Αναπόφευκτα, το project του “Imaginaerum” ήταν κάτι μεγαλεπήβολο και συνάμα πολύ απαιτητικό. Δεν θυμάμαι να υπάρχει άλλη μπάντα στην ιστορία της μουσικής που να κυκλοφόρησε κάποιο δίσκο και στη συνέχεια να κυκλοφορήσει και μια ταινία βασισμένη στην ιστορία που αφηγείται αυτός ο δίσκος. Ο έρωτας του Tuomas Holopainen, της κινητήριας δύναμης των NIGHTWISH, με τα κινηματογραφικά soundtrack κρατάει πολλά χρόνια και άρχισε να γίνεται εμφανής από την εποχή του “Once” και μετέπειτα. Εκείνη περίπου την περίοδο μάλιστα, είχε εκφράσει και την πρόθεσή του να συνθέσει το δικό του soundtrack. Και απ’ ότι φαίνεται ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να πραγματοποιήσει αυτή του την επιθυμία. Βέβαια, πάντα υπάρχει η πιθανότητα το κοινό να μην καταλάβει το όραμα του καλλιτέχνη. Έτσι συνέβηκε και με το πρώτο μισό του project (το studio album), το τελικό αποτέλεσμα του οποίου απογοήτευσε τους περισσότερούς μας. Μένει τώρα να δούμε τι θα γίνει με τη ταινία και το soundtrack.
Όμως, είναι πάντα πολύ δύσκολο να χωρέσει κάποιος δύο καρπούζια σε μια μασχάλη. Έτσι, για να πούμε και την αλήθεια, το soundtrack δεν το συνέθεσε ο ίδιος ο Holopainen, αλλά ανέθεσε αυτή τη δουλειά σε κάποιον ποιο ειδικό (και με κλασική παιδεία), τον Φιλανδό φλαουτίστα Petri Alanko. Ο Tuomas αναγκάστηκε να το κάνει αυτό λόγο έλλειψης χρόνου και έτσι έδωσε τα demo από τα τραγούδια στον Petri και τον άφησε να δώσει πνοή στο όραμά του. Αυτό που παρατηρούμε στο “Imaginaerum (the score)” είναι ότι χρησιμοποιεί πολλά μουσικά μέρη και μοτίβα από τον δίσκο των NIGHTWISH, “Imaginaerum”, μερικά από τα οποία τα αναπαράγει αρκετές φορές καθ’ όλη τη διάρκεια του soundtrack. Όπως και σε κάθε περίπτωση κινηματογραφικής μουσικής, έτσι και εδώ τα τραγούδια είναι προσαρμοσμένα να αντιστοιχούν σε κάθε σκηνή της ταινίας. Έτσι, εκτός από το καθαρά μουσικό κομμάτι, για να μπορέσεις να καταλάβεις αν το soundtrack είναι “καλογραμμένο” πρέπει να έχεις δει και την ταινία (πράγμα το οποίο δεν έχω κάνει ακόμα). Πέρα από αυτό, ο δίσκος από μουσικής άποψης στέκεται πολύ καλά και ο τρόπος σύνθεσής του φαίνεται να είναι επηρεασμένος από τις δουλειές του Hans Zimmer. Ο Petri χρησιμοποιεί με μαεστρία τα ήρεμα και τα πομπώδη σημεία στο soundtrack έτσι ώστε να δημιουργήσει στον ακροατή τα κατάλληλα συναισθήματα. Τα περισσότερα τραγούδια είναι ορχηστρικά (ενίοτε με τη συνοδεία χορωδίας), εκτός από το “Deeper down” όπου ακούμε τα φωνητικά της Anette Olzon.
Γενικά, το “Imaginaerum (the score)” απευθύνεται κυρίως στους οπαδούς της μπάντας αλλά και τους οπαδούς των κινηματογραφικών soundtrack. Είναι ένα όμορφο μουσικό ταξίδι απανθισμένο με τη μουσική των NIGHTWISH και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι απλά να κλείσετε τα μάτια και να αφήσετε την ιστορία να ξετυλιχτεί μπροστά σας.
7 / 10
Γιώργος Βογιατζής
