Ωδείο Αναγέννηση, Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013
Κυριακή 27 Ιανουαρίου και οι DANGER ANGEL κάνουν την παρουσίαση για τον Τύπο, του νέου τους άλμπουμ που έχει τον τίτλο “Revoloutia”. Ομολογώ πως είχα την περιέργεια να ακούσω το νέο τους άλμπουμ διότι από την μια είχαν κάνει μια καλή αρχή με την πρώτη τους δισκογραφική εμφάνιση, αφετέρου δε με μια κιθάρα πια και τον M. Τ. στα φωνητικά, είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να δούμε που θα βάδιζε το συγκρότημα.
Πριν επεκταθούμε στα του άλμπουμ, θα ήθελα να τονίσω μερικά πράματα, σχετικά με την μπάντα. Οι DANGER ANGEL, πιστεύω πως αποτελούν μια πολύ ειδική περίπτωση στην εγχώρια σκηνή που τους κάνει να ξεχωρίζουν. Καταρχήν λειτουργούν με πολύ επαγγελματικό τρόπο ως μπάντα και ως ομάδα. Περιχαρακώνουν το συγκρότημα ώστε να δουλεύει απρόσκοπτα, δεν το εκθέτουν σε εξωτερικούς παράγοντες που φθείρουν την εικόνα του και πιθανόν να δημιουργούν κορεσμό στον κόσμο σχετικά με αυτούς. Με άλλα λόγια, «κλείνουν» τις πόρτες, και τις ανοίγουν μόνο όταν έχουν κάτι έτοιμο και ολοκληρωμένο να πουν προς τα έξω. Μα και όταν αυτό το κάνουν το κάνουν με επαγγελματισμό και με μέτρο. Εν συνεχεία, έχουν manager που δεν ξεχωρίζει τις δικές του ανάγκες από αυτές του συγκροτήματος, μπορεί ο Αλέξης Πολίτης να μην ανεβαίνει πάνω στην σκηνή για να παίξει, αλλά είναι το έκτο μέλος των DANGER ANGEL και η συμβολή του είναι ακρογωνιαίος λίθος στη όλη τους προσπάθεια. Γενικότερα η αίσθηση που δίνουν είναι πως αυτό που κάνουν το κάνουν όχι μόνο καλά και προσεχτικά, αλλά το κάνουν με τόσο αγάπη και μεράκι για την μπάντα ώστε φροντίζουν στο έπακρο να μη δώσουν το παραμικρό δικαίωμα στον οποιαδήποτε να σχολιάσει, εις βάρος τους, το παραμικρό. Σε αυτούς τους τομείς, προσωπικά τους βγάζω το καπέλο και ομολογώ πως απ’ όσο εγώ προσωπικά γνωρίζω, καμιά άλλη μπάντα δε λειτουργεί έτσι.
Πάμε τώρα και στο μουσικό κομμάτι του νέου τους άλμπουμ. Το “Revolutia”, απέχει πολύ από τα hard rock μονοπάτια που ακολούθησε το ντεμπούτο τους, καθώς είναι πολύ πιο μοντέρνο, έχει διαφορετική μουσική προσέγγιση στον τελικό ήχο της μπάντας. Θα το χαρακτήριζα ως ένα εξαιρετικά μοντέρνο άλμπουμ με βαριές κιθάρες, μονοκόμματα riff, πολύ έντονα πλήκτρα, αλλά και σαφείς αναφορές στον μελωδικό rock ήχο που χρωματίζουν το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, το οποίο συχνά – πυκνά αν και δυναμικό πάντα, δεν παύει να είναι και αρκετά μελαγχολικό ταυτόχρονα. Φάσεις VAN HALEN, BON JOVI κλπ δεν υπάρχουν εδώ. Όσοι γουστάρετε τις πιο μοντέρνες προτάσεις τύπου SIXX A.M., VEGA, PLACE VENDOME, W.E.T ή ECLIPSE, σίγουρα στο “Revolutia” θα βρείτε τραγούδια που θα σας συναρπάσουν! Οι συνθέσεις από την άλλη είναι υψηλού επιπέδου. Τουλάχιστον οι οχτώ, σε σύνολο δεκατέσσερις μου άρεσαν πάρα πολύ, ενώ από τις υπόλοιπες έξι, καμία δεν είναι αδιάφορη! “One hit the night”, “Dead by Christmas”, “Road kill”, “Don’t die young”, “Falling”, “I’m not here”, είναι τραγούδια που έχουν το δικαίωμα να ακουστούν από μεγάλα ακροατήρια. Ειδικά το “I’m not here” είναι ότι πιο πειραματικό μας έχουν παρουσιάσει οι DANGER ANGEL και εάν δεν σας τρομάζει θα σας έλεγα πως μέχρι και ψήγματα από MUSE θα βρείτε εδώ, όπως και στην κιθάρα που ανοίγει το εξαιρετικό “King of thieves” που εξελίσσεται σε μια τύπου SIXX A,M. σύνθεση τελικά.
Το καλό με αυτή την μπάντα είναι πως δεν δίστασε να μπει στο πνεύμα της εποχής, να μην αναμασήσει έναν κοινότυπο 80’s ήχο και να τολμήσει να κάνει ένα άλμπουμ χωμένο από όλες τις απόψεις, τόσο μουσικά, όσο και στιχουργικά στο πνεύμα των ημερών μας, χωρίς όμως χάσει την μελωδικότητα στον ήχο της. Έχω την αίσθηση πως, πέρα από την συνολική θέληση της μπάντας για εξέλιξη, η ένταξη του Μ. Τ. στα φωνητικά με τις ικανότητές του, τους έδωσε ότι ακριβώς έψαχναν για να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Προσωπικά βάζω το χέρι μου στην φωτιά, πως εάν οι DANGER ANGEL ήταν, ας πούμε Σουηδοί, τότε οι μισοί από εσάς θα σχίζατε τα ρούχα σας και θα ανακαλύπτατε το next big thing της εποχής μας. Τώρα που όμως ξέρετε πως είναι δικοί μας, θα δυσκολευτείτε να τους παραδεχτείτε έτσι ανοιχτά. Το καλό είναι για τους DANGER ANGEL, πως και να τους στεναχωρήσει αυτό, δεν θα το μάθετε ποτέ και θα συνεχίσουν να προοδεύουν κατά πως αυτοί θεωρούν πως πρέπει. Εάν δεν έχετε ακόμα καταλάβει το γιατί, μάλλον δεν διαβάσατε την δεύτερη παράγραφο του παρόντος κειμένου! Προσωπικά τους βγάζω το καπέλο!
Δημήτρης Σειρηνάκης
