary. Αυτή η σύνθεση είναι τόσο δυνατή και αυτό το άλμπουμ μια πρόκληση, που θα μας οδηγήσει στο να δώσουμε και να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Το timing είναι πολύ σημαντικός παράγοντας σε αυτή τη δουλειά. Ακόμη και οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί που είναι πολύ καιρό μαζί μας, θέλουν κάτι καινούργιο. Οπότε αποδεχτήκαμε τη πρόκληση και προχωράμε. Θα μπούμε τον Οκτώβριο στο στούντιο (σ.σ. η συνέντευξη έγινε στα μέσα του Σεπτεμβρίου), την 1η του μήνα και λογικά θα κυκλοφορήσει τη νέα χρονιά, Μετά θα έρθουμε και στην Ελλάδα για να έχουμε και την δική σας άποψη και ανταπόκριση στη δουλειά μας.
Για μένα επειδή έχω γνωρίσει και τον Ricky σε παλιότερη, πρόσωπο με πρόσωπο συνέντευξη για τους ALMIGHTY, είχα τις αμφιβολίες μου όταν πήρε τη θέση του τραγουδιστή. Όταν άκουσα όμως τη δουλειά του στα live άλμπουμ που κυκλοφορήσατε, ήξερα ότι πρέπει να κυκλοφορήσετε κάτι κι ας είμαι μεγάλος οπαδός της φωνής του Sykes. Η φωνή του Ricky έχει μεγαλύτερο βάθος και συναίσθημα. Έχεις κάποια ένδειξη για την μουσική κατεύθυνση των τραγουδιών;
Αυτό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που είχαμε να ξεπεράσουμε. Οι THIN LIZZY είναι τόσο κλασσικό rock σχήμα και ο ήχος τους με τις διπλές κιθαριστικές επιθέσεις τόσο χαρακτηριστικός. Είχαμε πολύ συζήτηση για το τι θέλαμε να κάνουμε. Όλοι αγαπάμε τον κλασικό ήχο με τον Phil και είχαμε υπόψη μας αυτό τον ήχο. Οι μουσικές ικανότητες, το επίπεδο των μουσικών στο σχήμα, αυτή τη στιγμή, είναι τόσο υψηλό, που εκτός από μερικές προσαρμογές προς το πιο μοντέρνο στον ήχο, όλα θα είναι προς τα εκεί από όπου ξεκινήσαμε και εμπνευστήκαμε πολλές ιδέες. Η κατεύθυνση θα είναι προς τον γνωστό μας ήχο. Όλοι φέρνουν ιδέες στο τραπέζι. Αν και υπάρχουν πολλές μπάντες φόρος τιμής στον ήχο των THIN LIZZY, πολλές μετενσαρκώσεις τους. Ξέρω τι με αυτό που θα πω θα διαφωνήσουν αρκετοί, αλλά στα μάτια μου αυτή είναι η πιο κοντινή σύνθεση στο αρχικό σχήμα κι είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Έχουμε 19 τραγούδια και θα κοιτάξουμε να επιλέξουμε τα καλύτερα για το επερχόμενο άλμπουμ, ο Ricky και ο Damon βοήθησαν πολύ και είμαστε έτοιμοι. Ανυπομονούμε να μπούμε στο στούντιο, όλα είναι έτοιμα. Είμαστε έτοιμοι, είναι ότι είναι και ο καιρός είναι ο σωστός. Θα κάνουμε ότι έχουμε να κάνουμε και θα δούμε. Είμαι πραγματικά σίγουρους, έχω εμπιστοσύνη στα τραγούδια, στις νέες συνθέσεις μας.
Αυτό που λες είναι ότι μένει να ακούσουμε τη νέα δουλειά σας.
Αυτό που λέω είναι ότι έχουμε ολοκληρώσει τη σύνθεση και μένει να τα παίξουμε, μέχρι να είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα για να ηχογραφήσουμε και μετά να περιοδεύσουμε.
Υπάρχει πιθανότητα στις επερχόμενες συναυλίες σας, να δοκιμάσετε ένα δύο νέα τραγούδια μπροστά στο κοινό;
Ακριβώς. Αυτό σκοπεύουμε, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να δοκιμάζεις το νερό όπως λέμε, από το να παίζεις την καινούργια σου δουλειά στους οπαδούς πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ. Το σκεφτόμαστε. Απολύτως, όχι 100% άλλα 90% θα παίξουμε ένα η δύο νέα τραγούδια. Είμαστε ενθουσιασμένοι με το γεγονός.
