Τώρα μάλιστα! Εδώ έχουμε να κάνουμε με symphonic metal με προσωπικότητα… Οι Γάλλοι WHYZDOM εκπλήσσουν ευχάριστα με το δεύτερο τους άλμπουμ “Blind?”, το οποίο δεν υστερεί σε τίποτα από δημιουργίες μεγαθήριων του είδους, όπως οι NIGHTWISH και οι WITHIN TEMPTATION. Ξεχειλίζει από μελωδίες, από συναισθήματα, από υπέροχες ενορχηστρώσεις και από μία καταπληκτική σε όλα της τραγουδίστρια, την Elvyone Lorient, η οποία με την σταθερή και υπέροχη φωνή της φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα στις μουσικές απαιτήσεις ενός σχήματος του επιπέδου των WHYZDOM. Μάλιστα η «μαγκιά» των WHYZDOM για μένα είναι ότι το στυλ τους αποτελεί μία κατηγορία από μόνο του, παρά την πλειάδα των σχημάτων που σχετίζονται με το συγκεκριμένο είδος. Η παρουσία ολόκληρης ορχήστρας και χορωδίας από μόνα τους καθιστούν τη δημιουργία του άλμπουμ επίτευγμα, αλλά το ζήτημα για μένα είναι η χρήση και των δύο στην δημιουργία της μουσικής των WHYZDOM. Νιώθεις έντονη την παρουσία τους όχι μόνο σε σημεία αλλά σε όλη την διάρκεια του δίσκου. Η ορχήστρα δεν συνοδεύει απλά τα κομμάτια αντιθέτως τα παρασύρει σε μια δίνη μουσικής πανδαισίας με ένα πολύ έντονο live feeling. Ίσως όλη αυτή η κλασική ενορχήστρωση να ξενίσει μερικούς αφού αναπόφευκτα ίσως υποσκελίζει το metal στοιχείο σε σημεία, όμως για μένα αυτό είναι το κάτι παραπάνω που μπορούν να σου προσφέρουν οι WHYZDOM. Eνώ άλλες μπάντες διαλέγουν να δημιουργήσουν ένα δίσκο με παρουσία ορχήστρας οι WHYZDOM παρουσιάζουν την μουσική τους αναπόσπαστη από τις κλασικές τους επιρροές και σ΄αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκουμε την μουσική «μαγκιά» τους. Αν θα μπορούσα να παραλληλίσω τους WHYZDOM με κάποιο άλλο συγκρότημα αυτό θα ήταν μόνο οι HAGGARD, υπό προϋποθέσεις βέβαια, αφού μιλάμε για διαφορετικό είδος και διαφορετικές απαιτήσεις. Αυτή η συνεχόμενη κλασική ενορχήστρωση έστω και στο πιο ματζόρε της συγκρίνεται μόνο με τους HAGGARD, ως ένα βαθμό. Ίσως και με τους STRATOVARIUS στο μισό “Elements p.1”…
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω εύκολα κάποιο κομμάτι αφού το άλμπουμ ακούγεται «νεράκι» και φοβάμαι ότι θα αδικήσω κάποιο αν αναφερθώ συγκεκριμένα σε κάποιο άλλο. Οι στίχοι καταπιάνονται με την τάση που έχουν οι άνθρωποι να εθελοτυφλούν σ’ ότι συμβαίνει γύρω τους όταν αυτό δεν τους επηρεάζει άμεσα ενώ η παραγωγή εξυπηρετεί απόλυτα αυτό το live feeling που νιώθεις ακούγοντάς το. Άνετα το καλύτερο symphonic metal CD της χρονιάς έως τώρα. VIVE LA FRANCE!!
8 / 10
Ιάσονας Φίλης
