Ένας Λιβανέζος, μια Γιαπωνέζα, μια Ιταλίδα κι ένας Έλληνας πάνε στο Ντουμπάι… Όχι δεν είναι ανέκδοτο. Κάπως έτσι ήταν η παρέα για το στάδιο τένις, κοντά στο αεροδρόμιο του Εμιράτου, που πήγε να ευχαριστηθεί καλό rock n’ roll την τελευταία μέρα του πρώτου μήνα του 2013.
Ο Slash είναι πόλος έλξης από μόνος του, πόσο μάλλον σε μια περιοδεία που τον φέρνει στην ελίτ των κλασικών κιθαρο-παικτών στο χώρο, με ένα τραγουδιστή αστέρι και με αποσκευές δυο δυνατά άλμπουμ.
Έτσι, σε μια βραδιά με καθαρό ουρανό και σε ανοικτό χώρο, βρεθήκαμε μαζί περίπου 3.500 άλλους (κυρίως ξένους που ζουν στην περιοχή) και ο Slash μας αποζημίωσε με μια θερμή εμφάνιση, με ποικιλία από την δισκογραφική του καριέρα και αρκετά σόλο.
Το “Halo” ήταν ιδανικό για ξεκίνημα με τους CONSPIRATORS (αποτελούμενοι από τους Todd Kerns-κιθάρα, Bobby Schneck-μπάσο και Brent Fitz-drums) να πηδούν γεμάτοι ενέργεια πάνω στην ευρύχωρη σκηνή του γηπέδου. Γρήγορα το εγγύς παρελθόν έδωσε χώρο στο μακρινό παρελθόν με το “Nightrain” να ξεσηκώνει το –σε γενικές γραμμές – κοιμισμένο κοινό με τις νότες που έκαναν τους GNR διάσημους. Όλοι οι μουσικοί είχαν όρεξη και το έδειχναν συνεχώς. Οι εκτελέσεις των “Ghost”, “Standing in the sun” και “Back from Cali” μας ξεσήκωσαν και η φωνή του Myles Kennedy, τον οποίο έβλεπα για πρώτη φορά ζωντανά, με έκανε να υποκλιθώ.
Έχουμε δει κι άλλες περιοδείες κιθαριστών, με τραγουδιστές σχεδόν κομπάρσους, με συμπληρωματικούς μουσικούς που απλώς παίζουν για να αποφύγει το καραόκε. Όμως αυτή η μπάντα δεν είναι έτσι. Είναι δεμένη, προβαρισμένη, γεμάτη ενέργεια και με δυο μεγάλα αστέρια. Σίγουρα ο ένας είναι μελαχρινός καπελάκιας, που περιοδεύει κάτω από το δικό του όνομα και ευτυχώς έδωσε στην κιθάρα του να καταλάβει, φανερώνοντας πως για πρώτη ίσως φορά, νοιώθει πιο guitar God από κάθε φορά στην καριέρα του. Αυτό ευχαριστήθηκα στο “Watch this” αλλά και στο τραβηγμένο σόλο του “Rocket queen” που χτύπησε το 10άλεπτο!
Από δίπλα του, ο Myles Kennedy ήταν α-π-ί-σ-τ-ε-υ-τ-ο-ς! Δεν έχασε νότα, ακόμα και στο ανέβασμα του “Starlight”, ακόμα και μετά από δυο ώρες στην σκηνή ακουγόταν φρεσκότατος. Ο Slash κατάλαβε νωρίς από την συνεργασία του στον πρώτο του προσωπικό δίσκο πως το παλiκάρι έχει εξαιρετική κατάρτιση και σίγουρα μεγάλο μέρος της επιτυχίας, οφείλεται σε αυτόν.
Στα ενδιαφέροντα ακούσματα της βραδιάς ήταν το “Serial Killer” από την εποχή των SNAKEPIT, με το βαρβάτο ριφ, που όμως χάθηκε από τον κόσμο. Επίσης ανέλπιστο για μένα το “Welcome to the jungle” με τον Todd Kerns στο μικρόφωνο σε μια καλή διασκευή, ο οποίος μάλιστα τραγούδησε και το “Doctor Alibi” (που δισκογραφικά ερμήνευσε ο ανεπανάληπτος Lemmy). Πιστεύω πως ο Kennedy δεν καταδέχεται (χαχα) να τραγουδήσει κάτι τόσο τεχνικά μονότονο, αλλά το κομμάτι τα σπάει (και λόγω στίχων).
Γενικά τα τραγούδια που επέλεξαν να στελεχώσουν το playlist είναι φτιαγμένα για να παίζονται δυνατά και όλα είχαν απήχηση: “Apocalyptic love”, “Not for me”, “Bad rain” (δεν είναι κομματάρα;), “No more heroes” και το “You’re a lie” με τη ριφάρα που κολλάει σε VELVET REVOLVER όσο και στους GUNS N’ ROSES.
Από τους τελευταίους ο Slash επέλεξε τραγούδια αποκλειστικά από το “Appetite…” αφού ακούστηκαν επίσης τα “Mr. Brownstone”, “Sweet child o’mine” και το “Paradise city”, που πλέον καθιερώνεται στην τελευταία, εκρηκτική θέση του σετ. Εννοείται πως σε όλα αυτά τα τραγούδια η αντίδραση του κοινού ήταν και θερμότερη, φανερώνοντας την αγάπη όλων για την παλιοπαρέα του Slash. Εγώ θα ήθελα πάντως να ακούσουμε και κάτι παραπάνω από το “Slither”, από τους VELVET REVOLVER, αλλά μετά από σχεδόν δυόμιση ώρες, δεν μπορώ να παραπονιέμαι.
Στο δεύτερο encore ήρθε και η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς με τον τεράστιο Alice Cooper να βγαίνει στη σκηνή για το “School’s out” με το κοινό εκστασιασμένο και τους μουσικούς να γουστάρουν τρελά! Ο θρυλικός frontman ήταν στην πόλη για ένα τουρνουά γκολφ και δεν έχασε την ευκαιρία να παίξει με τον παλιόφιλό του. Θα είχε περισσότερη πλάκα βέβαια να έπαιζαν και το “Baby can’t drive” αλλά έλειπε η Nicole!
Με λίγα λόγια ο Αμερικανοποιημένος Βρετανός είναι στο δημιουργικό του ζενίθ, έχει μια φοβερή μπάντα (έχετε ξαναδεί κιθαρίστα που περιοδεύει υπό το δικό του όνομα και να παίζει ζωντανά σε σημεία με δυο ρυθμικούς κιθαρίστες στην μπάντα του) και το ευχαριστιέται. Πώς λοιπόν να μην το ευχαριστιόμασταν εμείς; Με τον Slash να οργώνει την Ευρώπη αυτή την εποχή, σας συνιστώ να μην τον χάσετε αν τυχόν και βρίσκεστε σε μια από τις πόλεις που θα παίζει.
Συναυλία στη Μέση Ανατολή… tick
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