Τι θα γίνει με το υπόλοιπο του set list; Στα τελευταία live άλμπουμ σας το set list είναι σχεδόν πανομοιότυπο. Θα υπάρξει η πιθανότητα να προσθέσετε κάτι διαφορετικό από τον μεγάλο κατάλογο σας, από τα άλμπουμ πχ που δεν παίζετε πολύ;
Απόλυτα…(μικρή διακοπή) Το συζητάμε, αλλά ο κατάλογος είναι τόσο μεγάλος, που είναι δύσκολο. Στο Λονδίνο που ηχογραφήσαμε πέρυσι, αλλάξαμε μερικά τραγούδια από νύχτα σε νύχτα και ήταν τόσο μεγάλη η ανταπόκριση. Ήταν απίστευτο. Προσπαθούμε να βάζουμε τραγούδια λίγο διαφορετικά σαν τα “Chinatown”, “Hollywood”, “Τhe rocker” και να κρατάμε ισορροπία με όσα θέλει ο κόσμος.
Μπορώ να ζητήσω μια προσωπική προτίμηση, το “This woman gonna break your heart”.
Υπέροχο τραγούδι, αλλά δεν ξέρω φίλε. Έχουμε τόσα πολλά, όμορφα τραγούδια, είναι το πιο δύσκολο μέρος της διαδικασίας, η επιλογή ποιά θα παίξουμε. Είναι τεράστιος κατάλογος. Επίσης σε κάποιες συναυλίες είσαι headliner και σε κάποιες είσαι εναρκτήριο σχήμα με χρόνο γύρω στα 50 λεπτά, οπότε πρέπει να προσαρμόζεις το σετ σου. Τότε πας έξω με τα πιο δυνατά τραγούδια σου. Επίσης όταν ανοίγεις για ένα σχήμα σαν τους GUNS N’ ROSES χρειάζεσαι τα πιο «rock» δυνατά, α αναγνωρίσιμα τραγούδια σου. Τα hard rocking τραγούδια σου. Ακόμη και το “Dancing in the moonlight” πρέπει να το αφήσουμε εκτός γιατί είναι shuffle και swing. Δεν μπορείς να τους ευχαριστείς όλους. Αν παίζουμε σε ένα καινούργιο κοινό 10.000 ατόμων πρέπει να τους κερδίσουμε, να κερδίσουμε νέους οπαδούς, πχ το”Still in love with you” το λατρεύω αυτό το τραγούδι, απλά κάποιες φορές δεν ταιριάζει εκεί που παίζουμε, πχ όταν ανοίγαμε για τους JUDAS PRIEST. Σκέψου το.
Το σκέφτομαι αλλά από την άλλη πλευρά αν σας δω σαν πρώτο όνομα, θα ήθελα ένα σετ ανάλογο του “Live and dangerous” ή του “Live Life”. Π.χ. δεν παίζετε τίποτα από το καλύτερο κατά την γνώμη μου άλμπουμ των THIN LIZZY, το “Thunder and lightning”.
Ακριβώς. Το “Thunder and lightning” ήταν πρακτικά άλμπουμ του Sykes. Όταν μαζευτήκαμε όλοι, κάτι συνέβη. Κοιτάξαμε τον παλιό κατάλογο μας και απλά το αφήσαμε έξω. Όχι ότι δεν έχει καλά τραγούδια, είμαι μεγάλος θαυμαστής των “Cold sweat”, “Thunder and lightning”, “Holy war”. Πανέμορφα όλα. Αλλά αυτό που έφεραν στο προσκήνιο οι υπόλοιποι ήταν ότι είναι το άλμπουμ με τις λιγότερες πωλήσεις μας. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τι σου αρέσει και τι θα έχει ανταπόκριση. Εμένα μου αρέσει το “Opium trail” και το παίξαμε κάποιες φορές αλλά η ανταπόκριση ήταν «τι είναι αυτό», γιατί στην πλειοψηφία τους, οι οπαδοί δεν είναι ενημερωμένοι όπως εσύ και θέλουν απλώς τις επιτυχίες. Τα “We will be strong”, “Do anything you want to”, είναι πανέμορφα τραγούδια, αλλά δεν είναι αναγνωρίσιμα. Ενώ για μένα, σαν μπασίστα, να παίζω αυτές τις γραμμές του μπάσου είναι απόλαυση. Έτσι πρέπει να προσέχουμε την επιλογή των τραγουδιών στις ζωντανές εμφανίσεις μας.
Ακριβώς, πρέπει αν επιζήσετε.
Τα τραγούδια που προτιμά το κοινό, που αποζητούν είναι τα πιο άμεσα, hard rocking τραγούδια, τα πιο «κοντινά» σε αυτούς. Το νέο κοινό, θέλει τα πιο γνωστά τραγούδια και τους εκπαιδεύουμε σιγά-σιγά, με την εισαγωγή πιο παλιών τραγουδιών στις ζωντανές εμφανίσεις μας. Είμαι οπαδός των πρώτων άλμπουμ των THIN LIZZY, υπάρχει εκπληκτικό υλικό αρκετό για να παίζουμε 3 ώρες. Το ”Borderline” εκπληκτικό τραγούδι, το παίξαμε στα soundcheck 2-3 φορές αλλά η ανταπόκριση του κόσμου, είναι «τι είναι αυτό»; Σκεφτόμαστε για τις εμφανίσεις μας στην Ελλάδα, να προσθέσουμε/αλλάξουμε 2-3 τραγούδια με κάποια από τα πιο «άγνωστα», πχ το “Hollywood”.
Πανέμορφο τραγούδι.
“Bad reputation” ένα άλλο που σκεφτόμαστε…
Αυτό είναι κλασικό Μarco.
MM– Ακριβώς είναι κάτι που πιέζω και τους άλλους να το παίξουμε ξανά, αλλά πρέπει να κρατήσουμε και τα κλασικά πχ “The rocker”.
Εγώ έμαθα τους THIN LIZZY από το “Johnny the fox”, που έλιωσα το άλμπουμ, όταν δεν είχες 100 κυκλοφορίες το μήνα. Για εμένα και αρκετούς άλλους η ποικιλομορφία των THIN LIZZY, ότι δεν ήταν το κλασικό, άκαμπτο hard rock, τους έκανε αυτό που είναι σήμερα. Δεν βλέπω κάτι κακό στο να μείνει το “The rocker” εκτός λίστας. Τραγούδια σαν το “Massacre” απλά σκοτώνουν, με την ατμόσφαιρα και το πάθος τους.
Ακριβώς φίλε μου, οι κέλτικες επιρροές. Απλά το “Massacre” είναι τόσο καλό τραγούδι, που θέλω να το παίζω κάθε βράδυ. Πραγματικά σκοτώνει, ξεσηκώνει τον κόσμο και πιστεύω να το έχουμε στο set list μας. Ανυπομονούμε να έρθουμε στην Ελλάδα. Όπως σου είπα έχω έρθει πολλές φορές ήμουν εκεί και με την τελευταία σύνθεση με τον Sykes και η ανταπόκριση ήταν απίστευτη. Αγαπώ το κοινό, απολαμβάνετε τις συναυλίες.
Ακριβώς… Αυτή η σύνθεση είναι το πιο κοντινό στην αρχική όπως είπες κι εσύ.
Όταν μου τηλεφώνησε ο μάνατζερ, αν ήθελα να συμμετέχω στην τωρινή σύνθεση των THIN LIZZY, ήμουν τόσο χαρούμενος. Έχω παίξει με μερικούς από τους καλύτερους ντράμερ στον κόσμο. Κανένας τους δεν παίζει όπως ο Brian. Κάνει τη δουλειά κου πολύ ευκολότερη, όταν προσπαθώ αν ακολουθήσω τις αρχικές γραμμές του Phil.
Πιστεύεις ότι το στυλ σου διαφέρει από του Phil;
Νομίζω ότι ο Phil απέκτησε ένα στυλ, που υποστήριζε τον ρόλο του ως τραγουδιστή και μπασίστα, όπως και εγώ έχω αποκτήσει το δικό μου στυλ μέσα από τις συνεργασίες μου. Ευχαριστιέμαι τόσο πολύ να παίζω τις μελωδίες του και να παραμένω πιστός στον τρόπο που τις έπαιξε, γιατί κατά την άποψη μου, πρέπει να μένεις πιστός στο αυθεντικό. Είμαστε διαφορετικοί, προερχόμαστε από διαφορετικά μουσικά υπόβαθρα εγώ έχω πιο τζαζ και λίγο pop και funk υπόβαθρο. Ο Phil ήταν παίκτης της πένας, αλλά δεν μπορείς να του αφαιρέσεις, εξαιτίας αυτού, τον τρόπο που η εκπληκτική συνεργασία του με τον Brian «έβγαζε» αυτό το swing. Το παίξιμο τους είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος του ήχου των THIN LIZZY, που αν προσθέσεις και τις αρμονίες από τις κιθάρες στην κορυφή σου έδινε τον ήχο τους. Το παίξιμο του στήριζε τις μελωδίες και τα σόλο. Όταν πρωτοξεκίνησα να παίζω τα τραγούδια του, «διάβαζα» το μάθημά μου. Πάντα προσπαθώ να είμαι πιστός στον αρχικό τρόπο. Είναι σαν το λεξιλόγιο, σαν να προσπαθείς να μιλήσεις διαφορετική/ξένη γλώσσα. Όσο μαθαίνεις, τόσο πιο καλά εκφράζεσαι. Πλέον ξέρω τι χρειάζεται να παίξω αλλά και πώς.
Πιστεύεις επίσης ότι η προσθήκη του Damon Johnson (κιθάρα) που έχει και αυτός ένα τόσο διαφορετικό υπόβαθρο, με το εναλλακτικό /Νότιο ροκ των COLLECTIVE SOUL και τον Alice Cooper βοήθησε στο να διατηρηθεί αυτή η ποικιλομορφία τον ήχο σας. Δεν ήταν η πιο προφανής προσθήκη για την θέση του δεύτερου κιθαρίστα…
Πρέπει να σου πω, πως εμφανίστηκε και εντυπωσιαστήκαμε από τις γνώσεις του για την ιστορία του σχήματος. Είναι ο ανεπίσημος ιστορικός μας, αλλά ταίριαξε τρομερά με όλους. Πριν έρθει είχε διαβάσει καλά τα μαθήματά του. Επίσης φέρνει πολύ όμορφες ιδέες στο τραπέζι, είναι τόσο ταλαντούχος κιθαρίστας, τραγουδιστής, πατέρας, σύζυγος (όπως πολλοί από εμάς). Είναι πολύ καλός συνδυασμός. Πριν, είχαμε τον Vivian Campbell, αλλά με τις υποχρεώσεις του, ξέραμε ότι δεν μπορούσε να γίνει μόνιμο μέλος και μετά είχαμε τον Richard Fortus έναν επίσης πολύ καλό κιθαρίστα και μετά ήρθε ο Damon γνωρίζοντας όλα τα τραγούδια και έφερε πολύ ενέργεια και μας έκανε να αισθανθούμε έτοιμοι για το επόμενο βήμα. Είναι όλα καλά, όσο πιο καλά γίνονται, ο Scott κάνει το καλύτερο παίξιμο του εδώ και καιρό, ο Brian είναι σε πολύ καλή φόρμα όπως και ο Darren.
Να περιμένουμε λοιπόν μια εμφάνιση γύρω στα 100 λεπτά.
Νομίζω ότι κάπου εκεί θα κυμανθούμε. Θα προσπαθήσουμε να έχουμε όλα τα αγαπημένα σας τραγούδια σαν το δικό σου, το “ Bad reputation” αλλά και τα “Opium trail”, “Chinatown”, “Southbound”. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος.
Θα ήταν πάντως χρήσιμο να έρθεις για να προγραμματίσεις μερικές συναυλίες με το δικό σου σχήμα. Πολύς κόσμος αγαπάει τα instrumental και την κιθαριστική και γενικά μουσική επίδειξης στη χώρα μας.
Το ξέρω και μελετώ κάποιες προτάσεις είτε τώρα, είτε τον Δεκέμβριο, για να έρθω. Πιθανώς λοιπόν να έρθω τότε, προς τα Χριστούγεννα.
Ελπίζουμε να σε δούμε σύντομα επί σκηνής…
Πολύ καλά.
Να σε μάθουμε και κάτι νέο: «καληνύχτα»… καλή= good, νύχτα= night
Καληνύχτα, λοιπόν.
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
www.thinlizzyband.com
Line-up:
Brian Downey – ντραμς
Scott Gorham – κιθάρα
Darren Wharton – πλήκτρα, φωνητικά
Marco Mendoza – μπάσο
Ricky Warwick – φωνητικά
Damon Johnson – κιθάρα
Δισκογραφία:
“Thin Lizzy” (1971)
“Shades of a blue orphanage” (1972)
“Vagabonds of the western world” (1973)
“Nightlife” (1974)
“Fighting” (1975)
“Jailbreak” (1976)
“Johnny the fox” (1976)
“Bad reputation” (1977)
“Black rose: A rock legend” (1979)
“Chinatown” (1980)
“Renegade” (1981)
“Thunder and lightning” (1983)
